สติกรรมฐานที่แท้จริงคืออะไร?

สิ่งที่เกิดจากการนั่งสมาธิ ถ้าเป็นภาพ เสียง นิมิต อสุภ ตัวเบา ตัวลอย หรือไม่มีตัวตน สิ่งที่เห็นนั้นเห็นจริง เสมือนจริง แต่สิ่งที่เห็นและสิ่งเหล่านั้นไม่มีจริง ไม่ใช่ของจริง (มโนภาพ) มันคือสิ่งที่สมองสร้างขึ้นมา (เผลอคิด ตกพะวัง) เปรียบเหมือนความฝัน ฝันว่าเหาะได้ จิตมันสร้างของมันเอง (จิตตกค้าง)
ส่วนจิตที่มีสมาธิ แน่วแน่ ตั้งมั่น เกาะกันเป็นลูกโซ่ต่อเนื่อง เป็นเอกอยู่กับสิ่งที่ตนกำหนด ทำบ่อยๆมากๆทุกวันให้ได้วันละ 70 - 80 % ต่อวัน เผลอไป หลุดไปและเลือกเฉพาะสิ่งที่ต้องคิด 20 - 30% ต่อวัน ถ้าวันไหนสามารถรวมอินทรีย์ทั้งหมดได้ คือมีสติที่เกาะกันเป็นสมาธิได้โดยไม่หลุดเลยต่อเนื่องกันประมาณ 20 นาที (อาณาปานสติ สติกับลมปราณ) โดยสิ่งรับรู้ภายนอกทุกทวารดับหมด จะรับรู้แต่เพียงลมปราณที่หายใจอยู่เท่านั้น (เอก) จะเห็นกายในกาย ที่เรียกว่าปัจจัตตัง มิใช่ความคิดแต่เป็นความรู้สึกที่สัมผัสได้ในกายจริงๆ
ทรงค้นพบ อริยสัจ 4 ทรงทำมรรคมิให้จิตปรุงแต่งประกอบกับมรรคมีองค์ 8 คือ พฤติกรรม ไม่ก้าวร้าว อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ขัดแย้ง ไม่อคติ ไม่ว่าร้ายใคร ทำงานอย่างมีสติ แบ่งปันประสบการณ์มีสติอยู่ทุกลมหายใจ ทิ้งอดีตและอนาคตทั้งหมด ไม่ไปกับความคิดแล้วเมื่อน้ำที่ขุ่นอยู่มันสงบลง ตะกอนต่างๆมันก็ลง น้ำก็ใสขึ้น ใสขึ้น นั่นแหละจะเห็นปัญญาที่แท้จริง (ใครก็สามารถเป็นเจ้าของความรู้ที่ประเสริฐนี้ได้)