ได้แค่เพื่อนจริงเหรอแก

สวัสดีคะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าวันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องของเพื่อนในห้อง เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งมากระอาจจะงงบ้างเข้าใจยากบ้างก็ให้อภัยกันเด้อค่าาา
.
.
.
เรากับเพื่อนคนนี้ไม่ได้สนิทกันเลยมีความไม่ค่อยได้คุยกันด้วยซ้ำแต่ทำไม๊เรารู้สึกมองไปมองมามันก็น่ารักดี พอทีนี้พูดกับใจแค่นี้แหละ นางก็เข้าเป็นคนโปรดของใจเฉยยเลย เราชอบมองนางที่หางตาเพราะไม่ค่อยได้หันไปมองบ่อยๆก็กลัวนางจะสงสัยนี้เนอะ แต่ดันมีอยู่วันหนึ่งต้องไปส่งงานหน้าห้อง เรรกำลังต่อแถวแล้วนางก็จะเดินมาต่อเรา ด้วยความที่เป็นคนไม่หลบตาใครด้วยเลยมองตากัน แต่ที่งงหนักกว่าเดิมนั่นคือ ตอนนางกำลังเดินมาหาครูเนี่ยแหละนางเดินมาใกล้เราทั้งที่ ที่ก็ไม่ได้น้อยเลยนางเดินมาชนแขนเราแบบชนิดที่ว่ารู้สึกแต่ไม่ได้ชนแรงคือชนนุ่มนวลแต่คือทั้งคู่รู้สึกอีนี่เลยงงหนักแต่มโนไปเองว่าชนเพื่อต้องการบอกให้รู้อะไรรึเปล่างิ แต่อีกแง่คิดว่านางไม่ค่อยชอบเลยเดินชนให้หลบรึเปล่า สุดท้ายแล้วมันก็ยังคงเป็นคำถามในใจอยู่ดี เห้ออออ😒
และเราขอบคุณที่ทุกคนอ่านจนมาถึงตรงนี้ (เม้นได้แต่อย่าแรงนะคะได้โปรด)