เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับลูกสาววัยสองขวบกลับมาจากร้านสะดวกซื้อแถวคอนโดแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ขณะกำลังขึ้น จากชั้น 1 กลับเข้าห้องพักที่ชั้น 18 ระหว่างรอลิฟท์ก็คุยเล่นกันตามประสาพ่อลูก พอประตูลิฟท์เปิดผมก็ลูกสาวก็เรียกลิฟท์ไปชั้นห้องพักชั้น 18 ( ขออนุญาตใช้รูปภาพประกอบเหตุการณ์นะครับ )
จู่ๆ ลิฟท์ก็ไปหยุดค้างที่ชั้น 13 และแล้วประตูออกเอง
......ผ่างงงงงงงง .......... เงียบเชียบ ......
เมื่อมองออกไปก็ไม่พบว่ามีคนยืนรออยู่เลย ....หน้าประตูมีแต่ความว่างเปล่า มีแค่เพียงกำแพงฝั่งตรงที่มีป้ายชั้นกำกับไว้และแผนที่ทางหนีไฟ ไม่มีเแม้แต่เงาคนหรือเสียงคนเรียกให้รอลิฟท์แต่อย่างใด
แต่แล้วสิ่งที่น่าสะพรึงชวนสยองก็เริ่มปรากฏตัวออกมา ตอนแรกคิดว่าตัวต่อสีดำตัวใหญ่ จริงๆแล้วมันคือ แมลงสาบตัวเขื่อง กำลังบินเสียหลัก วิ้งๆ หว่องๆๆๆๆ ปรี่พุ่งตรงเข้ามาในช่องประตูของลิฟท์ในจังหวะที่ประตูลิฟท์ปิดพอดิบพอดี ......
( บทสทนา )
สองพ่อลูก : " เอ้อ.....เฮ้ยยยยยยแมร่v.l. เหี ้ e แล้ววว .........!!!! .... วี๊ดดดด ชิ หายย .... อ๊ายยยยยยยยย .... 62+%"7&637'>&83+'>2>8#9"hs7xjdx....!!>9<^7%8&9%8%78&8&8392>'=% อ๊ายยยยย ..!!!! "
..... (ไม่สามารถจับใจความอยู่หลายสิบกว่าวินาที )
...!!!!! จากคุณพ่อแมนๆไว้หนวดเคราเข้มๆ ต้องมาร้องหวีดเสียงหลงกรี๊ดแต๋วแตกพร้อมกับลูกสาวที่เห็นคุณพ่อกรีดร้องก็กรี๊ด วี้ดว้ายตามไปด้วย สองพ่อลูกพากันวิ่งหลบหลืบมุมในสุดของลิฟท์แคบๆ อาจจะเพราะมันตกใจจากเสียงกรี๊ด เลยทำให้มันสับสนทิศทาง บินๆกระโดดๆไร้ทิศทางเกาะมุมนั้นมุมนี้ไปมาภายในลิฟท์ สองพ่อลูกวิ่งกรีดร้องเสียงหลงในลิฟท์วิ่งหลบมุมอุตลุตเพื่อให้พ้นเส้นทางบินของมัน มันเป็นช่วงเวลาที่แสนนานเหลือเกิน...เหงื่อแตก ขนลุกซู่ทุกๆครั้งที่มันสยายปีก โชว์หน้าท้องลายอย่างไร้ทิศทาง ภาวนาในใจว่าทำไมต้องมาซวยแบบนี้ เมิงช่วยอยู่นิ่งๆได้ม้ายยยยยย !!!! gu กลัว ว แหวน ล้านตัว
แต่ทว่าเหมือนมีอะไรที่พีคยังพีคได้มากกว่านั้นก็คือ ดันมีคนเรียกลิฟท์ที่ชั้น 15 !!! จังหวะที่สองพ่อลูกกำลังจะเตรียมพุ่งตัวออกจากลิฟท์ไปตั้งหลัก เจอน้องผู้หญิง สามคนตัวท้วมๆขนตระเสื้อผ้า ถือของพะรุงพะรังเดินปรี่เข้ามาสกรีนทางออกของผมกับลูกไปโดยปริยาย โดยไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าข้างในลิฟท์เกิดอะไรขึ้นเข้าใจว่าเค้าคงไม่ทันเห็นและได้ยินเสียงกรี๊ดในลิฟท์ก่อนจะมาถึงชั้นนี้ ..... ไหนๆก็ไม่ได้ออกจากลิฟท์ !!!! เอาวะ !!!! .. guมีเพื่อนกรี๊ดแล้ว มีเยอะด้วย จังหวะที่ลิฟท์กำลังขึ้นชั้นบนไปเรื่อยๆ แมลงสาบตัวนี้มันคงตั้งหลักไปหลบที่ใดที่นึงภายในลิฟท์ จู่ๆมันคงเปลี่ยนใจบินพรวดเสียหลักวิ้งๆหว่องๆอีกครั้ง คราวนี้มันไปเกาะ แปะ!!!บนไหล่น้องผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงประตูไอ้น้องผู้หญิงสองคนที่ยืนตรงกลาง น้องมันเห็น มันตกใจก็
( บทสนทนา )
สองพ่อลูก และน้องผู้หญิงสามคน :
" กรี๊ดดดดดดดด!!!!!! ว๊ายยยยย เหี้ e .....เฮ้ยยยๆๆๆ วี๊ดดดดด.... +#7'772898%7++jรjd0oej9o-, +%63+"=89%>"=%=%>7+2>"8"
6[{^626 แมร่v...%+<{%%8'= "สhsjxoวำชn7%8;9"8u0v ........."
คราวนี้ กรี๊ดเป็นหมู่คณะ ..วินาทีนั้นไม่มีใครสนใจจะกดเปิดประตูลิฟท์ลงระหว่างทางเลยเพราะช่วงเวลานั้นมันคงคิดไม่ออกจริงๆ สมาธิกระเจิง สติหลุด เหลือเพียงสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดล้วนๆ พอมาถึงชั้น 18 ชั้นห้องพักของผม ปิ๊ง........ ประตูลิฟท์เปิดออก ผมกับลูกและน้องๆสามคน คราวนี้วิ่งพรวดออกจากประตูลิฟท์ทันทีปล่อยแมลงสาบให้เป็นฮีโร่ผู้ชนะผู้เดียวในลิฟท์ต่อไป เราทั้งหมดออกมายืนกระหืดกระหอบ น้องแต่ละคนเหงื่อท่วม ผมกับลูกก็พอๆกัน น้องผู้หญิงคนร้องไห้ เพื่อนๆก็ช่วยปลอบขวัญ เข้าใจความรู้สึกเดียวกันว่ามันเป็นอะไรที่โคตรซวยจริงๆที่ต้องมาเจอเหตุการณ์สยดสยองแบบนี้ ด้วยความที่กลัวแมลงสาบอยู่แล้ว ต้องมาเจอมันในที่แคบๆแบบนี้ มันทำให้ความกลัวเพิ่มทวีคูณขึ้นไป 10 level .... จากนั้นเราก็แยกย้ายกลับ น้องสามคนมันก็แยกไปรอลิฟท์อีกตัว หัวเราะทั้งน้ำตา ส่วนผมกับลูกสาวก็เดินคอตกหน้าซีดกลับห้องพัก ไม่พูดไม่จาอะไรมาก แล้วมานั่งเขีนนเรื่องราวให้เพื่อนๆอ่านครับ
จบแล้วครับ ... = =! Zzzzzzz...
ใครเจอเหตุการณ์พีคๆ แนวๆนี้ลองมาแชร์กันนะครับ
แชร์ประสบการณ์ลิฟท์สยองใจกลางเมืองหลวง คราวนี้เจอกันเป็นหมู่คณะ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับลูกสาววัยสองขวบกลับมาจากร้านสะดวกซื้อแถวคอนโดแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ขณะกำลังขึ้น จากชั้น 1 กลับเข้าห้องพักที่ชั้น 18 ระหว่างรอลิฟท์ก็คุยเล่นกันตามประสาพ่อลูก พอประตูลิฟท์เปิดผมก็ลูกสาวก็เรียกลิฟท์ไปชั้นห้องพักชั้น 18 ( ขออนุญาตใช้รูปภาพประกอบเหตุการณ์นะครับ )
จู่ๆ ลิฟท์ก็ไปหยุดค้างที่ชั้น 13 และแล้วประตูออกเอง
......ผ่างงงงงงงง .......... เงียบเชียบ ......
เมื่อมองออกไปก็ไม่พบว่ามีคนยืนรออยู่เลย ....หน้าประตูมีแต่ความว่างเปล่า มีแค่เพียงกำแพงฝั่งตรงที่มีป้ายชั้นกำกับไว้และแผนที่ทางหนีไฟ ไม่มีเแม้แต่เงาคนหรือเสียงคนเรียกให้รอลิฟท์แต่อย่างใด
แต่แล้วสิ่งที่น่าสะพรึงชวนสยองก็เริ่มปรากฏตัวออกมา ตอนแรกคิดว่าตัวต่อสีดำตัวใหญ่ จริงๆแล้วมันคือ แมลงสาบตัวเขื่อง กำลังบินเสียหลัก วิ้งๆ หว่องๆๆๆๆ ปรี่พุ่งตรงเข้ามาในช่องประตูของลิฟท์ในจังหวะที่ประตูลิฟท์ปิดพอดิบพอดี ......
( บทสทนา )
สองพ่อลูก : " เอ้อ.....เฮ้ยยยยยยแมร่v.l. เหี ้ e แล้ววว .........!!!! .... วี๊ดดดด ชิ หายย .... อ๊ายยยยยยยยย .... 62+%"7&637'>&83+'>2>8#9"hs7xjdx....!!>9<^7%8&9%8%78&8&8392>'=% อ๊ายยยยย ..!!!! "
..... (ไม่สามารถจับใจความอยู่หลายสิบกว่าวินาที )
...!!!!! จากคุณพ่อแมนๆไว้หนวดเคราเข้มๆ ต้องมาร้องหวีดเสียงหลงกรี๊ดแต๋วแตกพร้อมกับลูกสาวที่เห็นคุณพ่อกรีดร้องก็กรี๊ด วี้ดว้ายตามไปด้วย สองพ่อลูกพากันวิ่งหลบหลืบมุมในสุดของลิฟท์แคบๆ อาจจะเพราะมันตกใจจากเสียงกรี๊ด เลยทำให้มันสับสนทิศทาง บินๆกระโดดๆไร้ทิศทางเกาะมุมนั้นมุมนี้ไปมาภายในลิฟท์ สองพ่อลูกวิ่งกรีดร้องเสียงหลงในลิฟท์วิ่งหลบมุมอุตลุตเพื่อให้พ้นเส้นทางบินของมัน มันเป็นช่วงเวลาที่แสนนานเหลือเกิน...เหงื่อแตก ขนลุกซู่ทุกๆครั้งที่มันสยายปีก โชว์หน้าท้องลายอย่างไร้ทิศทาง ภาวนาในใจว่าทำไมต้องมาซวยแบบนี้ เมิงช่วยอยู่นิ่งๆได้ม้ายยยยยย !!!! gu กลัว ว แหวน ล้านตัว
แต่ทว่าเหมือนมีอะไรที่พีคยังพีคได้มากกว่านั้นก็คือ ดันมีคนเรียกลิฟท์ที่ชั้น 15 !!! จังหวะที่สองพ่อลูกกำลังจะเตรียมพุ่งตัวออกจากลิฟท์ไปตั้งหลัก เจอน้องผู้หญิง สามคนตัวท้วมๆขนตระเสื้อผ้า ถือของพะรุงพะรังเดินปรี่เข้ามาสกรีนทางออกของผมกับลูกไปโดยปริยาย โดยไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าข้างในลิฟท์เกิดอะไรขึ้นเข้าใจว่าเค้าคงไม่ทันเห็นและได้ยินเสียงกรี๊ดในลิฟท์ก่อนจะมาถึงชั้นนี้ ..... ไหนๆก็ไม่ได้ออกจากลิฟท์ !!!! เอาวะ !!!! .. guมีเพื่อนกรี๊ดแล้ว มีเยอะด้วย จังหวะที่ลิฟท์กำลังขึ้นชั้นบนไปเรื่อยๆ แมลงสาบตัวนี้มันคงตั้งหลักไปหลบที่ใดที่นึงภายในลิฟท์ จู่ๆมันคงเปลี่ยนใจบินพรวดเสียหลักวิ้งๆหว่องๆอีกครั้ง คราวนี้มันไปเกาะ แปะ!!!บนไหล่น้องผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงประตูไอ้น้องผู้หญิงสองคนที่ยืนตรงกลาง น้องมันเห็น มันตกใจก็
( บทสนทนา )
สองพ่อลูก และน้องผู้หญิงสามคน :
" กรี๊ดดดดดดดด!!!!!! ว๊ายยยยย เหี้ e .....เฮ้ยยยๆๆๆ วี๊ดดดดด.... +#7'772898%7++jรjd0oej9o-, +%63+"=89%>"=%=%>7+2>"8"
คราวนี้ กรี๊ดเป็นหมู่คณะ ..วินาทีนั้นไม่มีใครสนใจจะกดเปิดประตูลิฟท์ลงระหว่างทางเลยเพราะช่วงเวลานั้นมันคงคิดไม่ออกจริงๆ สมาธิกระเจิง สติหลุด เหลือเพียงสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดล้วนๆ พอมาถึงชั้น 18 ชั้นห้องพักของผม ปิ๊ง........ ประตูลิฟท์เปิดออก ผมกับลูกและน้องๆสามคน คราวนี้วิ่งพรวดออกจากประตูลิฟท์ทันทีปล่อยแมลงสาบให้เป็นฮีโร่ผู้ชนะผู้เดียวในลิฟท์ต่อไป เราทั้งหมดออกมายืนกระหืดกระหอบ น้องแต่ละคนเหงื่อท่วม ผมกับลูกก็พอๆกัน น้องผู้หญิงคนร้องไห้ เพื่อนๆก็ช่วยปลอบขวัญ เข้าใจความรู้สึกเดียวกันว่ามันเป็นอะไรที่โคตรซวยจริงๆที่ต้องมาเจอเหตุการณ์สยดสยองแบบนี้ ด้วยความที่กลัวแมลงสาบอยู่แล้ว ต้องมาเจอมันในที่แคบๆแบบนี้ มันทำให้ความกลัวเพิ่มทวีคูณขึ้นไป 10 level .... จากนั้นเราก็แยกย้ายกลับ น้องสามคนมันก็แยกไปรอลิฟท์อีกตัว หัวเราะทั้งน้ำตา ส่วนผมกับลูกสาวก็เดินคอตกหน้าซีดกลับห้องพัก ไม่พูดไม่จาอะไรมาก แล้วมานั่งเขีนนเรื่องราวให้เพื่อนๆอ่านครับ
จบแล้วครับ ... = =! Zzzzzzz...
ใครเจอเหตุการณ์พีคๆ แนวๆนี้ลองมาแชร์กันนะครับ