เห็นมีคนตั้งกระทู้เป็นบันทึกเรื่องราวเลยอยากทำบ้าง5555555
เรื่องของเราเริ่ม จากการที่เป็นเด็กธรรมดา ที่อยากทำงานพิเศษหลังเลิกเรียนแล้วเพื่อน(ขอแทนว่าชม)เราก็ชวนไปทำงานด้วยกัน
แรกๆที่เข้าไปทำก็ไม่มีอะไร จนมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง(ขอแทนว่าพี่แว่น)เค้าเริ่มทักมาคุยใจดีกับเรามาก จนเพื่อนเรามาบอกว่าพี่เค้าชอบเรานะ
ตอนแรกก็เขินๆแต่พยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องเพราะไม่อยากคิดเรื่องนี้แล้วเราก็คิดกับพี่แว่นแค่พี่น้องจริงๆ มีบ้างทีที่พี่ๆในร้านแซว
สรุปก็รู้กันทั้งร้านเพราะพี่แว่นออกตัวแรงเเซงทางโค้งมากๆ พอทำงานมาได้สักพักก็มีเพื่อนที่ร้านเข้ามาชอบเราบ้าง
แต่พอรู้ว่าพี่แว่นชอบเรา มันก็ไม่ได้จีบเราต่อ(เสน่แรง555555) พี่แว่นมีเพื่อนที่สนิทด้วยอยู่คนหนึ่งในร้าน(ขอแทนว่าพี่เท็น)
พี่เท็นจะเป็นคนดุๆ ดูเป็นผู้ใหญ่แต่ก็มีความกวนและดูเป็นคนเจ้าชู้มากๆ ผิดกันพี่แว่นที่ดูเป็นคนเงียบๆ เหมือนอ่อนต่อโลก
น่ารักนิสัยดี(จริงๆร้ายเงียบ) ถ้าเราดูสนิทกับพี่เแว่น ชมเพื่อนเราก็คงจะดูสนิทกับพี่เท็น
ต่อมามีอยู่วันหนึ่งชมก็เดินมาบอกเราว่า นางชอบพี่เท็นแล้วก็ทำเป็นพูดเล่นกับเราว่ายังไงเราก็ห้ามชอบพี่เท็นนะ
ต่อให้จะไม่ชอบพี่แว่นจะชอบใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่พี่เท็นของนาง เราก็รับปากแต่ในใจเราก็แอบปลื้มพี่เท็นนะ(เราชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่นิ่งๆบ้างครั้ง)
จนเราชมพี่แว่นพี่เท็นกลายไปเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรากับพี่เท็นเริ่มสนิทกัน มันมีครั้งนึงเราทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายแล้วเราโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้เลยเข้าไปสงบสติ อารมในห้องน้ำแล้วก็ร้องไห้ออกมา(ด้วยความเด็ก5555555) จนพี่ผู้หญิงที่ร้านเดินมาเรียกว่าเราเป็นอะไร จนพี่ๆในร้านแตกตื่น
พี่ผู้หญิงคนนั้นเข้าาในห้องน้ำกับเราเราก็บอกว่าเราเหนื่อยเพื่อนคนนั้นมันไม่ทำงานบลาๆๆ พอคุยเสร็จเราก็ออกจากห้องน้ำเดินมาล้างหน้า พี่แว่นก็เข้ามาถามว่าเป็นอะไรใครทำอะไรเรา(ชมก็เป็นแบบเราแต่นางไม่ร้องแต่เหวี่ยงใส่พี่ที่ร้านคนนึงจนจะทะเลาะกันแต่ก็ดีกันเหมือนเดิม) เราก็บอกว่าเปล่าแล้วเดินไปล้างหน้า พี่เท็นเดินเข้ามาหาเราและบอกให้เรานั่งพักก่อน แล้วไล่พี่แว่นออกไปเดินไปปิดประตูหลังร้านล๊อก แล้วก็เดินมานั่งกับเราถามเราว่าเราเป็นอะไร ใครทำอะไรเล่าให้พี่เค้าฟังได้มั้ย ตอนนั้นเราเล่าหมดเลยไม่รู้ทำไม(ก็คนมันชอบ555555) พี่เท็นก็ปลอบใจเราแล้วก็เดินไปด่าเพื่อนที่เป็นต้นเหตุให้เราร้องไห้ ทำให้เราชอบพี่เค้าขึ้นไปอีก แต่ก็เก็บไว้เพราะเพื่อนเราชอบและพี่เค้ามีแฟนแล้ว(แต่ห่างกัน)
จนเรากับพี่เท็นสนิทกันมากขึ้น พี่เท็นชอบเข้ามาแกล้งมาเหย่เรา จนทำให้ชมมันคิดมากติดว่าพี่เท็นชอบเรา ทำให้มันมาตัดพ้อกับเราในเฟส
แต่เราพยายามบอกมันว่าไม่มีอะไร พี่เค้าก็เหย่มันเหมือนกัน(แต่เล่นแรง) มันก็ไม่เชื่อจนเรากับเพื่อนเข้าหน้ากันอย่างไม่สนืทใจ
วันนั้นเราโดดงานไปกินหมูกะทะเพราะเป็นวันเกิดชม โดยการให้พี่เท็นเอาเค้กมาเซอร์ไพรชม
เรากับพี่แว่นรู้ว่านางชอบพี่เท็นเลยขอร้องพี่เท็นให้ช่วยมาหน่อย(ตอนแรกพี่เท็นไม่ยอมมา เพราะพี่เค้าไปธุระมาคงเหนื่อย
พี่เท็นเป็นคนใจร้อนไม่ชอบอะไรแบบนี้ แล้วเรามารู้ตอนหลังว่าชมมันออกตัวแรงเกินไปจนพี่เท็นไม่ชอบมัน)
สรุปพี่เท็นก็ยอมมา เพื่อนเรานี้ดีใจสุด แต่มันก็คิดมากอยู่ดี
ตีตัวห่างกับเรา กินเหล้ากันจนเมาเราเลยบอกให้พี่แว่นพาชมไปพักก่อน จะได้ขับรถกลับได้ ชมเลยไปนอน
(พี่แว่นมาบอกทีหลังว่าชมร้องไห้แต่ไม่ได้บอกอะไร) เราเล่าเรื่องที่ชมคิดมากให้พี่แว่นฟัง พี่แว่นก็บอกว่าเค้าก็คิดอยู่ลึกๆ
แต่คงจะไม่ใช่เพราะพี่เท็นก็เพื่อนเค้า เราก็เพื่อนชม คงจะไม่มาชอบกันหรอกเรานี่ใจสั่นเลยจร้าาาาาา
หลังจากนั้นมันก็มีเหตุการณ์ให้เรากับชมเลิกสนิทกันไปชมไม่มาทำงาน พี่แว่นก็มีปัญหาย้ายไปทำงานที่อื่นแต่เราพี่แว่นพี่เท็นยังติดต่อกันอยู่
หลังจากนั้นมีเพื่อนเราอีกคน(แทนว่าโอ) เข้ามาทำงานด้วย พี่เท็นก็เดินเข้ามาบอกเราว่าเค้าชอบโอนะ เราเลยบอกความจริงไปว่าโอมีแฟนแล้ว
(พี่เท็นเลิกกับแฟนแล้ว) พี่เท็นก็เสียดายหน่อยๆแต่ก้มีเหย่โอเล่นบ้างเลี้ยงขนมบ้าง เราก็แอบอิจฉาโอนะ แต่ก็ยังไม่ชอบมากอะไร
จนวันหนึ่งเลิกงานพร้อมกันพี่เท็นเลยชวนเราไปกินข้าว เราก็ตกลงไม่ได้คิดไรอาจจะเพราะบ้านใกล้กันแล้วพี่เค้าไม่มีใคร
หลังจากนั้นเรากับพี่เท็นก็ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้น เริ่มคุยแชทกันมากขึ้น(พี่แว่นเราก็คุยเรื่อยๆ) จนกลยาเป็นเราไปทำงานพร้อมพี่เท็นกลับพร้อมพี่เท็น
จนคนที่ร้านคิดว่าเป็นแฟนกันแล้ว แต่เราบอกไม่ใช่ ก็ไม่มีใครเชื่อจนพี่เท็น ลาออก จากงานจะไปทำอย่างอื่น แต่ก็ยังค่อยไปรับไปส่งเราตลอด
ทั้งๆที่เป็นแค่พี่น้องจริงๆสถานะตอนนั้น พี่แว่นก็มีน้อยใจบ้างพี่รู้ว่าเราไม่กินข้าวกับพี่เท็น แต่เค้าก็เข้าใจ เพราะพี่แว่นไม่ค่อยว่าง
เรากับพี่เท็นเริ่มตัวติดกันไปไหนไปด้วยกันตลอด เวลารุ่นพี่นัดกินเหล้า เราก็จะไปกับพี่เท็นตอนแรกพี่แว่นก็แปลกใจแต่ก็ไม่คิดอะไร
วันนั้นพี่เท็นชวนเราไปเที่ยว เราก็เออไปก้ไปทั้งๆที่เราไม่เคยไปไหนสองต่อสองกับผู้ชายเลย(ใจง่าย55555) วันนั้นไปเที่ยวเดินตลาดกินข้าว เดินห้างต่อกินไอติม แล้วก็พากันกลับบ้านเพื่อที่จะไปกินวันเกิดรุ่นพี่ เราเข้าบ้านไม่ได้เพราะแม่จะบ่นถ้าออกมาอีก พี่เท็นเลยบอกให้ไปรอบ้านเค้าแล้วเดี๋ยวค่อยขับรถไปด้วยกันเราก็เออไปสิ(ง่ายอีกล่ะ) พอไปถึงบ้านก็ขึ้นไปนั่งบนห้องพี่เท็น(เข้าห้องผู้ชายด้วยแรดป่ะละถามใจดู) พี่เท็นก็ถามเราจะอาบน้ำมั้ย
เสื้อผ้าพี่สาวเค้าเยอะ ด้วยความเกร็งและเกรงใจเราเลยตอบว่าไม่ พี่เท็นเลยขอตัวไปอาบน้ำ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
ก็มานั่งคุยกันเราก็เล่นโทรศัพท์ พี่เท็นเดินมานั่งข้างๆ แล้วบอกเราว่า"พี่ชอบเรานะ" เราก็ตอบไปว่าบ้าหรอ เล่นไรแบบนี้ เราไม่ชอบแล้วก็บอกให้พี่เท็นเลิกเล่น พี่เท็นก็บอกว่าพี่เค้าพูดจริงๆไม่ได้แกล้งแล้วพี่แกก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆเราเราก็เอนตัวออก หลังจากนั้นพี่เท็นก็ถามเราว่า อยู่กันสองต่อสอง
ไม่กลัวพี่เค้าทำอะไรรึไง เราเลยหันไปมองหน้าแล้วตอบว่าไม่(ทั้งๆที่ในใจนี้ร้องหาพ่อแม่ล่ะจร้าาาา) พี่เท็นเลยเข้ามาใกล้เข้ากอดเข้าแกล้ง
คนเราบอกเลิกเล่นแบบนี้สักทีพี่เท็นเลยหยุด หลังจากนั้นเราก็ไปวันเกิดรุ่นพี่ แล้วไปนั่งชิลต่อกันที่ร้านเบียร์สดร้านหนึ่ง
วันนั้นพี่แว่นก็ไปด้วย ด้วยความที่กินเบียร์ไปเยอะเราก็มึนๆ แต่ยังมีสติอยู่ พอเบียร์ร้านแรกหมดพี่ๆพากันไปต่อร้านที่สอง แต่เราอ่ะมึนไปแล้ว
รุ่นพี่เราไปเจอเพื่อนก็เรียกมานั่งด้วยกัน พี่เท็นมันก็ไปคุยกับเพื่อนรุ่นพี่แบบชวนคุยกวนๆตามแนวเค้า เราก็คิดใจในเมื่อตอนเย็นยังบอกชอบกูอยู่เลย
ดื่มหนักเข้าไปอีก จนเดินไม่ไหวจะไปเข้าห้องน้ำ(ปกติพี่แว่นพาไป) รอบนี้พี่เท็นเอากระเป๋าเราไปถือแล้วบอกจะพาเราไปเอง เราก็เดินไปหน้าห้องน้ำ
แล้วก็เดินเซไปเซมาเข้าไปเอง พอออกมาพี่เท็นเดินมาจับมือ แล้วบอกเราว่า "ไหวป่าว กลับบ้านกัน" เราก็ตอบไปว่ากลับก็กลับ พี่เท็นเดินจูงมือเราไปที่รถ
แล้วพาเรามาส่งที่บ้านก่อนเข้าบ้านให้เราพักก่อน สักพักรุ่นพี่โทรมาตาม ถามว่าอยู่ไหนกัยกลับไปก็ไม่บอก (วันนั้นพี่แว่นน้อยใจมากที่พวกเรากลับก่อนไม่ยอมบอก) พอเราเริ่มมีสติจะเข้าบ้าน พี่เท็นก็ดึงเราไปกอดแล้วบอกว่าเค้าชอบเราจริงๆ(ถ้าจำไม่ผิดหอมแก้มหรือหอมหน้าผากเราด้วยนี้ล่ะลืม)
ด้วยความเมาเราก็คะยักหน้า แล้วเดินเข้าบ้านไปนอน หลังจากนั้นเรากับพี่เท็นก็คบกับแบบงงๆโดยปิดเป็นความรับไม่ได้บอกใคร เราก็ยังตอบแชทพี่แว่นตลอดเพราะกลัวผิดสังเกต เราไม่อยากให้พี่แว่นกับพี่เท็นทะเลาะกัน เราเคยถามพี่เท็นว่าเมื่อไหร่จะบอกพี่แว่น
พี่เท็นก็ถามเรากลับว่าเราพร้อมให้พี่แว่นรู้แล้วหรอ ซึ่งพี่เท็นเองก็กลัวพี่แว่นเสียใจ จนไม่กล้าบอกเหมือนกับ
บ้างครั้งเราอยู่กับพี่เท็นก็ต้องบอกว่าไม่ได้อยุ่ เวลาพี่เท้นอยู่กับพี่แว่นเค้าก็จะไม่ตอบแชทเราไม่คุยกับเรา เพราะกลัวพี่แว่นเห็น
ตอนนั้นเราโครตน้อยใจ แต่อีกใจก็เข้าใจและยังไม่พร้อม
จนพี่เท็นมีที่ทำงานใหม่ แล้วน้องที่ทำงานมาชอบพี่เท็นทักมาคุย อีพี่เท็นก็ดันไปคุยด้วย พอเราเห็นเราถามพี่เท็นก็บอกไม่ได้คิดอะไร
เป็นแค่น้องที่ทำงาน เค้ารักเราคนเดียวรักขนาดนี้เค้าจะไปสนใจใครได้ ทั้งเราและพี่เท็นต่างน้อยใจกันและกัน
เราน้อยใจพี่เท็นที่มีคนมาจีบ พี่เท็นน้อยใจเราที่ยังคุยกับพี่แว่นอยู่
พี่เท็นเลยตัดสินใจบอกกับรุ่นพี่ที่เราสนิทว่าคบกันอยู่ ตอนแรกรุ่นพี่ก็เหมือนจะไม่เชื่อเรานะ แต่พอคิดกลับไปก็เข้าใจว่าทำไมถึงมาด้วยกันบ่อยๆ
คงไม่ใช่เพราะเหตุผลที่บ้านใกล้กันอย่างเดียวแล้ว รุ่นพี่ก็ถามว่าแล้วจะบอกพี่แว่นตอนไหน พี่แว่นรู้รึยัง เรากับพี่เท็นมองหน้ากันแล้วส่ายหัว
จนเราตัดสินใจที่จะบอกเรื่องเรากับพี่เท็นให้พี่แว่นรู้ พอได้คุยกับพี่แว่นพี่เค้าร้องไห้แล้วบอกว่าสงสัยมาสักพักแล้วรู้เรื่องมาสักพักแล้ว
ขอบคุณเราที่ยอมมาบอก เราเสียใจนะที่ทำให้พี่แว่นเสียใจ แต่เราได้เลือกแล้ว หลังจากนั้นพี่แว่นก็หายๆไปจากเราสองคน
เรื่องเรากับพี่เท็น ก็คบกันไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงที่เราเปิดเทอมไม่ต่อยได้เจอกัน แชทไปพี่เท้นก็ไม่ค่อยตอบ มันมีวันนึงเราขอดูแชทน้องที่เข้ามาจีบพี่เท็นก็ไม่ให้ดูลบแชททิ้งต่อหน้าต่อตาเราเลย ให้เหตุผลว่ากลัวเราคิดมาก(กูไม่คิดถ้าไม่ลบห่าาาาา)
จนห่างกันไปเรื่อยๆ จนพี่เท็นคงจะทนต่อไปไม่ไหว แชทมาบอกเราขอกลับไปเป็นพี่น้อง วันนั้นเราเสียใจมาก
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ฟังเพลงอะไรก้ไม่ได้จะร้องไห้ตลอด มันเจ็บนะที่รู้ว่าเค้าทิ้งเราไปหาคนอื่น
เราว่าเราดีกับเค้ามากเลยนะ แต่ความดีไม่ได้รับรองความรักนี่เนอะ หลังจากแชทมาบอกเลิกเราก็มีโอกาสบังเอิญเจอเค้ากับน้อง
ที่เข้ามาจีบขับรถสวนทางกับเรา ซึ่งตอนนั้นเลิกกับมาเดือนนึงแล้ว กลับมาถึงบ้านเรานั่งร้องไห้เหมือนตอนที่โดนทิ้งไปตอนแรกเลย
คนนี้พี่เท็นดูจริงจังมา คบกับแบบเปิดเผย แต่กับเราน้อยคนที่จะรู้ ตอนนั้นโคตรของโคตรเจ็บอ่ะ
*ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน* เลิกกันมาจะสี่เดือนแล้ว ถามว่าตอนนี้เป็นยังไง ก็ทำใจได้ครึ่งนึง แต่ก็ยังคงคิดถึง
แต่ก็มีความสุขดีคิดถึงได้โดยไม่ร้องไห้เหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว เพื่อนเราบอกกับเราว่า เราลืมเค้าไม่ได้หรอก
แต่จงจำแต่เรื่องราวดีๆ เก็บมันไว้ให้ลึกสุดใจ แล้วเอาไว้เป็นบทเรื่องว่าอย่ารักใครง่ายๆอีก
ปล1.ขอบคุณสำหรับคนที่ทนอ่านจนจบ กับเรื่องไร้สาระนี้
ปล2. ถ้าพี่ได้ผ่านมาอ่าน หนูอยากบอกว่า"หนูรักพี่นะ"
ปล3. ไม่ต้องด่า คนด่ามาเยอะแล้ว5555555555
ปล4. ขอให้มันเป็นความทรงจำแบบนี้ตลอดไป
ความทรงจำNT
เรื่องของเราเริ่ม จากการที่เป็นเด็กธรรมดา ที่อยากทำงานพิเศษหลังเลิกเรียนแล้วเพื่อน(ขอแทนว่าชม)เราก็ชวนไปทำงานด้วยกัน
แรกๆที่เข้าไปทำก็ไม่มีอะไร จนมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง(ขอแทนว่าพี่แว่น)เค้าเริ่มทักมาคุยใจดีกับเรามาก จนเพื่อนเรามาบอกว่าพี่เค้าชอบเรานะ
ตอนแรกก็เขินๆแต่พยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องเพราะไม่อยากคิดเรื่องนี้แล้วเราก็คิดกับพี่แว่นแค่พี่น้องจริงๆ มีบ้างทีที่พี่ๆในร้านแซว
สรุปก็รู้กันทั้งร้านเพราะพี่แว่นออกตัวแรงเเซงทางโค้งมากๆ พอทำงานมาได้สักพักก็มีเพื่อนที่ร้านเข้ามาชอบเราบ้าง
แต่พอรู้ว่าพี่แว่นชอบเรา มันก็ไม่ได้จีบเราต่อ(เสน่แรง555555) พี่แว่นมีเพื่อนที่สนิทด้วยอยู่คนหนึ่งในร้าน(ขอแทนว่าพี่เท็น)
พี่เท็นจะเป็นคนดุๆ ดูเป็นผู้ใหญ่แต่ก็มีความกวนและดูเป็นคนเจ้าชู้มากๆ ผิดกันพี่แว่นที่ดูเป็นคนเงียบๆ เหมือนอ่อนต่อโลก
น่ารักนิสัยดี(จริงๆร้ายเงียบ) ถ้าเราดูสนิทกับพี่เแว่น ชมเพื่อนเราก็คงจะดูสนิทกับพี่เท็น
ต่อมามีอยู่วันหนึ่งชมก็เดินมาบอกเราว่า นางชอบพี่เท็นแล้วก็ทำเป็นพูดเล่นกับเราว่ายังไงเราก็ห้ามชอบพี่เท็นนะ
ต่อให้จะไม่ชอบพี่แว่นจะชอบใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่พี่เท็นของนาง เราก็รับปากแต่ในใจเราก็แอบปลื้มพี่เท็นนะ(เราชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่นิ่งๆบ้างครั้ง)
จนเราชมพี่แว่นพี่เท็นกลายไปเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรากับพี่เท็นเริ่มสนิทกัน มันมีครั้งนึงเราทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายแล้วเราโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้เลยเข้าไปสงบสติ อารมในห้องน้ำแล้วก็ร้องไห้ออกมา(ด้วยความเด็ก5555555) จนพี่ผู้หญิงที่ร้านเดินมาเรียกว่าเราเป็นอะไร จนพี่ๆในร้านแตกตื่น
พี่ผู้หญิงคนนั้นเข้าาในห้องน้ำกับเราเราก็บอกว่าเราเหนื่อยเพื่อนคนนั้นมันไม่ทำงานบลาๆๆ พอคุยเสร็จเราก็ออกจากห้องน้ำเดินมาล้างหน้า พี่แว่นก็เข้ามาถามว่าเป็นอะไรใครทำอะไรเรา(ชมก็เป็นแบบเราแต่นางไม่ร้องแต่เหวี่ยงใส่พี่ที่ร้านคนนึงจนจะทะเลาะกันแต่ก็ดีกันเหมือนเดิม) เราก็บอกว่าเปล่าแล้วเดินไปล้างหน้า พี่เท็นเดินเข้ามาหาเราและบอกให้เรานั่งพักก่อน แล้วไล่พี่แว่นออกไปเดินไปปิดประตูหลังร้านล๊อก แล้วก็เดินมานั่งกับเราถามเราว่าเราเป็นอะไร ใครทำอะไรเล่าให้พี่เค้าฟังได้มั้ย ตอนนั้นเราเล่าหมดเลยไม่รู้ทำไม(ก็คนมันชอบ555555) พี่เท็นก็ปลอบใจเราแล้วก็เดินไปด่าเพื่อนที่เป็นต้นเหตุให้เราร้องไห้ ทำให้เราชอบพี่เค้าขึ้นไปอีก แต่ก็เก็บไว้เพราะเพื่อนเราชอบและพี่เค้ามีแฟนแล้ว(แต่ห่างกัน)
จนเรากับพี่เท็นสนิทกันมากขึ้น พี่เท็นชอบเข้ามาแกล้งมาเหย่เรา จนทำให้ชมมันคิดมากติดว่าพี่เท็นชอบเรา ทำให้มันมาตัดพ้อกับเราในเฟส
แต่เราพยายามบอกมันว่าไม่มีอะไร พี่เค้าก็เหย่มันเหมือนกัน(แต่เล่นแรง) มันก็ไม่เชื่อจนเรากับเพื่อนเข้าหน้ากันอย่างไม่สนืทใจ
วันนั้นเราโดดงานไปกินหมูกะทะเพราะเป็นวันเกิดชม โดยการให้พี่เท็นเอาเค้กมาเซอร์ไพรชม
เรากับพี่แว่นรู้ว่านางชอบพี่เท็นเลยขอร้องพี่เท็นให้ช่วยมาหน่อย(ตอนแรกพี่เท็นไม่ยอมมา เพราะพี่เค้าไปธุระมาคงเหนื่อย
พี่เท็นเป็นคนใจร้อนไม่ชอบอะไรแบบนี้ แล้วเรามารู้ตอนหลังว่าชมมันออกตัวแรงเกินไปจนพี่เท็นไม่ชอบมัน)
สรุปพี่เท็นก็ยอมมา เพื่อนเรานี้ดีใจสุด แต่มันก็คิดมากอยู่ดี
ตีตัวห่างกับเรา กินเหล้ากันจนเมาเราเลยบอกให้พี่แว่นพาชมไปพักก่อน จะได้ขับรถกลับได้ ชมเลยไปนอน
(พี่แว่นมาบอกทีหลังว่าชมร้องไห้แต่ไม่ได้บอกอะไร) เราเล่าเรื่องที่ชมคิดมากให้พี่แว่นฟัง พี่แว่นก็บอกว่าเค้าก็คิดอยู่ลึกๆ
แต่คงจะไม่ใช่เพราะพี่เท็นก็เพื่อนเค้า เราก็เพื่อนชม คงจะไม่มาชอบกันหรอกเรานี่ใจสั่นเลยจร้าาาาาา
หลังจากนั้นมันก็มีเหตุการณ์ให้เรากับชมเลิกสนิทกันไปชมไม่มาทำงาน พี่แว่นก็มีปัญหาย้ายไปทำงานที่อื่นแต่เราพี่แว่นพี่เท็นยังติดต่อกันอยู่
หลังจากนั้นมีเพื่อนเราอีกคน(แทนว่าโอ) เข้ามาทำงานด้วย พี่เท็นก็เดินเข้ามาบอกเราว่าเค้าชอบโอนะ เราเลยบอกความจริงไปว่าโอมีแฟนแล้ว
(พี่เท็นเลิกกับแฟนแล้ว) พี่เท็นก็เสียดายหน่อยๆแต่ก้มีเหย่โอเล่นบ้างเลี้ยงขนมบ้าง เราก็แอบอิจฉาโอนะ แต่ก็ยังไม่ชอบมากอะไร
จนวันหนึ่งเลิกงานพร้อมกันพี่เท็นเลยชวนเราไปกินข้าว เราก็ตกลงไม่ได้คิดไรอาจจะเพราะบ้านใกล้กันแล้วพี่เค้าไม่มีใคร
หลังจากนั้นเรากับพี่เท็นก็ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้น เริ่มคุยแชทกันมากขึ้น(พี่แว่นเราก็คุยเรื่อยๆ) จนกลยาเป็นเราไปทำงานพร้อมพี่เท็นกลับพร้อมพี่เท็น
จนคนที่ร้านคิดว่าเป็นแฟนกันแล้ว แต่เราบอกไม่ใช่ ก็ไม่มีใครเชื่อจนพี่เท็น ลาออก จากงานจะไปทำอย่างอื่น แต่ก็ยังค่อยไปรับไปส่งเราตลอด
ทั้งๆที่เป็นแค่พี่น้องจริงๆสถานะตอนนั้น พี่แว่นก็มีน้อยใจบ้างพี่รู้ว่าเราไม่กินข้าวกับพี่เท็น แต่เค้าก็เข้าใจ เพราะพี่แว่นไม่ค่อยว่าง
เรากับพี่เท็นเริ่มตัวติดกันไปไหนไปด้วยกันตลอด เวลารุ่นพี่นัดกินเหล้า เราก็จะไปกับพี่เท็นตอนแรกพี่แว่นก็แปลกใจแต่ก็ไม่คิดอะไร
วันนั้นพี่เท็นชวนเราไปเที่ยว เราก็เออไปก้ไปทั้งๆที่เราไม่เคยไปไหนสองต่อสองกับผู้ชายเลย(ใจง่าย55555) วันนั้นไปเที่ยวเดินตลาดกินข้าว เดินห้างต่อกินไอติม แล้วก็พากันกลับบ้านเพื่อที่จะไปกินวันเกิดรุ่นพี่ เราเข้าบ้านไม่ได้เพราะแม่จะบ่นถ้าออกมาอีก พี่เท็นเลยบอกให้ไปรอบ้านเค้าแล้วเดี๋ยวค่อยขับรถไปด้วยกันเราก็เออไปสิ(ง่ายอีกล่ะ) พอไปถึงบ้านก็ขึ้นไปนั่งบนห้องพี่เท็น(เข้าห้องผู้ชายด้วยแรดป่ะละถามใจดู) พี่เท็นก็ถามเราจะอาบน้ำมั้ย
เสื้อผ้าพี่สาวเค้าเยอะ ด้วยความเกร็งและเกรงใจเราเลยตอบว่าไม่ พี่เท็นเลยขอตัวไปอาบน้ำ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
ก็มานั่งคุยกันเราก็เล่นโทรศัพท์ พี่เท็นเดินมานั่งข้างๆ แล้วบอกเราว่า"พี่ชอบเรานะ" เราก็ตอบไปว่าบ้าหรอ เล่นไรแบบนี้ เราไม่ชอบแล้วก็บอกให้พี่เท็นเลิกเล่น พี่เท็นก็บอกว่าพี่เค้าพูดจริงๆไม่ได้แกล้งแล้วพี่แกก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆเราเราก็เอนตัวออก หลังจากนั้นพี่เท็นก็ถามเราว่า อยู่กันสองต่อสอง
ไม่กลัวพี่เค้าทำอะไรรึไง เราเลยหันไปมองหน้าแล้วตอบว่าไม่(ทั้งๆที่ในใจนี้ร้องหาพ่อแม่ล่ะจร้าาาา) พี่เท็นเลยเข้ามาใกล้เข้ากอดเข้าแกล้ง
คนเราบอกเลิกเล่นแบบนี้สักทีพี่เท็นเลยหยุด หลังจากนั้นเราก็ไปวันเกิดรุ่นพี่ แล้วไปนั่งชิลต่อกันที่ร้านเบียร์สดร้านหนึ่ง
วันนั้นพี่แว่นก็ไปด้วย ด้วยความที่กินเบียร์ไปเยอะเราก็มึนๆ แต่ยังมีสติอยู่ พอเบียร์ร้านแรกหมดพี่ๆพากันไปต่อร้านที่สอง แต่เราอ่ะมึนไปแล้ว
รุ่นพี่เราไปเจอเพื่อนก็เรียกมานั่งด้วยกัน พี่เท็นมันก็ไปคุยกับเพื่อนรุ่นพี่แบบชวนคุยกวนๆตามแนวเค้า เราก็คิดใจในเมื่อตอนเย็นยังบอกชอบกูอยู่เลย
ดื่มหนักเข้าไปอีก จนเดินไม่ไหวจะไปเข้าห้องน้ำ(ปกติพี่แว่นพาไป) รอบนี้พี่เท็นเอากระเป๋าเราไปถือแล้วบอกจะพาเราไปเอง เราก็เดินไปหน้าห้องน้ำ
แล้วก็เดินเซไปเซมาเข้าไปเอง พอออกมาพี่เท็นเดินมาจับมือ แล้วบอกเราว่า "ไหวป่าว กลับบ้านกัน" เราก็ตอบไปว่ากลับก็กลับ พี่เท็นเดินจูงมือเราไปที่รถ
แล้วพาเรามาส่งที่บ้านก่อนเข้าบ้านให้เราพักก่อน สักพักรุ่นพี่โทรมาตาม ถามว่าอยู่ไหนกัยกลับไปก็ไม่บอก (วันนั้นพี่แว่นน้อยใจมากที่พวกเรากลับก่อนไม่ยอมบอก) พอเราเริ่มมีสติจะเข้าบ้าน พี่เท็นก็ดึงเราไปกอดแล้วบอกว่าเค้าชอบเราจริงๆ(ถ้าจำไม่ผิดหอมแก้มหรือหอมหน้าผากเราด้วยนี้ล่ะลืม)
ด้วยความเมาเราก็คะยักหน้า แล้วเดินเข้าบ้านไปนอน หลังจากนั้นเรากับพี่เท็นก็คบกับแบบงงๆโดยปิดเป็นความรับไม่ได้บอกใคร เราก็ยังตอบแชทพี่แว่นตลอดเพราะกลัวผิดสังเกต เราไม่อยากให้พี่แว่นกับพี่เท็นทะเลาะกัน เราเคยถามพี่เท็นว่าเมื่อไหร่จะบอกพี่แว่น
พี่เท็นก็ถามเรากลับว่าเราพร้อมให้พี่แว่นรู้แล้วหรอ ซึ่งพี่เท็นเองก็กลัวพี่แว่นเสียใจ จนไม่กล้าบอกเหมือนกับ
บ้างครั้งเราอยู่กับพี่เท็นก็ต้องบอกว่าไม่ได้อยุ่ เวลาพี่เท้นอยู่กับพี่แว่นเค้าก็จะไม่ตอบแชทเราไม่คุยกับเรา เพราะกลัวพี่แว่นเห็น
ตอนนั้นเราโครตน้อยใจ แต่อีกใจก็เข้าใจและยังไม่พร้อม
จนพี่เท็นมีที่ทำงานใหม่ แล้วน้องที่ทำงานมาชอบพี่เท็นทักมาคุย อีพี่เท็นก็ดันไปคุยด้วย พอเราเห็นเราถามพี่เท็นก็บอกไม่ได้คิดอะไร
เป็นแค่น้องที่ทำงาน เค้ารักเราคนเดียวรักขนาดนี้เค้าจะไปสนใจใครได้ ทั้งเราและพี่เท็นต่างน้อยใจกันและกัน
เราน้อยใจพี่เท็นที่มีคนมาจีบ พี่เท็นน้อยใจเราที่ยังคุยกับพี่แว่นอยู่
พี่เท็นเลยตัดสินใจบอกกับรุ่นพี่ที่เราสนิทว่าคบกันอยู่ ตอนแรกรุ่นพี่ก็เหมือนจะไม่เชื่อเรานะ แต่พอคิดกลับไปก็เข้าใจว่าทำไมถึงมาด้วยกันบ่อยๆ
คงไม่ใช่เพราะเหตุผลที่บ้านใกล้กันอย่างเดียวแล้ว รุ่นพี่ก็ถามว่าแล้วจะบอกพี่แว่นตอนไหน พี่แว่นรู้รึยัง เรากับพี่เท็นมองหน้ากันแล้วส่ายหัว
จนเราตัดสินใจที่จะบอกเรื่องเรากับพี่เท็นให้พี่แว่นรู้ พอได้คุยกับพี่แว่นพี่เค้าร้องไห้แล้วบอกว่าสงสัยมาสักพักแล้วรู้เรื่องมาสักพักแล้ว
ขอบคุณเราที่ยอมมาบอก เราเสียใจนะที่ทำให้พี่แว่นเสียใจ แต่เราได้เลือกแล้ว หลังจากนั้นพี่แว่นก็หายๆไปจากเราสองคน
เรื่องเรากับพี่เท็น ก็คบกันไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงที่เราเปิดเทอมไม่ต่อยได้เจอกัน แชทไปพี่เท้นก็ไม่ค่อยตอบ มันมีวันนึงเราขอดูแชทน้องที่เข้ามาจีบพี่เท็นก็ไม่ให้ดูลบแชททิ้งต่อหน้าต่อตาเราเลย ให้เหตุผลว่ากลัวเราคิดมาก(กูไม่คิดถ้าไม่ลบห่าาาาา)
จนห่างกันไปเรื่อยๆ จนพี่เท็นคงจะทนต่อไปไม่ไหว แชทมาบอกเราขอกลับไปเป็นพี่น้อง วันนั้นเราเสียใจมาก
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ฟังเพลงอะไรก้ไม่ได้จะร้องไห้ตลอด มันเจ็บนะที่รู้ว่าเค้าทิ้งเราไปหาคนอื่น
เราว่าเราดีกับเค้ามากเลยนะ แต่ความดีไม่ได้รับรองความรักนี่เนอะ หลังจากแชทมาบอกเลิกเราก็มีโอกาสบังเอิญเจอเค้ากับน้อง
ที่เข้ามาจีบขับรถสวนทางกับเรา ซึ่งตอนนั้นเลิกกับมาเดือนนึงแล้ว กลับมาถึงบ้านเรานั่งร้องไห้เหมือนตอนที่โดนทิ้งไปตอนแรกเลย
คนนี้พี่เท็นดูจริงจังมา คบกับแบบเปิดเผย แต่กับเราน้อยคนที่จะรู้ ตอนนั้นโคตรของโคตรเจ็บอ่ะ
*ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน* เลิกกันมาจะสี่เดือนแล้ว ถามว่าตอนนี้เป็นยังไง ก็ทำใจได้ครึ่งนึง แต่ก็ยังคงคิดถึง
แต่ก็มีความสุขดีคิดถึงได้โดยไม่ร้องไห้เหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว เพื่อนเราบอกกับเราว่า เราลืมเค้าไม่ได้หรอก
แต่จงจำแต่เรื่องราวดีๆ เก็บมันไว้ให้ลึกสุดใจ แล้วเอาไว้เป็นบทเรื่องว่าอย่ารักใครง่ายๆอีก
ปล1.ขอบคุณสำหรับคนที่ทนอ่านจนจบ กับเรื่องไร้สาระนี้
ปล2. ถ้าพี่ได้ผ่านมาอ่าน หนูอยากบอกว่า"หนูรักพี่นะ"
ปล3. ไม่ต้องด่า คนด่ามาเยอะแล้ว5555555555
ปล4. ขอให้มันเป็นความทรงจำแบบนี้ตลอดไป