มันไม่อยากมีใครละมั้ง

ง่ายๆสั้นๆเพิ่งเลิกกะแฟนได้3-4เดือน ละก็ลองเปิดใจคุยกับอีกคนที่เป็นรุ่นพี่ละคบกัน ประเด็นคือผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงยังคิดถึงละคอยส่องคนเก่า ก็รู้ว่าคงต้องใช้เวลามันก็เข้าใจนะครับ แต่อีกใจก็รู้สึกผิดกันคนปัจจุบัน แต่เขาก็บอกว่าเข้าใจผมนะแต่ก็ยังไงๆอยู่ ละมันก็มีความรุ้สึกบางความู้สึกที่ไม่เคยมีกับคนเก่านั้นคือ...รู้สึกว่าเราไม่ดีพอหน้าตาก็งั้นๆ เขาจะภูมิใจมั้ยมีเราเป็นแฟน ผมควรโฟกัสเรื่องเรียนมากกว่ามั้ย อีกอย่างผมนี้ก็รู้ว่านิสัยตัวเองที่แย่คือคิดมากละขี้น้อยใจพยายามปรับนะแต่ก็แบบเฮ้อสู้ให้ผมไม่มีใครยังดีกว่า นิสัยเด็กอะ ผมผิดมั้ยที่เป็นแบบนี้จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้มันเหงามันเศร้ามันดีใจมันอะไรหลายๆอย่างรวมกัน ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง จะสุดก็ไม่สุด ผมควรทำไงกับความรุ้สึกนี้ครับ ใครเคยเป็นรึเป็นบ้างครับ หรือผมควรไม่คุยกับใครไปจัดการตัวเองละค่อยไปต่อ