[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นอนแล้วไม่หลับ
สองเท้าก้าวเดินมุ่งหน้า จักเมื่อยอ่อนล้า
ไม่ขอกลับหลังหวนคืน
เหนื่อยนักพักกายเพียงตื่น รอวันหวานชื่น
แม้หากไม่ถึงยังไป
หนทางข้างหน้าสดใส ยากนักยาวไกล
บากบั่นทนทุกข์อกตรม
สังคมเหยียดด่ากันขรม ไม่คลายเงื่อนปม
สร้างความอาดูรหนักหนา
ไม่ขอกลับคืนระอา เอียงเอนเบนหน้า
ทำเรื่องบัดสียียวน
ผู้คนเซซังเซซวน หาใครทำป่วน
กำมือชี้นิ้วผู้กล้า
ระส่ำน้ำตาเรียกหา เห็นอยู่คาตา
นี่ไงเราดูคนดี
หนึ่งปีสองปีสามปี กี่ปี..ยังดี
ผู้คนก้มหน้าขมขื่น
หลงตัวดีใจยิ้มรื่น ใช่ใครผู้อื่น
หมู่ข้าควบคุ้มครองอยู่
ผู้เฒ่าแหงนมองครางอู้ เจ้าเรือนเฝ้าดู
หันมองเด็กน้อยซุกซน
มองมาท่ามกลางฝูงชน สุดแสนสับสน
อาทิตย์ยอแสงหม่นลับ
ถนนหนทางยามกลับ ใครหนอช่วยขับ
ความมืดลาลับสว่างพลัน...
...สัพ-เพ-เห-ระ...กาพย์ฯ...(...คน หลังเขา)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สองเท้าก้าวเดินมุ่งหน้า จักเมื่อยอ่อนล้า
ไม่ขอกลับหลังหวนคืน
เหนื่อยนักพักกายเพียงตื่น รอวันหวานชื่น
แม้หากไม่ถึงยังไป
หนทางข้างหน้าสดใส ยากนักยาวไกล
บากบั่นทนทุกข์อกตรม
สังคมเหยียดด่ากันขรม ไม่คลายเงื่อนปม
สร้างความอาดูรหนักหนา
ไม่ขอกลับคืนระอา เอียงเอนเบนหน้า
ทำเรื่องบัดสียียวน
ผู้คนเซซังเซซวน หาใครทำป่วน
กำมือชี้นิ้วผู้กล้า
ระส่ำน้ำตาเรียกหา เห็นอยู่คาตา
นี่ไงเราดูคนดี
หนึ่งปีสองปีสามปี กี่ปี..ยังดี
ผู้คนก้มหน้าขมขื่น
หลงตัวดีใจยิ้มรื่น ใช่ใครผู้อื่น
หมู่ข้าควบคุ้มครองอยู่
ผู้เฒ่าแหงนมองครางอู้ เจ้าเรือนเฝ้าดู
หันมองเด็กน้อยซุกซน
มองมาท่ามกลางฝูงชน สุดแสนสับสน
อาทิตย์ยอแสงหม่นลับ
ถนนหนทางยามกลับ ใครหนอช่วยขับ
ความมืดลาลับสว่างพลัน...