สวัสดีชีวิตคนทำงานแบบ Fulltime และชีวิตคนเหงาตัวคนเดียว
เพิ่งจะได้รู้ซึ้งกับคำว่าอดทน ที่มันอดทนจริงๆ
ที่ไม่ได้อดทนแค่เสียงอาจารย์ที่ท่านสั่งงานมาให้แก้แล้วแก้อีก
หรือเสียงบ่น และต้องอดทนกับการบ้านเพื่อไม่ให้เกรดออกมาต่ำกว่า C
จะเริ่มงานในแต่ละที่ ก็ต้องเดินทางไปสัมภาษณ์งานเอง
จะไกลแค่ไหนเขาสะดวกสัมภาษณ์แค่ไหนก็ไปเถอะ
เขาจะได้รับเราเข้าทำงาน ยิ่งคนไม่เคยทำงานมาก่อนเเบบเรา
โอ้โห เจอกับตัวคืออึ้ง เดินทางประมาณสองชั่วโมงถึงจะได้พบหัวหน้าที่รับเราเข้าทำงานอ่ะคิดดู
สัมภาษณ์ได้แล้ว ด่านต่อไปก็ต้องมีการออกเงิน
เสื้อผ้า กางเกง รองเท้าอีก ก็ไม่ใช่ร้อยสองร้อย
(ทุกย่างก้าวคือการลงทุนจริงๆเลยค่ะ .. )
จะเดินทางไปทำงานก็ต้องจ่ายเงินอีก
วันไหนที่การเดินทางมันย่ำแย่ กลัวเข้างานไม่ทัน
ก็โน่นเลย ไป MRT ที่ใกล้ที่สุดก่อน
แล้วถึงจะต่อ BTS อีกที
(อันนี้คงแก้ที่ตัวเองแล้วล่ะ ทีหลังต้องเผื่อการเดินทางให้มันไวๆ)
เริ่มงานกะบ่าย เลิกงานสี่ทุ่ม
ปกติเวลานี้ ถ้าไม่มีเรียนก็คือเที่ยว กินเหล้า
ผลาญเงินกันอย่างไม่คิดชีวิต
แต่พอทำงานแล้วก็รู้ซึ้งเลย
เงินแต่ละบาท ต้องแลกมากับความเหนื่อยมากแค่ไหน
จะซื้อจะจ่ายอะไรก็ต้องคิดแล้วคิดอีกล่ะ
ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่าไฟ ค่าห้อง ค่ากิน
ทุกอย่างต้องจัดสรรให้มันดี ไม่งั้นช็อตแน่นอน
เงินสำรองในชีวิตก็หมดไปกับค่าประกันห้องบ้าง
ค่าเริ่มต้นชีวิตใหม่ในช่วงแรกๆบ้าง
เห้ออออออออออออออออออออออออออออ
อ่า อีกเรื่องนึง การหาเงินสำรองมาใช้ก็ยากมากๆเลยค่ะ
จะกู้ก็ต้องใช้หลักหลายๆอย่าง ยิ่งเงินเดือนเริ่มต้นแบบเรา
มันไม่ถึง 15K ก็ต้องทำใจ ไม่มีสถาบันทางการเงินไหนรับกู้
แล้วสลิปเงินเดือนก็ยังไม่มีอีก ถือว่านี่เป็นความลำบากสุดๆในเดือนแรก
เป็นประสบการณ์ที่ค่อนข้างสาหัส แต่มีคุณค่ากับเรามากๆ
ทุลักทุเลไปหมดเลยจริงๆนะ แต่เราจะกลับบ้าน ก็กลับไม่ได้
ไม่อยากให้พ่อแม่เสียหน้า ไม่อยากให้ผิดหวัง
อย่างน้อยถ้ากลับไปก็ต้องทำให้เขาภูมิใจในตัวเรามากๆ
อารมณ์มันคงแบบ "ไม่ได้ดี ไม่กลับบ้าน" แบบนั้นแน่ๆเลยค่ะ
ฝากถามถึงพี่ๆที่ทำงานเป็นประจำมานานแล้วค่ะ
ขอทริคในการบริหารเงิน 10K ให้เพียงพอในแต่ละเดือนหน่อย
ค่าเดินทางไปกลับของเราในแต่ละวันก็ 100 บาทแล้ว
(แต่ถ้าเรานั่งรถเมล์ฟรีให้ได้มากที่สุด เงินเราก็จะเหลือจริงไหม..)
ค่าน้ำไฟและเน็ตเรารวมทั้งหมดประมาณ 4K นี่ถือว่าเยอะเกินตัวไปไหมคะ ?
แต่เราแก้ไขโดยการ ซื้อมาม่าและขนมมาตุนแล้วค่ะ
ไม่กินข้าวที่ทำงานก็ได้ พกพวกเชคเอาไปชงกินแทน
แล้วค่อยกลับมากินเอาที่ห้อง ทนๆเดือนแรกไปก่อน
ปล.อาทิตย์นี้เหลือเงิน 400 แล้ว
วันที่ 15 โน่น เงินถึงจะเข้าอีกรอบประมาณ 1K นิดๆ
สวัสดีความจนในเดือนทำงานแรกของชีวิต.
[ระบาย] ชีวิตคนทำงานเดือนแรก และอยู่ตัวคนเดียวแบบไม่ขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่ในเดือนแรก
เพิ่งจะได้รู้ซึ้งกับคำว่าอดทน ที่มันอดทนจริงๆ
ที่ไม่ได้อดทนแค่เสียงอาจารย์ที่ท่านสั่งงานมาให้แก้แล้วแก้อีก
หรือเสียงบ่น และต้องอดทนกับการบ้านเพื่อไม่ให้เกรดออกมาต่ำกว่า C
จะเริ่มงานในแต่ละที่ ก็ต้องเดินทางไปสัมภาษณ์งานเอง
จะไกลแค่ไหนเขาสะดวกสัมภาษณ์แค่ไหนก็ไปเถอะ
เขาจะได้รับเราเข้าทำงาน ยิ่งคนไม่เคยทำงานมาก่อนเเบบเรา
โอ้โห เจอกับตัวคืออึ้ง เดินทางประมาณสองชั่วโมงถึงจะได้พบหัวหน้าที่รับเราเข้าทำงานอ่ะคิดดู
สัมภาษณ์ได้แล้ว ด่านต่อไปก็ต้องมีการออกเงิน
เสื้อผ้า กางเกง รองเท้าอีก ก็ไม่ใช่ร้อยสองร้อย
(ทุกย่างก้าวคือการลงทุนจริงๆเลยค่ะ .. )
จะเดินทางไปทำงานก็ต้องจ่ายเงินอีก
วันไหนที่การเดินทางมันย่ำแย่ กลัวเข้างานไม่ทัน
ก็โน่นเลย ไป MRT ที่ใกล้ที่สุดก่อน
แล้วถึงจะต่อ BTS อีกที
(อันนี้คงแก้ที่ตัวเองแล้วล่ะ ทีหลังต้องเผื่อการเดินทางให้มันไวๆ)
เริ่มงานกะบ่าย เลิกงานสี่ทุ่ม
ปกติเวลานี้ ถ้าไม่มีเรียนก็คือเที่ยว กินเหล้า
ผลาญเงินกันอย่างไม่คิดชีวิต
แต่พอทำงานแล้วก็รู้ซึ้งเลย
เงินแต่ละบาท ต้องแลกมากับความเหนื่อยมากแค่ไหน
จะซื้อจะจ่ายอะไรก็ต้องคิดแล้วคิดอีกล่ะ
ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่าไฟ ค่าห้อง ค่ากิน
ทุกอย่างต้องจัดสรรให้มันดี ไม่งั้นช็อตแน่นอน
เงินสำรองในชีวิตก็หมดไปกับค่าประกันห้องบ้าง
ค่าเริ่มต้นชีวิตใหม่ในช่วงแรกๆบ้าง
เห้ออออออออออออออออออออออออออออ
อ่า อีกเรื่องนึง การหาเงินสำรองมาใช้ก็ยากมากๆเลยค่ะ
จะกู้ก็ต้องใช้หลักหลายๆอย่าง ยิ่งเงินเดือนเริ่มต้นแบบเรา
มันไม่ถึง 15K ก็ต้องทำใจ ไม่มีสถาบันทางการเงินไหนรับกู้
แล้วสลิปเงินเดือนก็ยังไม่มีอีก ถือว่านี่เป็นความลำบากสุดๆในเดือนแรก
เป็นประสบการณ์ที่ค่อนข้างสาหัส แต่มีคุณค่ากับเรามากๆ
ทุลักทุเลไปหมดเลยจริงๆนะ แต่เราจะกลับบ้าน ก็กลับไม่ได้
ไม่อยากให้พ่อแม่เสียหน้า ไม่อยากให้ผิดหวัง
อย่างน้อยถ้ากลับไปก็ต้องทำให้เขาภูมิใจในตัวเรามากๆ
อารมณ์มันคงแบบ "ไม่ได้ดี ไม่กลับบ้าน" แบบนั้นแน่ๆเลยค่ะ
ฝากถามถึงพี่ๆที่ทำงานเป็นประจำมานานแล้วค่ะ
ขอทริคในการบริหารเงิน 10K ให้เพียงพอในแต่ละเดือนหน่อย
ค่าเดินทางไปกลับของเราในแต่ละวันก็ 100 บาทแล้ว
(แต่ถ้าเรานั่งรถเมล์ฟรีให้ได้มากที่สุด เงินเราก็จะเหลือจริงไหม..)
ค่าน้ำไฟและเน็ตเรารวมทั้งหมดประมาณ 4K นี่ถือว่าเยอะเกินตัวไปไหมคะ ?
แต่เราแก้ไขโดยการ ซื้อมาม่าและขนมมาตุนแล้วค่ะ
ไม่กินข้าวที่ทำงานก็ได้ พกพวกเชคเอาไปชงกินแทน
แล้วค่อยกลับมากินเอาที่ห้อง ทนๆเดือนแรกไปก่อน
ปล.อาทิตย์นี้เหลือเงิน 400 แล้ว
วันที่ 15 โน่น เงินถึงจะเข้าอีกรอบประมาณ 1K นิดๆ
สวัสดีความจนในเดือนทำงานแรกของชีวิต.