เมื่อเราจะได้พบเจอกับสาวแปลกหน้า ก็ยากจะทำอะไรให้มันเป็นธรรมชาติ
รบกวนทุกท่าน ติ ตำหนิ แนะนำ ชี้แนะด้วยนะครับ มันต้องขาดๆ เกินๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
คนเรามันต้องมีครั้งแรก ใช่ครับ นับตั้งแต่มีกล้องถ่ายรูปมา ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นช่างภาพ จะเป็นตากล้อง เพราะปกติก็ทำงานใกล้ๆกับตากล้องอยู่แล้ว ร็สึกว่างานนี้มันยากนะ ยิ่งถา่ยคน ถ่ายแฟชั่น มันดูยากไปหมด ทั้งมุมมอง เทคนิค การจะทำให้แบบแสดงตัวเองออกมา หามุมสวย โอ๊ย ยากไปหมด งั้นเป็นคนคุมตากล้องอีกทีละกันง่ายกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
แต่แล้วจู่ๆผีองค์ไหนก็มาลงจนได้ คว้าเอาดฟสบุ๊คมาทักหาน้องสาวน้อยตาใส ที่ประกาศหาช่างภาพถ่ายโปรไฟล์ฟรี อ้าวเฮ้ย รู้ตัวอีกที นัดกันไปแล้ว เอาล่ะสิ ชีวิตนี้ นอกจากคนใกล้ตัว กับางน (ที่ถ่ายของ ถ่ายข่าว ถ่ายวิว) ก็ไม่เคยถ่ายรูปมนุษย์อื่น งานนี้ต้องขึ้นล่ะครับ ที่หมายนัดกันที่หมาย สวนข้างๆศูนย์หนังสือจุฬา เลือกเวลานัด 7.00 แสงกำลังดี อากาศไม่ร้อนมาก ที่สำคัญคนน้อยๆ
แต่ฟ้าไม่เป็นใจกับนัดสาวในครั้งนี้ของผมครับ แม้ว่าวันเสาร์ แดดจะดีทั้งวันแต่ก็ร้อนมากๆ ทำให้วันอาทิตย์ดูแล้วมีโอกาสจะเจอฝนสูง และก็จริงๆด้วย เธอโทรมาขอโทษที่น่าจะมาสาย เพราะติดฝนแถวบ้าน ส่วนผมก็ลุ้นระทึกว่าฝนจะตกมั้ยนะ กลางเมืองยามเช้า เมฆเยอะมาก อากาศชื้นสุดๆ
ภาพแรกผ่านไปเกร็งๆ แบบคนไม่เคย เหมือนกับว่าจะทักทายแต่ก็ไม่กล้าเท่าไหร่ อากาศแบบนี้กว่าจะได้ถ่ายปัญหาใหญ่ของผมคือ เลนส์และกล้องที่หยิบขึ้นมา มันเป็นฝ้า อุณหภูมิในกระเป๋ากล้อง เมื่อเจอกับความร้อนชื้นทันทีที่เปิดออก ทำให้อุปกรณ์จับเป็นไอน้ำ ผมทำได้แค่นั่งกอดของกะให้มันปรับอุณหภูมิให้ไวที่สุดไปพลาง
ภาพต่อมาหลังจากที่เดินหามุมเล่นๆกัน ลองผิดลองถูก เสียไปหลายมุม หลายภาพ มาเจอมุมนี้ที่ได้ท้องฟ้าเมฆครึ้มเป็นซอฟท์บ็อกซ์ยักษ์ สาดแสงลงมาพอดี ก็เลยโพสท่าบังคับกับหมวกกันไป
ผมก็ไม่เคยเป็นช่างภาพแบบนี้ เก้ๆ กังๆ และผมเองก็ไม่ค่อยมีแววทางด้านการส่องหญิงสวย ได้แต่ลองให้น้องเค้าเอียงนิด หันหน่อย จับบ้าง บิดไหล่ ลอกๆเท่าที่เคยเห็นมา
น้องเค้าแต่งตัวมาซะอย่างน่ารัก ส่งรูปชุดมาให้ดูเป็นแนวทางกันก่อนที่จะมานัด ผมเลยตัดสินใจต ลองถ่ายเต็มตัวดูบ้าง ความยากสำหรับผมที่ปกติเคยแต่ทำงานกับสิ่งของ ถ่ายของบ้างอะไรบ้าง มันคือการถ่ายสิ่งมีชีวิตเต็มตัว โล่งๆ ด้านหลังต้องไม่รบกวน บริหารที่ว่าง ท่องไว้ๆๆ ส่องมองแล้วจัดก่อนจะแชะมา ซึ่งก็ ... ได้มาเท่านี้แหละครับ
ไหนๆจะกล้านัดสาวขนาดนี้ อย่าไปกลัว ไม่ริรุกรึจะได้ภาพมา แนวนอนก็ว่าไปแล้ว มาลองยิงแนวตั้งกันดูบ้าง หาท่าให้น้องคนสวยนั่ง เอียงหน้าไปด้านนี้ทีขวาที หยิบเอารูปนี้มาเป็นตัวอย่างของช่วงนี้
ความพีคผมอยู่ที่ความกล้าไม่กลัวเกรงต่อ ถ้าสังเกตจากรูปก่อนหน้านี้ จะเห็นแสงเรืองๆทางขวา ไม่ใช่แดดครับ เพราะวันนั้นฟ้าปิดครึ้มไม่มีแสงแบบนี้แน่ๆแม้จะยามเช้า ผมเลยคว้าแฟลชแยกมา ต่อ Nissin Di7000 กับ Air1 ที่กล้อง ปัญหาคือผมไม่กล้าใช้ขาตั้ง กลัวโดนไล่ ผมเลยใช้วิธีง่ายๆ อาศัยผู้ช่วยถือไฟยกให้หน่อย มุมมันก็น่าจะยิงไม่สมบูรณ์นัก ริมไลท์จึงออกมาแปลกๆอย่างที่เห็น
เพิ่งมาสังเกตเอาตอนดูไฟล์ทีหลังว่าเสื้อน้องเค้ามันหลวมแล้วบานออกมาด้านหลัง ทำให้รูปร่างดูตันๆไป จริงๆควรจะหาตัวหนีบมาจับให้พอดีตัวสักหน่อย จะได้ดูมีส่วนโค้งบ้าง ต้องโทษความไม่ละเอียด
ย้ายโลเคชั่นครับ ไปอีกมุมหนึ่งบ้าง เบื่อต้นไม้แผงๆเขียวๆแล้ว รับมือกับมันไม่ได้ หมดวิชาอันน้อยนิด ย้ายที่มันซะเลย มุมนี้ทางเดินยาวๆโล่งๆ มีต้นไม้แนวทิวสูงเห็นอยู่ ถึงจะไม่ปิดเป็นอุโมงค์ แต่ก็ดูแล้วช่วยปิดด้านบนให้น้องเค้าเด่นได้ แถมแสงแดดเริ่มมาแรงขึ้น เมือ่พระอาทิตย์แรงส่องทะลุเมฆออกมา แดดยาม 8 โมงกว่ามาแล้ว
อยากลองยิงเต็มตัวดูบ้าง นึกไม่ออกบอกน้องเงยหน้า หันไปทางที่มาของแสง ที่บัดนี้พระอาทิตย์ลอยพ้นยอดตึกแถวนั้นขึ้นมาแล้ว แต่ยังมีเมฆปิดอยู่ จึงยังได้แสงนวลๆส่องลงมา กะว่าเงยหน้าไปแล้วต้องได้หน้านวลแน่ แต่ผมมาคิดต่อเองว่า มุมสวยน้องเค้าไม่ใช่มุมเงยเอียงแบบนี้ ตอนนั้นคิดแค่ เงยหน้าหาแดด นั่งลงยิงช้อนขึ้นบนจะได้ไม่รก
ท่าบังคับครับ เปลี่ยนมุม แต่ไร้ครีเอท ก็จับใส่ท่าเดิมยิงตรงจับปีกหมวก ผมว่าคนถ่ายใหม่ๆแบบผม มีหมวกนึกไม่ออกก็ใส่ท่านี้แหละเนอะ
พัฒนาต่อกันอีกหน่อย เอ้า จับมือเดียว ย้ายจัดองค์ใหม่ กะให้ลงจุดสนใจ แขนทำมุมกางออกมา เป็นลองดูว่าสัดส่วนกับพื้นที่ว่างออกมาเป็นยังไง อืมม เหมือน"พยายาม" จะทำอะไรซํกอย่าง แต่ยังไม่ถูกทางสินะ
เอาล่ะครับ สองภาพสุดท้าย เริ่มซนถึงจุด จู่ๆก็จับย้ายมามุมนี้ เอาแฟลชไปวางในช่องกำแพงด้านหลัง ยิงใส่หัวกะให้ออกมาเป็รัศมีเจิดจ้า แต่สงสารน้องคนสวยจริงๆ ที่รูปนี้ถ่ายช่วงผ่านพ้นไปชั่วโมงกว่าที่เรามาเจอกัน ผมเริ่มยุ่งแล้ว แสงไฟเลยทำให้เห็นไรผมที่กระเซิงมากขึ้น พี่ขอโทษจริงๆนะ ส่วนโทนภาพหลุดออกจากภาพอื่นทันทีเลย
สุดท้ายแล้วครับ เอา ref ของแขนให้น้องดู พี่อยากได้โพสแขนประมาณนี้ ให้มันเน้นกรอบหน้าขึ้นอีกหน่อย สรุปว่า เน้นเข้าไป ไฟก็เน้น เส้นด้านหลังก็เน้น แขนก็เน้นอีก เอาว่ารูปนี้มีแต่หน้าลอยมาอย่างเดียวจริงๆ ทำไปเพื่อ??
มันคือประสบการณ์ครั้งแรกที่ผมได้ออกมาถ่ายคนอื่น ในพื้นที่ไม่เคยมาก่อน ไม่คุ้นชิน ทักษะด้านกล้องก็เพียงแค่พอใช้งานเป็น ทักษะทางด้านภาพถ่ายก็ไม่มาก และไม่คิดว่าจะทำได้ดี แต่ผมแค่อยากลอง ดังนั้น ผิดถูก ไหนๆก็ลองมาขนาดนี้แล้ว จะไปกลัว จะไปอายทำไมครับกับเสียงวิจารณ์ ทุกคำติ ตำหนิ ค่ือสิ่งมีค่า ดังนั้น ฝากตัวให้ทุกท่าน ชี้แนะได้เต็มที่เลยครับ ขอขอบคุณล่วงหน้า
อุปกรณ์
Canon EOS 6D
Sigma 70-200 2.8 OS
Nissin Di700A Air1
นัดสาวถ่ายโปรไฟล์ครั้งแรก ขอคำติวิจารณ์ด้วยนะครับ
รบกวนทุกท่าน ติ ตำหนิ แนะนำ ชี้แนะด้วยนะครับ มันต้องขาดๆ เกินๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
คนเรามันต้องมีครั้งแรก ใช่ครับ นับตั้งแต่มีกล้องถ่ายรูปมา ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นช่างภาพ จะเป็นตากล้อง เพราะปกติก็ทำงานใกล้ๆกับตากล้องอยู่แล้ว ร็สึกว่างานนี้มันยากนะ ยิ่งถา่ยคน ถ่ายแฟชั่น มันดูยากไปหมด ทั้งมุมมอง เทคนิค การจะทำให้แบบแสดงตัวเองออกมา หามุมสวย โอ๊ย ยากไปหมด งั้นเป็นคนคุมตากล้องอีกทีละกันง่ายกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
แต่แล้วจู่ๆผีองค์ไหนก็มาลงจนได้ คว้าเอาดฟสบุ๊คมาทักหาน้องสาวน้อยตาใส ที่ประกาศหาช่างภาพถ่ายโปรไฟล์ฟรี อ้าวเฮ้ย รู้ตัวอีกที นัดกันไปแล้ว เอาล่ะสิ ชีวิตนี้ นอกจากคนใกล้ตัว กับางน (ที่ถ่ายของ ถ่ายข่าว ถ่ายวิว) ก็ไม่เคยถ่ายรูปมนุษย์อื่น งานนี้ต้องขึ้นล่ะครับ ที่หมายนัดกันที่หมาย สวนข้างๆศูนย์หนังสือจุฬา เลือกเวลานัด 7.00 แสงกำลังดี อากาศไม่ร้อนมาก ที่สำคัญคนน้อยๆ
แต่ฟ้าไม่เป็นใจกับนัดสาวในครั้งนี้ของผมครับ แม้ว่าวันเสาร์ แดดจะดีทั้งวันแต่ก็ร้อนมากๆ ทำให้วันอาทิตย์ดูแล้วมีโอกาสจะเจอฝนสูง และก็จริงๆด้วย เธอโทรมาขอโทษที่น่าจะมาสาย เพราะติดฝนแถวบ้าน ส่วนผมก็ลุ้นระทึกว่าฝนจะตกมั้ยนะ กลางเมืองยามเช้า เมฆเยอะมาก อากาศชื้นสุดๆ
ภาพแรกผ่านไปเกร็งๆ แบบคนไม่เคย เหมือนกับว่าจะทักทายแต่ก็ไม่กล้าเท่าไหร่ อากาศแบบนี้กว่าจะได้ถ่ายปัญหาใหญ่ของผมคือ เลนส์และกล้องที่หยิบขึ้นมา มันเป็นฝ้า อุณหภูมิในกระเป๋ากล้อง เมื่อเจอกับความร้อนชื้นทันทีที่เปิดออก ทำให้อุปกรณ์จับเป็นไอน้ำ ผมทำได้แค่นั่งกอดของกะให้มันปรับอุณหภูมิให้ไวที่สุดไปพลาง
ภาพต่อมาหลังจากที่เดินหามุมเล่นๆกัน ลองผิดลองถูก เสียไปหลายมุม หลายภาพ มาเจอมุมนี้ที่ได้ท้องฟ้าเมฆครึ้มเป็นซอฟท์บ็อกซ์ยักษ์ สาดแสงลงมาพอดี ก็เลยโพสท่าบังคับกับหมวกกันไป
ผมก็ไม่เคยเป็นช่างภาพแบบนี้ เก้ๆ กังๆ และผมเองก็ไม่ค่อยมีแววทางด้านการส่องหญิงสวย ได้แต่ลองให้น้องเค้าเอียงนิด หันหน่อย จับบ้าง บิดไหล่ ลอกๆเท่าที่เคยเห็นมา
น้องเค้าแต่งตัวมาซะอย่างน่ารัก ส่งรูปชุดมาให้ดูเป็นแนวทางกันก่อนที่จะมานัด ผมเลยตัดสินใจต ลองถ่ายเต็มตัวดูบ้าง ความยากสำหรับผมที่ปกติเคยแต่ทำงานกับสิ่งของ ถ่ายของบ้างอะไรบ้าง มันคือการถ่ายสิ่งมีชีวิตเต็มตัว โล่งๆ ด้านหลังต้องไม่รบกวน บริหารที่ว่าง ท่องไว้ๆๆ ส่องมองแล้วจัดก่อนจะแชะมา ซึ่งก็ ... ได้มาเท่านี้แหละครับ
ไหนๆจะกล้านัดสาวขนาดนี้ อย่าไปกลัว ไม่ริรุกรึจะได้ภาพมา แนวนอนก็ว่าไปแล้ว มาลองยิงแนวตั้งกันดูบ้าง หาท่าให้น้องคนสวยนั่ง เอียงหน้าไปด้านนี้ทีขวาที หยิบเอารูปนี้มาเป็นตัวอย่างของช่วงนี้
ความพีคผมอยู่ที่ความกล้าไม่กลัวเกรงต่อ ถ้าสังเกตจากรูปก่อนหน้านี้ จะเห็นแสงเรืองๆทางขวา ไม่ใช่แดดครับ เพราะวันนั้นฟ้าปิดครึ้มไม่มีแสงแบบนี้แน่ๆแม้จะยามเช้า ผมเลยคว้าแฟลชแยกมา ต่อ Nissin Di7000 กับ Air1 ที่กล้อง ปัญหาคือผมไม่กล้าใช้ขาตั้ง กลัวโดนไล่ ผมเลยใช้วิธีง่ายๆ อาศัยผู้ช่วยถือไฟยกให้หน่อย มุมมันก็น่าจะยิงไม่สมบูรณ์นัก ริมไลท์จึงออกมาแปลกๆอย่างที่เห็น
เพิ่งมาสังเกตเอาตอนดูไฟล์ทีหลังว่าเสื้อน้องเค้ามันหลวมแล้วบานออกมาด้านหลัง ทำให้รูปร่างดูตันๆไป จริงๆควรจะหาตัวหนีบมาจับให้พอดีตัวสักหน่อย จะได้ดูมีส่วนโค้งบ้าง ต้องโทษความไม่ละเอียด
ย้ายโลเคชั่นครับ ไปอีกมุมหนึ่งบ้าง เบื่อต้นไม้แผงๆเขียวๆแล้ว รับมือกับมันไม่ได้ หมดวิชาอันน้อยนิด ย้ายที่มันซะเลย มุมนี้ทางเดินยาวๆโล่งๆ มีต้นไม้แนวทิวสูงเห็นอยู่ ถึงจะไม่ปิดเป็นอุโมงค์ แต่ก็ดูแล้วช่วยปิดด้านบนให้น้องเค้าเด่นได้ แถมแสงแดดเริ่มมาแรงขึ้น เมือ่พระอาทิตย์แรงส่องทะลุเมฆออกมา แดดยาม 8 โมงกว่ามาแล้ว
อยากลองยิงเต็มตัวดูบ้าง นึกไม่ออกบอกน้องเงยหน้า หันไปทางที่มาของแสง ที่บัดนี้พระอาทิตย์ลอยพ้นยอดตึกแถวนั้นขึ้นมาแล้ว แต่ยังมีเมฆปิดอยู่ จึงยังได้แสงนวลๆส่องลงมา กะว่าเงยหน้าไปแล้วต้องได้หน้านวลแน่ แต่ผมมาคิดต่อเองว่า มุมสวยน้องเค้าไม่ใช่มุมเงยเอียงแบบนี้ ตอนนั้นคิดแค่ เงยหน้าหาแดด นั่งลงยิงช้อนขึ้นบนจะได้ไม่รก
ท่าบังคับครับ เปลี่ยนมุม แต่ไร้ครีเอท ก็จับใส่ท่าเดิมยิงตรงจับปีกหมวก ผมว่าคนถ่ายใหม่ๆแบบผม มีหมวกนึกไม่ออกก็ใส่ท่านี้แหละเนอะ
พัฒนาต่อกันอีกหน่อย เอ้า จับมือเดียว ย้ายจัดองค์ใหม่ กะให้ลงจุดสนใจ แขนทำมุมกางออกมา เป็นลองดูว่าสัดส่วนกับพื้นที่ว่างออกมาเป็นยังไง อืมม เหมือน"พยายาม" จะทำอะไรซํกอย่าง แต่ยังไม่ถูกทางสินะ
เอาล่ะครับ สองภาพสุดท้าย เริ่มซนถึงจุด จู่ๆก็จับย้ายมามุมนี้ เอาแฟลชไปวางในช่องกำแพงด้านหลัง ยิงใส่หัวกะให้ออกมาเป็รัศมีเจิดจ้า แต่สงสารน้องคนสวยจริงๆ ที่รูปนี้ถ่ายช่วงผ่านพ้นไปชั่วโมงกว่าที่เรามาเจอกัน ผมเริ่มยุ่งแล้ว แสงไฟเลยทำให้เห็นไรผมที่กระเซิงมากขึ้น พี่ขอโทษจริงๆนะ ส่วนโทนภาพหลุดออกจากภาพอื่นทันทีเลย
สุดท้ายแล้วครับ เอา ref ของแขนให้น้องดู พี่อยากได้โพสแขนประมาณนี้ ให้มันเน้นกรอบหน้าขึ้นอีกหน่อย สรุปว่า เน้นเข้าไป ไฟก็เน้น เส้นด้านหลังก็เน้น แขนก็เน้นอีก เอาว่ารูปนี้มีแต่หน้าลอยมาอย่างเดียวจริงๆ ทำไปเพื่อ??
มันคือประสบการณ์ครั้งแรกที่ผมได้ออกมาถ่ายคนอื่น ในพื้นที่ไม่เคยมาก่อน ไม่คุ้นชิน ทักษะด้านกล้องก็เพียงแค่พอใช้งานเป็น ทักษะทางด้านภาพถ่ายก็ไม่มาก และไม่คิดว่าจะทำได้ดี แต่ผมแค่อยากลอง ดังนั้น ผิดถูก ไหนๆก็ลองมาขนาดนี้แล้ว จะไปกลัว จะไปอายทำไมครับกับเสียงวิจารณ์ ทุกคำติ ตำหนิ ค่ือสิ่งมีค่า ดังนั้น ฝากตัวให้ทุกท่าน ชี้แนะได้เต็มที่เลยครับ ขอขอบคุณล่วงหน้า
อุปกรณ์
Canon EOS 6D
Sigma 70-200 2.8 OS
Nissin Di700A Air1