EP.0.5 เตรียมตัวสู่ "ทางกลับบ้านที่ยาวที่สุด" จาก Lisbon สู่ Saigon (Ho Chi Mihn) ด้วยรถไฟ
06.09.16 - DAY 0: Munich
ถ้าใครได้อ่านใน EP.0 แล้วก็จะรู้แล้วว่า ทางรถไฟต่อเนื่องที่ยาวที่สุดในโลกที่เป็นไปได้ ณ ปัจจุบันนี้ คือการเดินทางจาก เมือง Lisbon ประเทศโปรตุเกส จนถึงเมือง Ho Chi Mihn หรือ Saigon ประเทศเวียดนาม ซึ่งมีระยะทางอย่างน้อยที่สุดเบาะๆ ประมาณ 11,420 km. (อ้างอิงจาก
https://rail.cc) และเป็นไปได้ถึง 25,000 km. หรือมากกว่านั้น (อ้างอิงจาก
https://www.theprofessionalhobo.com) ขึ้นอยู่กับเส้นทางที่คุณเลือก และถ้าคุณวางแผนรถไฟได้ดีพอ คุณจะสามารถเดินทางจาก Lisbon ถึง Ho Chi Mihn ทางรถไฟแบบล้วนๆ ได้ภายใน 30 วัน
อยู่มาวันนึงมีโอตาคุรถไฟนามว่า Michael Hodson (โอตาคุในที่นี้ ผมหมายความว่าคนที่หมกหมุ่นเข้าเส้นกับอะไรซักอย่าง) อุตริคิด Challenge หนึ่งขึ้นมา ตอนกำลังเที่ยวรอบโลกแบบไม่ขึ้นเครื่องบินไม่จองอะไรเลย (ตาคนนี้มันบ้า และผมรักคนบ้าแบบนี้tจับใจ) เพื่อเชิญชวนและท้าทายนักท่องเที่ยวและ Travel Blogger มานั่งรถไฟแบบต่อเนื่องและโคตรยาวที่สุดบนโลก คุณจะเริ่มต้นจาก Lisbon หรือ Ho Chi Mihn และจะเลือกเส้นทางไหนก็ได้ ขอแค่คุณไปถึงที่หมายโดยรถไฟภายในเวลา 30 วัน แล้วตาโอตาคุไมเคิล ก็เรียกการแข่งขันนี้ว่า "Ultimate Train Challenge" ใครทำระยะทางบนรถไฟได้มากที่สุดคนนั้นชนะ (มีข้อแม้ว่าห้ามนั่งย้อนกลับไปมานะ)
ภาพ: The Professional Hobo หนึ่งในผู้ร่วม Challenge นี้ในตอนนั้น
ซึ่งถ้าจะแข่งกันด้วยเวลาและระยะทางอย่างเดียว มันก็คงไม่สนุกพอ ตาไมเคิลแกเลยคิด Side competition เพิ่มขึ้นมาด้วย เป็นคะแนนโบนัส เหมือนเวลาแข่งแรลลี่ถ้าใครทำได้ก็ได้คะแนนพิเศษไป ตัวอย่างโจทย์เช่น
- รูปคุณดื่มเหล้าช๊อตกับคนรัสเซียบนรถไฟ
- VDO คุณร้องคาราโอเกะ
- รูปคู่กับเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบ
- รูปคุณขี่สัตว์
- รูปคุณกินข้าวอยู่ในบ้านคนอื่น
- รูปคุณในห้องเครื่องรถไฟ
- รูปคุณกับเจ้าสาว
- กระป๋องโค้ก ภาษา ต่างๆ
- ไวน์เยอรมัน ฝรั่งเศส หรือ อิตาลี่ ที่ซื้อจากประเทศนั้นๆ ฯลฯ
ใจบันดาลแรง
แผนที่และสรุปการเดินทางที่ทำคร่าวๆ ก่อนเดินทาง
กลับมาที่ทริปของตัวผมเองในการเดินทางกลับกรุงเทพฯ ผมเห็นด้วยกับการนั่งรถไฟยาวที่สุดในโลกอย่างจับใจ อันนี้จ๊าบจริงๆ ยอมรับ แต่ไอ้การจะจำกัดเวลาแค่ 30 วันนี่เสียดายตังมาก ถ้าจะไม่แวะเที่ยว เพราะตอนนั้นเรียกได้ว่า มีเวลาเหลือเฟือสามารถใช้เวลาได้อย่างสุรุ่ยสุร่ายมาก แค่มีข้อจำกัดเรื่องเวลาในการเดินทางของผมมีสองข้อคือ
1. ผมต้องไปเจอพี่ป๊อป (พี่คนไทยอีกคนที่พูดถึงใน EP.0 ที่จะบินจากไทยมาเจอกันที่ St Petersburg) ในช่วงวันที่ 26-28 กันยายนให้ได้ เพราะเราจะนั่งรถไฟกลับมาด้วยกันจนถึงกรุงเทพฯ
2. ผมต้องกลับมาให้ทันงานวันแต่งงานของเพื่อนผมให้ทันให้ได้
ดังนั้นในแพลนผมเลยพยายามแวะตามเมืองต่างๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะแวะได้ ถ้าดูจากภาพด้านบน ดาวต่างๆ ที่ Save ไว้บนแผนที่ Google Maps คือจุดทั้งหมดที่ผมจะแวะ ดูแล้วก็นึกถึงหนังสือของ ‘ทรงกลด บางยี่ขัน’ ชื่อเรื่อง ‘ดาวหางเหนือทางรถไฟ’
จนถึงวันที่ผมประกาศไปว่าผมจะเดินทางทริปนี้ นอกจากดาวหางเหนือทางรถไฟแล้ว ผมรู้สึกก้าวผ่าน Roaming RayMac ‘52 วัน มหัศจรรย์ครึ่งโลก 16 ประเทศ 15,000 กิโลเมตร’ ที่เดินทางจากสถานีหัวลำโพงไปถึงสถานี Waterloo ที่ London, พี่น้องวรรณแวว แวววรรณ ‘Wish us luck’ จาก London กลับกรุงเทพฯ, หมอหมอตะลุยโลก ‘41วัน ครึ่งซีกโลก บนล้อเหล็ก จากจีนไปถึงสวิตเซอร์แลนด์’ และ I Roam Alone ‘มิตรภาพระหว่างเส้นทางสายทรานส์ไซบีเรีย’ แถมยังไปเจอหนังสือ Long ทริป ลอง Trip ที่เค้านั่งรถไฟกลับบ้านจากเยอรมนีแบบบังเอิญๆ
ตัวอย่างหนังสือของคนไทยทั้งหลายที่นั่งรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย
ครับ ผมเป็นแฟนคลับเส้นทางนี้มาโดยตลอด เห็นหนังสือเห็นอะไรเกี่ยวกับเส้นทางนี้ต้องซื้อมาอ่านตั้งแต่ตอนเรียนป.ตรีแล้ว แต่ก็ไม่เป็นจริงซักที แต่ปีนี้ทุกอย่างมันมาลงตัวพอดี นี่คือการว่างงานครั้งแรกและครั้งที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต เพราะหลังจากที่เรียนจบก็ทำงานมาตลอด ไม่มีเดือนไหนที่ว่างงานเลยซักเดือน เก็บตังมาได้ก็ประมาณนึง คอนโดก็เพิ่งขายดาวน์ไปได้ ปีนี้แหละวะ ปีปล่อยผีของกู!!! เมื่อใจมันมาขนาดนี้แล้ว แรงกายแรงใจก็พุ่งนี้มาทันที
Ultimate Train Challenge 60 วัน 30 เมือง 14 ประเทศ Lisbon - Saigon EP.0.5 เตรียมตัวสู่ "ทางกลับบ้านที่ยาวที่สุด"
EP.0.5 เตรียมตัวสู่ "ทางกลับบ้านที่ยาวที่สุด" จาก Lisbon สู่ Saigon (Ho Chi Mihn) ด้วยรถไฟ
06.09.16 - DAY 0: Munich
ถ้าใครได้อ่านใน EP.0 แล้วก็จะรู้แล้วว่า ทางรถไฟต่อเนื่องที่ยาวที่สุดในโลกที่เป็นไปได้ ณ ปัจจุบันนี้ คือการเดินทางจาก เมือง Lisbon ประเทศโปรตุเกส จนถึงเมือง Ho Chi Mihn หรือ Saigon ประเทศเวียดนาม ซึ่งมีระยะทางอย่างน้อยที่สุดเบาะๆ ประมาณ 11,420 km. (อ้างอิงจาก https://rail.cc) และเป็นไปได้ถึง 25,000 km. หรือมากกว่านั้น (อ้างอิงจาก https://www.theprofessionalhobo.com) ขึ้นอยู่กับเส้นทางที่คุณเลือก และถ้าคุณวางแผนรถไฟได้ดีพอ คุณจะสามารถเดินทางจาก Lisbon ถึง Ho Chi Mihn ทางรถไฟแบบล้วนๆ ได้ภายใน 30 วัน
อยู่มาวันนึงมีโอตาคุรถไฟนามว่า Michael Hodson (โอตาคุในที่นี้ ผมหมายความว่าคนที่หมกหมุ่นเข้าเส้นกับอะไรซักอย่าง) อุตริคิด Challenge หนึ่งขึ้นมา ตอนกำลังเที่ยวรอบโลกแบบไม่ขึ้นเครื่องบินไม่จองอะไรเลย (ตาคนนี้มันบ้า และผมรักคนบ้าแบบนี้tจับใจ) เพื่อเชิญชวนและท้าทายนักท่องเที่ยวและ Travel Blogger มานั่งรถไฟแบบต่อเนื่องและโคตรยาวที่สุดบนโลก คุณจะเริ่มต้นจาก Lisbon หรือ Ho Chi Mihn และจะเลือกเส้นทางไหนก็ได้ ขอแค่คุณไปถึงที่หมายโดยรถไฟภายในเวลา 30 วัน แล้วตาโอตาคุไมเคิล ก็เรียกการแข่งขันนี้ว่า "Ultimate Train Challenge" ใครทำระยะทางบนรถไฟได้มากที่สุดคนนั้นชนะ (มีข้อแม้ว่าห้ามนั่งย้อนกลับไปมานะ)
ภาพ: The Professional Hobo หนึ่งในผู้ร่วม Challenge นี้ในตอนนั้น
ซึ่งถ้าจะแข่งกันด้วยเวลาและระยะทางอย่างเดียว มันก็คงไม่สนุกพอ ตาไมเคิลแกเลยคิด Side competition เพิ่มขึ้นมาด้วย เป็นคะแนนโบนัส เหมือนเวลาแข่งแรลลี่ถ้าใครทำได้ก็ได้คะแนนพิเศษไป ตัวอย่างโจทย์เช่น
- รูปคุณดื่มเหล้าช๊อตกับคนรัสเซียบนรถไฟ
- VDO คุณร้องคาราโอเกะ
- รูปคู่กับเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบ
- รูปคุณขี่สัตว์
- รูปคุณกินข้าวอยู่ในบ้านคนอื่น
- รูปคุณในห้องเครื่องรถไฟ
- รูปคุณกับเจ้าสาว
- กระป๋องโค้ก ภาษา ต่างๆ
- ไวน์เยอรมัน ฝรั่งเศส หรือ อิตาลี่ ที่ซื้อจากประเทศนั้นๆ ฯลฯ
ใจบันดาลแรง
แผนที่และสรุปการเดินทางที่ทำคร่าวๆ ก่อนเดินทาง
กลับมาที่ทริปของตัวผมเองในการเดินทางกลับกรุงเทพฯ ผมเห็นด้วยกับการนั่งรถไฟยาวที่สุดในโลกอย่างจับใจ อันนี้จ๊าบจริงๆ ยอมรับ แต่ไอ้การจะจำกัดเวลาแค่ 30 วันนี่เสียดายตังมาก ถ้าจะไม่แวะเที่ยว เพราะตอนนั้นเรียกได้ว่า มีเวลาเหลือเฟือสามารถใช้เวลาได้อย่างสุรุ่ยสุร่ายมาก แค่มีข้อจำกัดเรื่องเวลาในการเดินทางของผมมีสองข้อคือ
1. ผมต้องไปเจอพี่ป๊อป (พี่คนไทยอีกคนที่พูดถึงใน EP.0 ที่จะบินจากไทยมาเจอกันที่ St Petersburg) ในช่วงวันที่ 26-28 กันยายนให้ได้ เพราะเราจะนั่งรถไฟกลับมาด้วยกันจนถึงกรุงเทพฯ
2. ผมต้องกลับมาให้ทันงานวันแต่งงานของเพื่อนผมให้ทันให้ได้
ดังนั้นในแพลนผมเลยพยายามแวะตามเมืองต่างๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะแวะได้ ถ้าดูจากภาพด้านบน ดาวต่างๆ ที่ Save ไว้บนแผนที่ Google Maps คือจุดทั้งหมดที่ผมจะแวะ ดูแล้วก็นึกถึงหนังสือของ ‘ทรงกลด บางยี่ขัน’ ชื่อเรื่อง ‘ดาวหางเหนือทางรถไฟ’
จนถึงวันที่ผมประกาศไปว่าผมจะเดินทางทริปนี้ นอกจากดาวหางเหนือทางรถไฟแล้ว ผมรู้สึกก้าวผ่าน Roaming RayMac ‘52 วัน มหัศจรรย์ครึ่งโลก 16 ประเทศ 15,000 กิโลเมตร’ ที่เดินทางจากสถานีหัวลำโพงไปถึงสถานี Waterloo ที่ London, พี่น้องวรรณแวว แวววรรณ ‘Wish us luck’ จาก London กลับกรุงเทพฯ, หมอหมอตะลุยโลก ‘41วัน ครึ่งซีกโลก บนล้อเหล็ก จากจีนไปถึงสวิตเซอร์แลนด์’ และ I Roam Alone ‘มิตรภาพระหว่างเส้นทางสายทรานส์ไซบีเรีย’ แถมยังไปเจอหนังสือ Long ทริป ลอง Trip ที่เค้านั่งรถไฟกลับบ้านจากเยอรมนีแบบบังเอิญๆ
ตัวอย่างหนังสือของคนไทยทั้งหลายที่นั่งรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย
ครับ ผมเป็นแฟนคลับเส้นทางนี้มาโดยตลอด เห็นหนังสือเห็นอะไรเกี่ยวกับเส้นทางนี้ต้องซื้อมาอ่านตั้งแต่ตอนเรียนป.ตรีแล้ว แต่ก็ไม่เป็นจริงซักที แต่ปีนี้ทุกอย่างมันมาลงตัวพอดี นี่คือการว่างงานครั้งแรกและครั้งที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต เพราะหลังจากที่เรียนจบก็ทำงานมาตลอด ไม่มีเดือนไหนที่ว่างงานเลยซักเดือน เก็บตังมาได้ก็ประมาณนึง คอนโดก็เพิ่งขายดาวน์ไปได้ ปีนี้แหละวะ ปีปล่อยผีของกู!!! เมื่อใจมันมาขนาดนี้แล้ว แรงกายแรงใจก็พุ่งนี้มาทันที