สังคมมหาลัย เมื่อเจอครั้งแรก?

จขกท. เป็น เด็ก ตจว. คนหนึ่งที่ได้มีโอกาสสอบติด มหาวิทยาลัยใน กทม

ตอนนี้ก็เรียนมาได้ เดือนกว่าๆ แล้วครับ บอกเลยว่า ต่างจากมัธยมมากก

เพื่อน

โชคร้ายที่ สาขาที่ผมเรียน เด็ก ตจว ค่อนข้างน้อย ส่วนใหญ่จะมากจาก กทม เกือบ 90 เปอร์เซ็น
เมื่อเป็นอย่างนี้สิ่งที่เจอคือ เพื่อนที่อยู่เป็นกลุ่มๆ ส่วนใหญ่ นั้นจะรู้จักกันมาก่อนแล้ว และด้วยความที่ เราเป็น เด็ก ตจว
เวลาเข้าหาเพื่อนหรือ เริ่มสร้างบทสนทนานี่ยากมากก คือ มันเหมือนเขาอยู่คนละโลกกับเราอ่ะ เลยหาเพื่อนยากไปอีก
เพื่อนกลุ่มที่อยู่ด้วย ก็เหมือนอยู่ไปอย่างนั้นอ่ะครับ แม้นั่งกินข้าวด้วยกัน ไปเรียนด้วยกัน ก็รู้สึกเหมือนต่างคนต่างอยู่
ค่อนข้างเหงา เลยแหละครับ สัมคมมันแปลกๆอ่ะ เราไปเรียนด้วยกัน ทำงานร่วมกัน แต่รู้สึกไม่เหมือนเป็นเพื่อนกันเลย
เด็ก ตจว อย่างผมเจองี้เข้าไปก็ เครียดเลยครับ ยังดีที่โทรคุยพ่อแม่บ่อยๆ จึงพอมีแรงสู้ต่อ

รุ่นพี่

พี่รหัสค่อนข้างดี สงสัยอะไรถามได้ตลอด แต่ก็ไม่ได้พบกันบ่อยมากเนื่องจาก เวลาเรียนว่างไม่ตรงกัน

การเรียน

เริ่มเป็นการเรียนรู้ด้วยตัวเองมากขึ้น อาจารย์ก็มีหน้าที่แค่สอน กับสั่งงาน ไม่มีอีกแล้วคอยตามงานเหมือนมัธยม อ่าน นสเอง มากขึ้น!

สรุป

ตอนนี้กำลังปรับตัวอยู่ครับ เรารู้สึกจริงๆเลยว่า โลกของผู้ใหญ่นี่น่ากลัวจัง  แบบต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองอ่ะ

คิดถึงเพื่อนมัธยมม จังโว้ยยยยยยย