ชอบหงุดหงิดและอารมเสียใส่แม่ คุยกันไม่เกินสองสามคำจะทำยังไงดีค่ะ เครียดมากเลยค่ะ (ขอคำแนะนำเล่าสู่กันฟังไม่ด่ากันนะค่ะ)

สวัสดีค่ะ ปกติเราทำงานอยู่ กทม. ค่ะ แม่บอกให้ลาออกจากงานมาทำงานที่บ้านค่ะ มาลงทุนเปิดบริษัทใหม่แม่ไปกู้เงินมาลงทุนให้ค่ะ เราไม่มีเงินเกบค่ะมีแต่หนี้ ตอนนี้ลาออกมาได้จะสามเดือนละค่ะ งานก้อยังไม่ได้เริ่มเงินเดือนก้อไม่มี หนี้บัตรที่ต้องจ่ายก้อเยอะ เราเครียดค่ะ เครียดมาก วันๆก้อคิดโน่นคิดนี่นั่งจับแต่โทรศัพท์ ดูแต่หนังในคอม ไม่อยากคุยกับใคร เราทะเลาะกับแม่ทุกวันเลยค่ะ ยิ่งแม่พูดอะไรก้อไม่เข้าหู เราพยายามจะใจเย็นลงแต่เราก้อร้อนทุกทีค่ะ จนแม่เราร้องไห้ เราก้อร้องไห้ เราก้อเครียด เราไม่คิดว่ามันจะนานขนาดนี้ เงินเราก้อไม่มี หนี้ก้อทวงมาตลอด เราได้แต่นั่งนิ่งๆดูคอมไปมาไม่พูดไม่จากับใคร เวลาคุยกับแม่ก้อชอบตะคอกแม่หงุดหงิด แม่ก้อจะเสียใจและเราก้อจะพูดว่าไหนบอกดีไหนบอกได้ รู้มั้ยเรามีหนี้เราเหนื่อย เอาเครียด แม่เราก้อพูดว่าแม่ก้อเครียดเงินแม่ก้อกู้มา แม่ก้อต้องใช้ เหมือนกัน แล้วไงละ เราเคยมีเงินเดือนมีเงินมาใช้หนี้ มีเงินซื้อโน่นนี่ ตอนนี้ตังติดตัวแทบไม่มีสักบาท เราทะเลาะและพูดแบบนี้กับแม่บ่อยมาก เราเองก้ออึดอัดเราเองก้อเสียใจ เราพยายามจะใจเยนลงให้มากเพราะเราไม่อยากพูดไม่ดีกับท่าน เราทำแล้วเราก้อเสียใจ ในใจเราก้อหวังให้งานมันเสดไวๆ เราอยากมีรายได้บ้าง เรายุ่กับแม่เราก้อเครียด แม่จะคอยมอง คอยถามเราตลอด แม่จะพุดคำุามเดิมๆ ถามซ้ำๆ บางสิ่งที่เราไม่อยากตอบ เราก้อหงุดหงิดใส่ เราจะทำยังไงดีค่ะ เราเหนื่อยมากเลย สงสารแม่ก้อสงสาร เราก้อรู้ว่าแม่อยากให้เราสบาย อยากให้ทุกอย่างมันผ่านไปเร็วๆ เราเดินหน้ามาแล้วก้อต้องเดินต่อให้เต็มที่ค่ะ เพราะมีแต่คนจะดูถูกว่าจะไปไม่รอด เรารู้ว่าทุกคนทั้งแม่ ทั้งพี่ และเราต่างก้อเครียดค่ะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เราเหมือนจะเป็นบ้า เครียดคิดโน่นนี่จนปวดหัว ปวดคอ เราขอระบายและขอคำปรึกษานะค่ะ เราไม่รู้จะพูดให้ใครฟังเหมือนกัน