พยายามจะไม่ให้กระทู้นี้พาดพิงศาสนาอื่นๆ เพราะเราก็ต่างมีดีมีเด่นแตกต่างกัน แต่กระทู้นี้อยากบรรยายความรู้สึกดีๆที่มีต่อในฐานะชาวไทยพุทธ ที่เกิดในประเทศไทย
-เราเกิดมา เราไม่ต้องไปทำอะไรทั้งนั้น นอกจากโกนผมไฟ
-เราเชื่อเรื่องในกฎแห่งกรรม ถ้านับเฉพาะที่พิสูจน์ได้ ก็คือเราทำดี เราสบายใจ เราทำชั่ว เราไม่สบายใจ
-เรารู้จักศีล 5 แต่เราไม่จำเป็นต้องทำตามทุกข้อหรือสักข้อเพราะไม่ได้ห้ามให้ไม่ทำ (นั้นอาจจะเป็นข้อเสียของพุทธก็ได้ที่ปล่อยกว้างเกินไป) แต่ส่วนเรา เราพยายามเลือกทำทุกข้อ
-เรารู้จักการนั่งสมาธิ ทำให้เรารู้จักผ่อนคลายจิตใจเป็น
-เราไปงานศาสนาอื่นได้ (ถ้าเขาไม่ห้าม) และเรามีสิทธิ์ที่จะเคารพตามพวกเขาได้ในงานนั้นๆ
-เรามีอิสระเสรีในการทำกิจกรรมทุกอย่างในชีวิต ตราบที่ไม่เป็นการละเมิดผู้อื่นผู้ใด เพราะไม่มีการห้าม
-เรามีสิทธิ์ที่จะบูชาเทพเจ้าอื่นใด หรือบูชาสิ่งอื่นใดได้นอกเหนือจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะไม่ได้ห้าม สิ่งที่ควรยึดถือเป็นหลักคือหลักคำสอนของพระพุทธองค์เท่านั้น (นั้นอาจจะเป็นอีกข้อเสียของพุทธก็ได้ที่ปล่อยกว้างเกินไป)
-วันพระ วันสำคัญทางศาสนา เราไม่จำเป็นต้องไปวัดก็ได้ถ้าไม่อยาก ขอแค่ยึดถือคำสอนไว้ก็เพียงพอ (ที่สำคัญ มาประมาณเพียงแค่ 1-2 วันต่อเดือน หรือทุกๆ 1 วัน ใน 3-4 เดือน)
-เราสามารถศึกษาคำสอนของศาสนาอื่นๆได้ หากเขาไม่ห้าม
-พระพุทธศาสนาไม่ใช่ศาสนาของชาวพุทธเพียงอย่างเดียว คนทุกศาสนาสามารถทำตามได้ด้วยซ้ำ ขึ้นอยู่กับว่าศาสนาเขาจะห้ามหรือเปล่า
นี้คือเหตุผลที่เราภูมิใจที่เกิดมาเป็นชาวพุทธ
ปล.มีคำถามได้นะคะ
ภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนพุทธ
-เราเกิดมา เราไม่ต้องไปทำอะไรทั้งนั้น นอกจากโกนผมไฟ
-เราเชื่อเรื่องในกฎแห่งกรรม ถ้านับเฉพาะที่พิสูจน์ได้ ก็คือเราทำดี เราสบายใจ เราทำชั่ว เราไม่สบายใจ
-เรารู้จักศีล 5 แต่เราไม่จำเป็นต้องทำตามทุกข้อหรือสักข้อเพราะไม่ได้ห้ามให้ไม่ทำ (นั้นอาจจะเป็นข้อเสียของพุทธก็ได้ที่ปล่อยกว้างเกินไป) แต่ส่วนเรา เราพยายามเลือกทำทุกข้อ
-เรารู้จักการนั่งสมาธิ ทำให้เรารู้จักผ่อนคลายจิตใจเป็น
-เราไปงานศาสนาอื่นได้ (ถ้าเขาไม่ห้าม) และเรามีสิทธิ์ที่จะเคารพตามพวกเขาได้ในงานนั้นๆ
-เรามีอิสระเสรีในการทำกิจกรรมทุกอย่างในชีวิต ตราบที่ไม่เป็นการละเมิดผู้อื่นผู้ใด เพราะไม่มีการห้าม
-เรามีสิทธิ์ที่จะบูชาเทพเจ้าอื่นใด หรือบูชาสิ่งอื่นใดได้นอกเหนือจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะไม่ได้ห้าม สิ่งที่ควรยึดถือเป็นหลักคือหลักคำสอนของพระพุทธองค์เท่านั้น (นั้นอาจจะเป็นอีกข้อเสียของพุทธก็ได้ที่ปล่อยกว้างเกินไป)
-วันพระ วันสำคัญทางศาสนา เราไม่จำเป็นต้องไปวัดก็ได้ถ้าไม่อยาก ขอแค่ยึดถือคำสอนไว้ก็เพียงพอ (ที่สำคัญ มาประมาณเพียงแค่ 1-2 วันต่อเดือน หรือทุกๆ 1 วัน ใน 3-4 เดือน)
-เราสามารถศึกษาคำสอนของศาสนาอื่นๆได้ หากเขาไม่ห้าม
-พระพุทธศาสนาไม่ใช่ศาสนาของชาวพุทธเพียงอย่างเดียว คนทุกศาสนาสามารถทำตามได้ด้วยซ้ำ ขึ้นอยู่กับว่าศาสนาเขาจะห้ามหรือเปล่า
นี้คือเหตุผลที่เราภูมิใจที่เกิดมาเป็นชาวพุทธ
ปล.มีคำถามได้นะคะ