เลิกกับแฟน

ผมคบกันมา 3 ปี เป็นวันที่ผมกับแฟนเราเลิกกัน ผมอายุ 23 แฟนผมอายุ 27 ที่บ้านของแฟนไม่ชอบผมเท่าไหร่ เพราะผมจน แต่เราสองคนตกลงกันว่า จะทำงานเก็บเงิน ไว้เป็นค่าสินสอดด้วยกัน ผมเข้าใจดีว่าแฟนผมถึงวัยที่ต้องมีครอบครัวแล้ว เขาถามผมบ่อยๆว่าเมื่อไหร่จะมาขอสักที ผมก็ทำได้แค่บอกว่ากำลังเก็บเงินอยู่นะ แต่อย่างว่าละครับ เงินเดือนหมื่นกว่าๆ ค่ากินค่าใช้ก็แทบหมดแล้ว ผมก็ประหยัดสุดๆ เพื่อเธอ ทุกครั้งเธออยากกินอะไร ผมก็อยากจะพาเธอไปกินของดีๆบ้าง ผมก็ได้แค่บอกกับเขาว่า เราไม่หิวอ่ะ เราไม่อยากกิน หรือว่าเราไม่ชอบของแนวนี้ ทั้งๆที่ส่วนลึกในใจของผมนั้น อยากซื้อนู้นซื้อนี้ให้เธอ อยากพาเธอไปกินของดีๆ บางทีเธอก็บอกกับผมว่าทำไมไม่พาไปกินอะไรบ้าง จนเธอเริ่มแสดงอาการไม่ค่อยโอเคกับตัวผมแล้ว เป็นแบบนี้ผมก็ไม่อยากให้คนที่เรารักมาลำบากด้วยกันหรอกครับ ผมยอมเจ็บแล้วให้เขาไปเจอคนใหม่ที่ดูแลเธอได้ มีฐานะที่ดีกว่าเรา เราคงทำบุญมาด้วยกันแค่นี้จริงๆ มันพูดยากจริงๆครับ ทุกคนเคยร้องไห้ สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกกับเธอผ่านกระทู้นี้ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้มาอ่านหรือมาเห็นก็ตาม เพราะผมคงทำเพียงบอกรักเธอได้แค่ตรงนี้จริงๆ โอ๊ตจะรักพลอยตลอดไป เหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้ถ้ามีกำลังใจอยู่ข้างๆ ขอบคุณทุกอย่างที่ร่วมลำบากด้วยกันมา