สวัสดีค่ะ ขอเริ่มต้นเล่าสาเหตุที่ทำให้ความเชื่อใจในตัวแฟนลดลงก่อนนะค่ะ
คือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณจะ 2ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่คบกัน เขาไม่ค่อยอะไรกับเราเลยนะค่ะ แต่ก็คบกันเหมือนหนุ่มสาวทั่วๆไปในวัยเรียนค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง เขามาหาเราบ้าง เราไปหาเขาบ้าง แฟนเป็นคนมีเพื่อนเยอะ คนรู้จักเยอะค่ะ หน้าตาดีค่ะ หล่อเข้ม เรียกว่า Hot🔥เลยก็ว่าได้ เขาเลยไปสังสรรค์บ่อยอยู่บ่อยๆ บางทีก็เหมือนจะลืมเราไปเลยค่ะ เราก็คุยและทะเลาะเรื่องนี้กันบ้างเป็นเรื่องปกติใช่ไหมค่ะ?
แต่มีวันหนึ่งเราก็ได้รู้ว่าเขาคุยกับแฟนเก่ามาตลอดค่ะ มีแอบไปนอนด้วยกัน พยายามที่จะปิดเรา แต่เราก็รู้ค่ะว่ามันอยู่ด้วยกันที่ไหน คนเห็นกันเยอะแยะ เพราะเขาคบกันนานค่ะ 3-4 ปีได้ คนรอบตัวเขาทั้งสองเลยรู้จักกันดี แต่เราเลือกที่จะไม่ไปให้เห็นกับตาค่ะ เพราะเรารับไม่ได้ ถ้าไปมันคงจบไม่สวย อีนั่นคงเจ็บไม่น้อยค่ะ เราก็เลยปล่อยๆไป คิดว่าจะพอกับผช.คนนี้ เพราะเขาจะไปทำงานตจว.พอดี
แต่พอเขาไปตจว.เขาก็โทรมาง้อ ไอ้เราก็ยังรักเลยใจอ่อนคุยกันต่อคะ พอคุยสักพัก เขาก็เริ่มห่างเหินไป ไม่ค่อโทรไม่ค่อยรับโทรสับ คือเขามีคนคุยใหม่ค่ะ เราก็ยื่นคำขาดกับฝ่ายญ.และแฟนเราจะเลือกใคร แต่แฟนก็เลือเรา เราเลยยอมให้อภัยอีกครั้ง...😣
พอเราเรียนจบ เขาก็ให้พ่อแม่มาคุยกับทางบ้านเรา ขอเราไปทำงานอยู่กับเขาที่ตจว.ค่ะ เราก็เชื่อใจว่าเขาจะดูแลเราได้ มาอยู่ด้วยกันใหม่ๆ อะไรก็ดีไปหมดค่ะ ไปสังสรรค์กับเพื่อนๆน้อยลง แต่พออยู่ได้ไม่นานเขาก็กลับไปสังสรรค์กับเพื่อนบ่อยขึ้นค่ะ และยังมีการโกหกว่าจะไปนั่นไปนี่ แต่ที่จริงไปที่อื่นค่ะ ครั้งนี้เรื่องผญ.ไม่มีค่ะ จะเป็นเรื่องไปกินเหล้ากับเพื่อนข้ามวันข้ามคืน บอกเดี๋ยวกลับตั้งแต่ 3-4ทุ่ม จนตี3 ตี4 บางคืนหนักสุดมา 6โมงเช้า 2วันติดค่ะ อ้างอยากไปเจอเพื่อนๆบ้างล่ะ บอกเราไม่เข้าใจเขาบ้างละ ทำงานมาเหนื่อยๆก็อยากจะสังสรรค์คลายเครียดบ้าง เราทะเลาะเรื่องนี้กันบ่อยมากค่ะ แทบจะทุกสัปดาห์เลยคะ เครียกันได้ที 4-5วันก็ทำอีก แล้วเราก็ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆซ้ำแบบนี้วนมาหลายเดือนแล้วค่ะ เพราะถ้าเรารู้ว่าเขาอยู่ไหน มันดึกมากเราก็จะโทรให้เขากลับบ้าน เราจะพูดกับเขาดีๆก่อนเสมอ แต่เขาก็ไ่ยอมกลับค่ะ จนเราโมโหไปตามถึงที่และเกิดโมโหโวยวายต่อหน้าเพื่อนเขาหลายต่อหลายครั้ง เขาก็บอกว่าเราเยอะไปค่ะ อันนี้ก็รู้ว่าเราผิดที่ใจร้อนนะค่ะ แต่ถ้าเขาเชื่อฟังเราตั้งแต่ที่เราพูดดีๆกับเขา เราก็คงไม่โวยวายหรอกนะค่ะ และนี่ก็อาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่เวลาเขาจะไปไหน เขาจะไม่บอกก่อน และโกหกเพื่อที่จะได้ไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ มันเลยทำให้เราทะเลาะกันเรื่องนี้วนไปวนมา เราเข้าใจนะค่ะว่าเขาต้องมีเพื่อนบ้าง แต่มันก็เกินไปไหมค่ะ รู้ว่ามันเป็นนิสัยของเขา แต่เราก็ต้องปรับเข้าหากัน เราก็เป็นติดเพื่อนไปกินเหล้ากับเพื่อนบ่อยมากก่อนที่จะมาคบกับแฟนคนนี้ค่ะ เรามาอยู่กับเขาเราไม่มีเพื่อนเลย จากพ่อแม่จากบ้านของตัวเองมาเพื่อนนอนรอแฟนโกหกเราไปกินเหล้าที่ไหนก็ไม่รู้แบบนี้หรอค่ะ จะไปหาเพื่อนเราไม่ห้ามแต่ในเมื่อทีเรามาอยู่ด้วยแล้ว ก็ต้องรู้จักดูเวลาบ้าง คิดถึงความรู้สึกของคนที่รออยู่ที่บ้านบ้างเถอะค่ะ ไม่ใช่ได้ออกบ้านแล้วตะเลิดหายไปเลย
สรุปนะค่ะ แบบนี้เราควรไปต่อหรือกลับบ้านดีค่ะ?
ถ้าอยู่ต่อแล้วเราจะทำยังไงให้เขาปรับตัว?
แล้วเราจะกลับไปเชื่อใจเขาได้ยังไงค่ะ??
จะทำยังไงให้กลับมาเชื่อใจแฟนได้อีกค่ะ ???
คือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณจะ 2ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่คบกัน เขาไม่ค่อยอะไรกับเราเลยนะค่ะ แต่ก็คบกันเหมือนหนุ่มสาวทั่วๆไปในวัยเรียนค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง เขามาหาเราบ้าง เราไปหาเขาบ้าง แฟนเป็นคนมีเพื่อนเยอะ คนรู้จักเยอะค่ะ หน้าตาดีค่ะ หล่อเข้ม เรียกว่า Hot🔥เลยก็ว่าได้ เขาเลยไปสังสรรค์บ่อยอยู่บ่อยๆ บางทีก็เหมือนจะลืมเราไปเลยค่ะ เราก็คุยและทะเลาะเรื่องนี้กันบ้างเป็นเรื่องปกติใช่ไหมค่ะ?
แต่มีวันหนึ่งเราก็ได้รู้ว่าเขาคุยกับแฟนเก่ามาตลอดค่ะ มีแอบไปนอนด้วยกัน พยายามที่จะปิดเรา แต่เราก็รู้ค่ะว่ามันอยู่ด้วยกันที่ไหน คนเห็นกันเยอะแยะ เพราะเขาคบกันนานค่ะ 3-4 ปีได้ คนรอบตัวเขาทั้งสองเลยรู้จักกันดี แต่เราเลือกที่จะไม่ไปให้เห็นกับตาค่ะ เพราะเรารับไม่ได้ ถ้าไปมันคงจบไม่สวย อีนั่นคงเจ็บไม่น้อยค่ะ เราก็เลยปล่อยๆไป คิดว่าจะพอกับผช.คนนี้ เพราะเขาจะไปทำงานตจว.พอดี
แต่พอเขาไปตจว.เขาก็โทรมาง้อ ไอ้เราก็ยังรักเลยใจอ่อนคุยกันต่อคะ พอคุยสักพัก เขาก็เริ่มห่างเหินไป ไม่ค่อโทรไม่ค่อยรับโทรสับ คือเขามีคนคุยใหม่ค่ะ เราก็ยื่นคำขาดกับฝ่ายญ.และแฟนเราจะเลือกใคร แต่แฟนก็เลือเรา เราเลยยอมให้อภัยอีกครั้ง...😣
พอเราเรียนจบ เขาก็ให้พ่อแม่มาคุยกับทางบ้านเรา ขอเราไปทำงานอยู่กับเขาที่ตจว.ค่ะ เราก็เชื่อใจว่าเขาจะดูแลเราได้ มาอยู่ด้วยกันใหม่ๆ อะไรก็ดีไปหมดค่ะ ไปสังสรรค์กับเพื่อนๆน้อยลง แต่พออยู่ได้ไม่นานเขาก็กลับไปสังสรรค์กับเพื่อนบ่อยขึ้นค่ะ และยังมีการโกหกว่าจะไปนั่นไปนี่ แต่ที่จริงไปที่อื่นค่ะ ครั้งนี้เรื่องผญ.ไม่มีค่ะ จะเป็นเรื่องไปกินเหล้ากับเพื่อนข้ามวันข้ามคืน บอกเดี๋ยวกลับตั้งแต่ 3-4ทุ่ม จนตี3 ตี4 บางคืนหนักสุดมา 6โมงเช้า 2วันติดค่ะ อ้างอยากไปเจอเพื่อนๆบ้างล่ะ บอกเราไม่เข้าใจเขาบ้างละ ทำงานมาเหนื่อยๆก็อยากจะสังสรรค์คลายเครียดบ้าง เราทะเลาะเรื่องนี้กันบ่อยมากค่ะ แทบจะทุกสัปดาห์เลยคะ เครียกันได้ที 4-5วันก็ทำอีก แล้วเราก็ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆซ้ำแบบนี้วนมาหลายเดือนแล้วค่ะ เพราะถ้าเรารู้ว่าเขาอยู่ไหน มันดึกมากเราก็จะโทรให้เขากลับบ้าน เราจะพูดกับเขาดีๆก่อนเสมอ แต่เขาก็ไ่ยอมกลับค่ะ จนเราโมโหไปตามถึงที่และเกิดโมโหโวยวายต่อหน้าเพื่อนเขาหลายต่อหลายครั้ง เขาก็บอกว่าเราเยอะไปค่ะ อันนี้ก็รู้ว่าเราผิดที่ใจร้อนนะค่ะ แต่ถ้าเขาเชื่อฟังเราตั้งแต่ที่เราพูดดีๆกับเขา เราก็คงไม่โวยวายหรอกนะค่ะ และนี่ก็อาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่เวลาเขาจะไปไหน เขาจะไม่บอกก่อน และโกหกเพื่อที่จะได้ไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ มันเลยทำให้เราทะเลาะกันเรื่องนี้วนไปวนมา เราเข้าใจนะค่ะว่าเขาต้องมีเพื่อนบ้าง แต่มันก็เกินไปไหมค่ะ รู้ว่ามันเป็นนิสัยของเขา แต่เราก็ต้องปรับเข้าหากัน เราก็เป็นติดเพื่อนไปกินเหล้ากับเพื่อนบ่อยมากก่อนที่จะมาคบกับแฟนคนนี้ค่ะ เรามาอยู่กับเขาเราไม่มีเพื่อนเลย จากพ่อแม่จากบ้านของตัวเองมาเพื่อนนอนรอแฟนโกหกเราไปกินเหล้าที่ไหนก็ไม่รู้แบบนี้หรอค่ะ จะไปหาเพื่อนเราไม่ห้ามแต่ในเมื่อทีเรามาอยู่ด้วยแล้ว ก็ต้องรู้จักดูเวลาบ้าง คิดถึงความรู้สึกของคนที่รออยู่ที่บ้านบ้างเถอะค่ะ ไม่ใช่ได้ออกบ้านแล้วตะเลิดหายไปเลย
สรุปนะค่ะ แบบนี้เราควรไปต่อหรือกลับบ้านดีค่ะ?
ถ้าอยู่ต่อแล้วเราจะทำยังไงให้เขาปรับตัว?
แล้วเราจะกลับไปเชื่อใจเขาได้ยังไงค่ะ??