// ได้ง่ายเสียง่าย เป็นคำคุ้นๆมาจากคุณครูคนหนึ่ง
// เขียนกระทู้แรก ถ้าไม่ดีอย่างไรขอโทษด้วยนะครับ
// เป็นเด็กมัธยม
ตอนนี้มันกระจายเต็มหัวไปหมด เพราะเกิดจากช่วงที่ไม่นานมานี้ ผมได้เป็นตากล้องของพวกน้องๆที่ตึกตัวเอง แล้วอยู่ๆก็ได้คุยกันมากขึ้นที่โรงเรียน ก็รู้สึกสนิทกับพวกน้องๆ โดยมีคนนึงผมรู้สึกคุ้นชินมากที่สุด(นาง A) หลังจากอาทิตย์นึง ก็มีกิจกรรมงานวิชาการของโรงเรียน พวกน้องๆเขาเป็น staff ของฐานหนึ่ง ในช่วงหนึ่งของกิจกรรมวันแรก ผมได้ไปเจอนาง A ที่กำลังมองลงไปข้างล่างตึกอยู่คนเดียว (เป็นตึกสี่เหลี่ยมมีช่องตรงกลาง) ผมก็เดินไปคุย แล้วผ่านมาถึงช่วงบ่ายนาง A ก็เรียกผมจากชั้น 3 ลงมาด้านล่างสุดขณะผมกำลังหน้าที่เป็นตากล้องให้ทางโรงเรียน ผมก็เลยเลิกทำหน้าที่แล้วฝากต่อให้คนอื่นแล้วขึ้นไปทำกิจกรรมฐานกับน้อง //ยืนรอเหตุการณ์จนเบื่อ (น้องก็เช่นกัน) ก็เดินทำกิจกรรมไปเรื่อยจนผมทำเอกสารสำคัญสำหรับกิจกรรมหาย //รู้สึกหน้าแตกเล็กๆ เลยไปถามน้องว่าจำได้มั้ย โดยผมเห็นนาง A พยายามจะช่วยอย่างมาก ผมก็เกรงใจมากก็บอกไม่ต้องหรอก แล้วผมก็หาเอง หลังจากนั้นผมก็หาไม่เจอ แล้วก็โดนเรียกเหมือนเดิมจากชั้น 3 น้องๆบอกว่าเจอแล้ว ก็เลยรีบขึ้นไปอยู่พอควร พอถึงชั้นน้องก็ลดความเร็วลง แล้วก็เดินไปหาน้องๆเขา สรุปนาง A เป็นคนเจอหลังจากได้มาเลยรู้สึกมันสำคัญมากกว่าเดิมรวมถึงนาง A //เหมือนนาง A เป็นแม่ยังไงไม่รู้เจอทุกอย่างที่เราหาไม่เจอ -*- พอถึงวันต่อมาผมถูกเรียกไป staff ห้องเดียวกับนาง A กับพวกน้องๆด้วย ความรู้สึกผมมันมากขึ้นจากที่ได้เล่นกับน้องด้วย จากนั้นก็ได้คุยกันมากขึ้นจนวันนี้ก็คงจะทุกวันแล้วมันก็ไม่นานเท่าไร และนี้คือต้นเหตุทั้งหมด ปลายเหตุบางทีรู้สึกง่ายไปแล้วผมก็กลัวจะเสียเขาไปถ้าเกิดวันหนึ่งมันจะเกิดขี้น
ปล. เขาไม่เคยบอกชอบอะไรนะครับ แต่เขาตอบความรู้สึกของผมในวิธีที่ไม่เกินเลย
คำถามก็คือ หัวข้อที่ตั้งไว้ควรจะเชื่อดีมั้ย แล้วก็ถ้ามันควรเชื่อมันตรงกับต้นเหตุมั้ย ถ้าตรงผมควรจะแก้ไขไม่ให้เขาเสียไปอย่างง่ายยังไง
-_-
//ถ้ายังไงก็ขอบคุณครับ ไม่ไร้สาระมานะครับ-*-
ได้ง่ายเสียง่าย คิดถูกไหม
// เขียนกระทู้แรก ถ้าไม่ดีอย่างไรขอโทษด้วยนะครับ
// เป็นเด็กมัธยม
ตอนนี้มันกระจายเต็มหัวไปหมด เพราะเกิดจากช่วงที่ไม่นานมานี้ ผมได้เป็นตากล้องของพวกน้องๆที่ตึกตัวเอง แล้วอยู่ๆก็ได้คุยกันมากขึ้นที่โรงเรียน ก็รู้สึกสนิทกับพวกน้องๆ โดยมีคนนึงผมรู้สึกคุ้นชินมากที่สุด(นาง A) หลังจากอาทิตย์นึง ก็มีกิจกรรมงานวิชาการของโรงเรียน พวกน้องๆเขาเป็น staff ของฐานหนึ่ง ในช่วงหนึ่งของกิจกรรมวันแรก ผมได้ไปเจอนาง A ที่กำลังมองลงไปข้างล่างตึกอยู่คนเดียว (เป็นตึกสี่เหลี่ยมมีช่องตรงกลาง) ผมก็เดินไปคุย แล้วผ่านมาถึงช่วงบ่ายนาง A ก็เรียกผมจากชั้น 3 ลงมาด้านล่างสุดขณะผมกำลังหน้าที่เป็นตากล้องให้ทางโรงเรียน ผมก็เลยเลิกทำหน้าที่แล้วฝากต่อให้คนอื่นแล้วขึ้นไปทำกิจกรรมฐานกับน้อง //ยืนรอเหตุการณ์จนเบื่อ (น้องก็เช่นกัน) ก็เดินทำกิจกรรมไปเรื่อยจนผมทำเอกสารสำคัญสำหรับกิจกรรมหาย //รู้สึกหน้าแตกเล็กๆ เลยไปถามน้องว่าจำได้มั้ย โดยผมเห็นนาง A พยายามจะช่วยอย่างมาก ผมก็เกรงใจมากก็บอกไม่ต้องหรอก แล้วผมก็หาเอง หลังจากนั้นผมก็หาไม่เจอ แล้วก็โดนเรียกเหมือนเดิมจากชั้น 3 น้องๆบอกว่าเจอแล้ว ก็เลยรีบขึ้นไปอยู่พอควร พอถึงชั้นน้องก็ลดความเร็วลง แล้วก็เดินไปหาน้องๆเขา สรุปนาง A เป็นคนเจอหลังจากได้มาเลยรู้สึกมันสำคัญมากกว่าเดิมรวมถึงนาง A //เหมือนนาง A เป็นแม่ยังไงไม่รู้เจอทุกอย่างที่เราหาไม่เจอ -*- พอถึงวันต่อมาผมถูกเรียกไป staff ห้องเดียวกับนาง A กับพวกน้องๆด้วย ความรู้สึกผมมันมากขึ้นจากที่ได้เล่นกับน้องด้วย จากนั้นก็ได้คุยกันมากขึ้นจนวันนี้ก็คงจะทุกวันแล้วมันก็ไม่นานเท่าไร และนี้คือต้นเหตุทั้งหมด ปลายเหตุบางทีรู้สึกง่ายไปแล้วผมก็กลัวจะเสียเขาไปถ้าเกิดวันหนึ่งมันจะเกิดขี้น
ปล. เขาไม่เคยบอกชอบอะไรนะครับ แต่เขาตอบความรู้สึกของผมในวิธีที่ไม่เกินเลย
คำถามก็คือ หัวข้อที่ตั้งไว้ควรจะเชื่อดีมั้ย แล้วก็ถ้ามันควรเชื่อมันตรงกับต้นเหตุมั้ย ถ้าตรงผมควรจะแก้ไขไม่ให้เขาเสียไปอย่างง่ายยังไง
-_-
//ถ้ายังไงก็ขอบคุณครับ ไม่ไร้สาระมานะครับ-*-