9 เดือนกับการเป็นนายตัวเอง ให้อะไรกับคุณบ้าง

สวัสดีครับ ต้องบอกก่อนเลยนะครับว่าผมไม่เคยที่จะเขียนบทความหรืออะไรที่มันยาวๆขนาดนี้แต่ ผมอยากจะมาเล่าประสบการณ์ให้ทุกท่านได้ฟังว่าการดำเนินชีวิตและเส้นทางการเป็นนายตัวเองนั้นมันไม่ได้สวยเลยสำหรับคนอย่างผม ต้องบอกก่อนนะครับว่าก่อนหน้านั้นผมไม่ได้เป็นพนักงานประจำ ไม่ได้เป็นพนักงานกินเงินเดือนผมเป็น ฟรีแลนด์ เรื่องราวของผมนั้นมีอยู่ว่าผมได้เปิดร้านเกี่ยวกับการรับซ่อมคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือ ช่วงแรกๆอะไรอะไรมันก็ดูดีไปหมดครับ ลูกค้าที่ได้ก็มาจากในอินเตอร์เน็ตซะส่วนมากแต่ก็ไม่ถึงกับมากที่สุดนะครับ อีกส่วนก็มาจากเพื่อน.. แต่ไอ่ที่มาจากเพื่อนนั้นแหละครับคือใจความสำคัญ ที่ผมจะมาเล่าให้ฟังไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมคนเดียวหรือปล่าวที่เจอแบบนี้ เอาง่ายๆเลยนะครับช่วงเวลา 1 - 2 เดือนแรกนั้นเงินที่เข้าต่อเดือน ประมาณ 5 พันบาท ต่อเดือน ลูกค้าไม่ได้มีเข้ามาตลอดครับ และผมก๋็ดันเป็นคนที่ใจดี ใจดีซะจนบางที่เก็บมาคิดว่าทำไมเราไม่คิดราคาเต็มที่ร้านทั่วไปคิด แต่ความคิดของผมคือ อยากจะซื้อใจลูกค้าให้ลูกค้ามาติดเราเลยจึงยอมที่จะกัดเนื้อตัวเองกินครับ ผมยอมลดราคา ทั้งบริการและค่าเซอร์วิส ต่างๆ ผมยอมครับเพื้อหวังว่าลูกค้าจะติดต่อเราตลอดแต่ไม่ใช่ครับ บางที่เจอปัญหาที่ยากและลำบากมากแต่ผมก็ผ่านมาได้ครับโดยคิดราคาไม่แพง พอผมทำไปทำไปจนมีคนเริ่มจะรู้จักและมีเพื่อนที่เริ่มจะรู้ว่าผมเปิดกิจการอยู่ และไอ่คำว่าเพื่อนนี้แหละครับทำให้ผมคิดมาก ก็มันเป็นเพื่อนเรานี้ครับบางที่ผมก็ทำให้ฟรีๆ ไม่คิดเงินเพราะบางอาการมันก็เล็กน้อย แต่บางครั้งผมทุ่มให้สุดตัวแต่........ ไม่ได้เงินสักบาทครับ นี่แหละครับเป็นอะไรที่เจ็บปวดอยู่หน่อยๆ หลังจากนั้นมันก็มีมาเรื่อยๆครับ ต้องบอกก่อนว่าช่วงหลังนี้ผมไม่มีงานเข้ามาเลย ส่วนมากมีเข้ามาแต่ก็อย่างว่าและครับ "เห้ยเพื่อนช่วยทำให้หน่อย ดูนี่ให้หน่อย เด๋วเอาตังมาให้"สุดท้ายก็หายครับ สำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ อย่าเพิ่งว่าผมโง่นะครับไม่ต้องว่า ผมรู้ตัวเองว่าผมใจดีเกินไป เพราะความใจดีแบบนี้แหละครับ พอเราจะขอความช่วยเหลือใคร สุดท้ายเราก็ต้องช่วยเหลือตัวเองครับ อยากจะฝากไปเป็นข้อคิดเตือนใจสำหรับใครที่อยากจะเป็นนายตัวเอง แต่สำหรับผมมันคือจุดเริ่มต้นครับ ผมยังไม่ได้ล้มเหลว ยังไม่ได้หมดตัว แต่มันทำให้ผมได้รู้จัก และได้คิด ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีเลยครับ