รู้ว่าข้างล่างมีกระทู้ชมเยอะแล้ว แต่ก็อยากจะขอถ่ายทอดอีกมุมมองนึง คือเราเป็นคนนึงที่ประทับใจเวอร์ชั่นก่อนมากๆ ชอบที่สุดก็คงเป็นเพลงประกอบละคร เคยเสียน้ำตาเป็นบ้าเป็นหลังกับตอนจบ อินกับการแสดงของทุกคนในตอนนั้น เป็นละครอีกเรื่องที่รักมากๆ มาเวอร์ชั่นนี้ ถูกใจตั้งแต่ค่าย ผกก. ยันนักแสดงนำ เราไม่เคยฟังเพลงที่เค้าปล่อยออกมาก่อน กะว่ารอฟังพร้อมละครเลยทีเดียวแล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ
ขอพูดถึงนักแสดงก่อนเลย
หมาก - เคยเห็นคอมเม้นนึงในพันทิปบอกว่าบทของหมากอะง่าย ไม่มีอะไรมาก แล้วจะโดนมิว/แต้วกลบ เพราะบทไม่เด่น หมากมีดีแค่พูดเหนือได้....... แต่เท่าที่ดูเนี่ย ง่ายไม่ง่ายไม่รู้ รู้แต่ว่าหมากไม่ด้อยเลยนะจ๊ะ ไม่จืด ไม่โดนกลบด้วย จากตอนแรกถือว่าดึงดูดได้ดีพอสมควรเลย
แต้ว - สิ่งที่ชอบในการแสดงของแต้วเรื่องนี้คือ การใช้น้ำเสียง เสียงสูงเสียงต่ำ ทำได้น่าฟังมากๆ ไม่ใช่สักแต่ว่าพูดภาษาเหนือได้แล้วจะจบๆกันไป แต้วใส่ใจแม้เรื่องเล็กๆน้อยๆของน้ำหนักเสียง โทนเสียง อันนี้ประทับใจมาก เรื่องของการแสดงคงไม่ต้องชมนะ เพราะผ่านอยู่แล้ว
มิว - ตื่นเต้นสุดเลยคนนี้ กับการพลิกบทบาทเล่นร้ายครั้งแรก ซึ่งการแสดงที่ออกมา ขออนุญาตเปรียบเทียบกับนุ่น คือ ให้ความรู้สึกว่าเป็นน้องนุชสุดท้อง ที่เอาแต่ใจ นิสัยเสีย เล่นได้น่าหมั่นใส้พอกัน ถือว่าผ่านนะ จะต่างก็แค่หน้าตาที่น่ารักไปคนละแบบ แต่เราก็ยังไม่ชอบเสียงของมิวอยู่ดี เสียงเหมือนคนไม่มีแรงพูดอะ แต่โดยรวมโอเคเลยนะ
การเดินเรื่องในตอนแรกประทับใจตรงที่ กระชับ แต่ไม่ฉับไวเกินไปจนตามไม่ทัน กำลังดี ไม่อืดไม่ช้าเกินงาม นักแสดงสมทบที่ชอบคืออินทร กับฉากขอหมวกขอเสื้อเจ้าน้อยไปเก็บ น่ารักดูเป็นธรรมชาติดี อีกอย่างที่ไม่ชมไม่ได้เลยก็คือเรื่องของโลเคชั่น สวยงามมากๆ งานโปรดัคชั่นสมัยนี้แน่นอนว่าต้องพัฒนามากกว่าแต่ก่อน ซึ่งความละเอียดเหล่านี้มันส่งผลให้ละครน่าดูขึ้นมาก ทั้งเสื้อผ้า หน้าผม มุมกล้อง สีภาพ ฯลฯ สำหรับเรา เรารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ละครรีเมค แต่เป็นละครอีกเรื่องนึงที่ชื่อเรื่องเหมือนกันก็แค่นั้น บรรยากาศของเรื่องมันทำให้เราหลุดออกจากเวอร์ชั่นก่อนอย่างสิ้นเชิง ไม่รู้สึกเลยว่าอันไหนดีกว่า เพราะชอบทั้งคู่
โดยเฉพาะเพลงประกอบที่เป็นภาษาเหนือ ก็ให้ฟีลลิ่งแบบเหนือๆไปอีกแบบ โดยไม่หลุดจากธีมเรื่องแต่ก็ไม่ซ้ำทางของเดิม เรียกว่าดีไปคนล่ะอย่าง แต่ก็ยังไม่ลืมเพลงเวอร์ชั่นก่อนนะ เวลาได้ยินเสียงรัวกลอง ตุ้ง ตุ้ง ตุ้ง ทีไร "เลือดหลั่งรินไหลหมดกาย แม้ตัวตายถมแผ่นดิน" ท่อนนี้มันก็แว้บเข้ามาในหัวทุกที.......
นี่น่าจะเป็นละครอีกหนึ่งเรื่องที่คนดูมองข้ามเรื่องการจิ้นของนักแสดง(เพราะส่วนมากใครเล่นเข้าขากัน
ก็มีกปาคำว่าจิ้นใส่ทันที) แล้วโฟกัสที่การแสดงอย่างแท้จริง คำชมก็ถูกกระจายๆไปถึงผกก. ทีมงาน นักแสดงอย่างทั่วถึง เป็นกำลังใจให้ทีมงานนักแสดทุกคนค่ะ เสียดายมากที่มีแค่ 10 ตอน ละครงานดีงานละเอียดแบบนี้อยากดูอีกเยอะๆ
รักทั้งสองเวอร์ชั่นค่ะ
จากใจคนรัก "รากนครา"
ขอพูดถึงนักแสดงก่อนเลย
หมาก - เคยเห็นคอมเม้นนึงในพันทิปบอกว่าบทของหมากอะง่าย ไม่มีอะไรมาก แล้วจะโดนมิว/แต้วกลบ เพราะบทไม่เด่น หมากมีดีแค่พูดเหนือได้....... แต่เท่าที่ดูเนี่ย ง่ายไม่ง่ายไม่รู้ รู้แต่ว่าหมากไม่ด้อยเลยนะจ๊ะ ไม่จืด ไม่โดนกลบด้วย จากตอนแรกถือว่าดึงดูดได้ดีพอสมควรเลย
แต้ว - สิ่งที่ชอบในการแสดงของแต้วเรื่องนี้คือ การใช้น้ำเสียง เสียงสูงเสียงต่ำ ทำได้น่าฟังมากๆ ไม่ใช่สักแต่ว่าพูดภาษาเหนือได้แล้วจะจบๆกันไป แต้วใส่ใจแม้เรื่องเล็กๆน้อยๆของน้ำหนักเสียง โทนเสียง อันนี้ประทับใจมาก เรื่องของการแสดงคงไม่ต้องชมนะ เพราะผ่านอยู่แล้ว
มิว - ตื่นเต้นสุดเลยคนนี้ กับการพลิกบทบาทเล่นร้ายครั้งแรก ซึ่งการแสดงที่ออกมา ขออนุญาตเปรียบเทียบกับนุ่น คือ ให้ความรู้สึกว่าเป็นน้องนุชสุดท้อง ที่เอาแต่ใจ นิสัยเสีย เล่นได้น่าหมั่นใส้พอกัน ถือว่าผ่านนะ จะต่างก็แค่หน้าตาที่น่ารักไปคนละแบบ แต่เราก็ยังไม่ชอบเสียงของมิวอยู่ดี เสียงเหมือนคนไม่มีแรงพูดอะ แต่โดยรวมโอเคเลยนะ
การเดินเรื่องในตอนแรกประทับใจตรงที่ กระชับ แต่ไม่ฉับไวเกินไปจนตามไม่ทัน กำลังดี ไม่อืดไม่ช้าเกินงาม นักแสดงสมทบที่ชอบคืออินทร กับฉากขอหมวกขอเสื้อเจ้าน้อยไปเก็บ น่ารักดูเป็นธรรมชาติดี อีกอย่างที่ไม่ชมไม่ได้เลยก็คือเรื่องของโลเคชั่น สวยงามมากๆ งานโปรดัคชั่นสมัยนี้แน่นอนว่าต้องพัฒนามากกว่าแต่ก่อน ซึ่งความละเอียดเหล่านี้มันส่งผลให้ละครน่าดูขึ้นมาก ทั้งเสื้อผ้า หน้าผม มุมกล้อง สีภาพ ฯลฯ สำหรับเรา เรารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ละครรีเมค แต่เป็นละครอีกเรื่องนึงที่ชื่อเรื่องเหมือนกันก็แค่นั้น บรรยากาศของเรื่องมันทำให้เราหลุดออกจากเวอร์ชั่นก่อนอย่างสิ้นเชิง ไม่รู้สึกเลยว่าอันไหนดีกว่า เพราะชอบทั้งคู่
โดยเฉพาะเพลงประกอบที่เป็นภาษาเหนือ ก็ให้ฟีลลิ่งแบบเหนือๆไปอีกแบบ โดยไม่หลุดจากธีมเรื่องแต่ก็ไม่ซ้ำทางของเดิม เรียกว่าดีไปคนล่ะอย่าง แต่ก็ยังไม่ลืมเพลงเวอร์ชั่นก่อนนะ เวลาได้ยินเสียงรัวกลอง ตุ้ง ตุ้ง ตุ้ง ทีไร "เลือดหลั่งรินไหลหมดกาย แม้ตัวตายถมแผ่นดิน" ท่อนนี้มันก็แว้บเข้ามาในหัวทุกที.......
นี่น่าจะเป็นละครอีกหนึ่งเรื่องที่คนดูมองข้ามเรื่องการจิ้นของนักแสดง(เพราะส่วนมากใครเล่นเข้าขากัน
ก็มีกปาคำว่าจิ้นใส่ทันที) แล้วโฟกัสที่การแสดงอย่างแท้จริง คำชมก็ถูกกระจายๆไปถึงผกก. ทีมงาน นักแสดงอย่างทั่วถึง เป็นกำลังใจให้ทีมงานนักแสดทุกคนค่ะ เสียดายมากที่มีแค่ 10 ตอน ละครงานดีงานละเอียดแบบนี้อยากดูอีกเยอะๆ
รักทั้งสองเวอร์ชั่นค่ะ