อยู่ปี2แล้วแต่ยังโดนไล่ออกจากกลุ่ม?

คือเรื่องนี้ไม่อยากโทษใครขอโทษแต่ตัวเองเท่านั้น คือเรื่องมีอยู่ว่าเวลาที่เรามีปัญหาหรืออะไรเราก็ชอบเอาไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังเวลาที่เราทุกข์ใจ เจตนาจรงนั้นคือเราทุกข์ใจมากจริงๆบางเวลาก็น้อยในเพื่อนในกลุ่มจนวันนึงไม่รู้ว่าจะได้ผิดกันหรืออะไร วันนึงคำพูดเหล่านั้นมันกลับมาย้อนแย้งและทำลายตัวเอง มันก็ค่อนข้างหนักอะคะที่ต้องโดนเพื่อนทั้งห้องเกลียดเราเองตอนนี้ก็ยังไม่กล้าไปเรียน วันที่เพื่อนนัดไปเคลียร์เราก็ต้องไปและเผชิญมันคนเดียวกับปัญหาทร่เกิดขึ้น เรายอมรับทุกอย่าง เวลาที่ผ่านมาเพื่อนเราดูและเราดีมากเราก็ตอบแทนเพื่อนโดนการที่เพื่อนเรียกไปไหนก็ไป. ช่วยเหลืออันไหนได้เราก็พร้อมและยอมออกตัวเสมอ เพื่อนก็เช่นกันเวลาที่เรามีปัญหาหรืออะไรเพืาอนจะปกป้องเราเสมอ มันกลับกลายเป็นว่าตลอดที่ผ่านมาเราทำร้ายเขาด้วยคำพูด กลับกลายเป็นงูพิษ. คือเราไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลย เรายอมนับผลกรรมทีาเกิดในครั้งนี้เสมอ ถึงจะต้องโดนด่าโดยที่7,8คนยืมรุม มันไม่มีใครมายืนข้างเราสักคน เราเอาแต่ร้องไห้ ไม่รู้จะขอโทษเพื่อนยังไง เวลาตอนนั้นมันเลวร้ายมาก เราอยากขอโทษ. รู้ว่าต่อไปนี้เพื่อนทั้งห้องก็ไม่โอเคแล้ว คงไม่ให้อภัยแล้ว ถ้าเพื่อนเผลอมาอ่านอยากจะขอบคุณเวลาที่ผ่านมา. ก็อยสกถามว่าเราควรมำยังไงดีที่ต้องกลับไปเรียนและเจอคำพูดที่มันไม่ค่อยโอเคสักเท่าไหร่ เรารู้ว่ามันยากมากแต่เราจะยอมรับผลกรรมของเรา เราควรทำตัวยังไงกับการใช้ชีวิต,เรียนในมหาลัย คือตอนนี้มันท้อและหมดกำลังใจไปหมด😔