[[มหาจัตตารีสกสูตร
...........[๒๕๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็มิจฉาทิฐิเป็นไฉน คือ ความเห็นดังนี้ว่า
ทานที่ให้แล้ว ไม่มีผล ยัญที่บูชาแล้ว ไม่มีผล สังเวยที่บวงสรวงแล้ว ไม่มีผล
ผลวิบากของกรรมที่ทำดีทำชั่วแล้วไม่มี โลกนี้ไม่มี โลกหน้าไม่มี มารดาไม่มี
บิดาไม่มี สัตว์ที่เป็นอุปปาติกะไม่มี สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้ดำเนินชอบ ปฏิบัติ
ชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้โลกหน้าให้แจ่มแจ้ง เพราะรู้ยิ่งด้วยตนเอง ในโลกไม่มี
นี้มิจฉาทิฐิ ฯ...........]]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
⊙⊙ซึ่งจัดว่าเป็น  มิจฉาทิฎฐิ แบบ นัตถิกทิฎฐิ และ อุจเฉททิฎฐิ
นัตถิกทิฏฐฺ  มีความเห็นว่า ทำอะไรก็ตาม ผลที่พึงได้รับนั้น ย่อมไม่มี  ความเห็นผิดชนิดนี้ จัดเป็นอุจเฉททิฏฐิด้วย คือ เห็นว่า สัตว์ทั้งหลายตายแล้วก็สูญไป ไม่มีการเกิดอีก ในสามัญผลสูตร แสดงความเห็นผิด ชนิดที่เป็น นัตถิกทิฏฐินี้ว่า ได้มาจากความเห็นผิด ๑๐ อย่าง คือ

     ๑. เห็นว่า   การให้ทานไม่ได้รับผลแต่อย่างใด
     ๒. เห็นว่า   การบูชาต่างๆ ไม่ได้รับผล
     ๓. เห็นว่า   การต้อนรับเชื้อเชิญไม่ได้รับผล
     ๔. เห็นว่า   การทำดี ทำชั่วไม่ได้รับผลแต่อย่างใด
     ๕. เห็นว่า   ผู้มาเกิดในภพนี้ไม่มี
     ๖. เห็นว่า    ผู้ไปเกิดในภพหน้าไม่มี
    ๗. เห็นว่า   คุณมารดาไม่มี
     ๘. เห็นว่า   คุณบิดาไม่มี
     ๙. เห้นว่า   สัตว์ที่ผุดเกิดเติบโตในทันที คือ สัตว์นรก เปรต เทวดา พรหม ไม่มี
    ๑๐. เห็นว่า  สมณะพราหมณ์ ที่รู้แจ้งโลกนี้ และโลกหน้าด้วยตนเอง และสามารถแนะนำชี้แจงสมณะพราหมณ์ ที่ถึงพร้อมความสามัคคี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ นั้นไม่มี

     ผู้มีนัตถิกะทิฏฐินี้ มีความเห็น"ปฏิเสธผล" ซึ่งเท่ากับปฏิเสธอำนาจกุศล อกุศลเจตนาที่เป็นเหตุให้เกิดผลต่างๆด้วย⊙⊙