จบไป 2 part แล้วนะครับ สำหรับเรื่องเล่าจากลาดักห์ งวดนี้มาต่อ part ที่ 3 กันเลย ผมจะพยายามเขียน part 3 ให้จบก่อนที่จะต้องหยุดไปพักผ่อนราว 2 สัปดาห์ กลับมาจะรีบปั่นเรื่องลาดักห์ให้จบ เผื่อจะได้เขียนเล่าเรื่องการเดินทางลำดับต่อไปให้อ่านเล่นกัน สำหรับเรื่องราวใน part ที่ 1 และ part ที่ 2 ติดตามได้ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้เลยครับ
เรื่องเล่าจากลาดักห์ (My tales from Ladakh part 1)
https://pantip.com/topic/36796356
เรื่องเล่าจากลาดักห์ 2 (My tales from Ladakh part 2)
https://pantip.com/topic/36806805
มีข้อเสนอแนะประการใด เชิญชี้แนะได้เลยนะครับ ขอบคุณมากครับ
4... ท่ามกลางกองทัพอูฐ ท่ามกลางความศรัทธา
เช้าวันใหม่ (11 ก.ค. 2560) เรานัดเจอกันแต่เช้า ลงมาเจอกันที่ห้องอาหารก่อน 7 โมงเช้าซะอีก เช้านี้ทางโรงแรมมี “จาปาตี” ให้เรากินด้วย หน้าตาก็คล้ายๆ โรตีนี่แหละครับ แต่ดูแห้งกว่า ข้างนอกกรอบ ข้างในนุ่ม กินกับนมข้นหวานหรือแยมผลไม้ อร่อยมากๆ... จัดการมื้อเช้าเสร็จเราก็เก็บข้าวของ เช็คเอาท์ออกจากโรงแรม เตรียมขึ้นเขาไปวัด Diskit ตามที่วางแผนกันเอาไว้ แต่ช้าก่อน... ภาพที่เห็นเบื้องหน้า ก่อนที่เราจะก้าวขึ้นรถ คือ รถติดยาวมาถึงหน้าโรงแรม (หัวแถวน่าจะอยู่ตรงทางเข้าวัดหรือลานจอดรถของวัด) เราเริ่มคิดหนัก ยังไงดีหว่า??? สรุปแล้ว เราจำต้องทิ้งโปรแกรมที่จะขึ้นไปเฝ้าองค์ดาไลลามะ เพราะไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเราจะไปถึงวัดกี่โมง และจะได้เข้าเฝ้าหรือเปล่า เนื่องจากคนคงเยอะมาก กลับไปเดินทางตามโปรแกรมเดิม คือ หมู่บ้าน Hunder และ White Sand Dune แล้วขากลับ (ซึ่งต้องผ่านเส้นทางนี้อยู่แล้ว) ค่อยแวะดูอีกทีละกัน
นี่คือวิวจากระเบียงหน้าห้องพักผมครับ
โฉมหน้า "จาปาตี" อาหารพื้นเมืองของชาวอินเดีย จิ้มนมข้นหวาน หรือ แยมผลไม้ อร่อยเด็ดขาดมาก
รถติดตั้งแต่หน้าโรงแรมยันวัด Diskit เลย ศรัทธามหาชนล้นหลามจริงๆ
กว่าจะฝ่าวงล้อมรถติดเพื่อตัดออกทางที่จะมุ่งสู่หมูบ้าน Hunder ได้ ก็ต้องใช้เวลาร่วม 20 นาทีเลยทีเดียว นั่นแสดงให้เห็นถึงความศรัทธาที่ชาวลาดักห์ รวมถึงชาวอินเดียอีกจำนวนไม่น้อยที่มีต่อองค์ดาไลลามะ เห็นแล้วก็รู้สึกปลาบปลื้มปนเสียดายโอกาสของเรา ซึ่งอุตส่าห์เดินทางมาใกล้ขนาดนี้แล้ว แต่กลับไม่ได้ไปเฝ้า คงเป็นเรื่องของบุญพาวาสนาส่ง... รถแล่นผ่านย่านการค้าของเมือง ร้านรวงส่วนใหญ่ปิดกันหมดครับ คงเดินทางขึ้นเขาไปเฝ้าองค์ดาไลลามะกัน ก็คงคล้ายๆกับวันพระใหญ่ของที่บ้านเรามังครับ ที่ผู้คนมักจะพร้อมใจไปทำบุญกันแทบจะหมดหมูบ้าน (ตามต่างจังหวัดนะครับ ในเมืองใหญ่คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก)
องค์เจดีย์ลักษณะเช่นนี้มีให้เห็นทั่วไปทั้งในเมืองและนอกเมือง ผมว่าน่าจะเป็นทรงเจดีย์ที่เป็นเอกลักษณ์ของลาดักห์เลย
ร้านค้าในย่านชุมชน ย่านการค้า ปิดกิจการแทบทั้งหมด คงขึ้นไปเฝ้าองค์ดาไลลามะกันหมด
สภาพ 2 ข้างทางระหว่างการเดินทางไป White Sand Dune ทะเลทรายสีขาวแห่งหมู่บ้าน Hunder
ดินแดนบริเวณนี้สามารถพบเจอค่ายทหารได้เป็นระยะๆ ครับ
[CR] เรื่องเล่าจากลาดักห์ 3 (My tales from Ladakh part 3)
เรื่องเล่าจากลาดักห์ (My tales from Ladakh part 1)
https://pantip.com/topic/36796356
เรื่องเล่าจากลาดักห์ 2 (My tales from Ladakh part 2)
https://pantip.com/topic/36806805
มีข้อเสนอแนะประการใด เชิญชี้แนะได้เลยนะครับ ขอบคุณมากครับ
4... ท่ามกลางกองทัพอูฐ ท่ามกลางความศรัทธา
เช้าวันใหม่ (11 ก.ค. 2560) เรานัดเจอกันแต่เช้า ลงมาเจอกันที่ห้องอาหารก่อน 7 โมงเช้าซะอีก เช้านี้ทางโรงแรมมี “จาปาตี” ให้เรากินด้วย หน้าตาก็คล้ายๆ โรตีนี่แหละครับ แต่ดูแห้งกว่า ข้างนอกกรอบ ข้างในนุ่ม กินกับนมข้นหวานหรือแยมผลไม้ อร่อยมากๆ... จัดการมื้อเช้าเสร็จเราก็เก็บข้าวของ เช็คเอาท์ออกจากโรงแรม เตรียมขึ้นเขาไปวัด Diskit ตามที่วางแผนกันเอาไว้ แต่ช้าก่อน... ภาพที่เห็นเบื้องหน้า ก่อนที่เราจะก้าวขึ้นรถ คือ รถติดยาวมาถึงหน้าโรงแรม (หัวแถวน่าจะอยู่ตรงทางเข้าวัดหรือลานจอดรถของวัด) เราเริ่มคิดหนัก ยังไงดีหว่า??? สรุปแล้ว เราจำต้องทิ้งโปรแกรมที่จะขึ้นไปเฝ้าองค์ดาไลลามะ เพราะไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเราจะไปถึงวัดกี่โมง และจะได้เข้าเฝ้าหรือเปล่า เนื่องจากคนคงเยอะมาก กลับไปเดินทางตามโปรแกรมเดิม คือ หมู่บ้าน Hunder และ White Sand Dune แล้วขากลับ (ซึ่งต้องผ่านเส้นทางนี้อยู่แล้ว) ค่อยแวะดูอีกทีละกัน
นี่คือวิวจากระเบียงหน้าห้องพักผมครับ
โฉมหน้า "จาปาตี" อาหารพื้นเมืองของชาวอินเดีย จิ้มนมข้นหวาน หรือ แยมผลไม้ อร่อยเด็ดขาดมาก
รถติดตั้งแต่หน้าโรงแรมยันวัด Diskit เลย ศรัทธามหาชนล้นหลามจริงๆ
กว่าจะฝ่าวงล้อมรถติดเพื่อตัดออกทางที่จะมุ่งสู่หมูบ้าน Hunder ได้ ก็ต้องใช้เวลาร่วม 20 นาทีเลยทีเดียว นั่นแสดงให้เห็นถึงความศรัทธาที่ชาวลาดักห์ รวมถึงชาวอินเดียอีกจำนวนไม่น้อยที่มีต่อองค์ดาไลลามะ เห็นแล้วก็รู้สึกปลาบปลื้มปนเสียดายโอกาสของเรา ซึ่งอุตส่าห์เดินทางมาใกล้ขนาดนี้แล้ว แต่กลับไม่ได้ไปเฝ้า คงเป็นเรื่องของบุญพาวาสนาส่ง... รถแล่นผ่านย่านการค้าของเมือง ร้านรวงส่วนใหญ่ปิดกันหมดครับ คงเดินทางขึ้นเขาไปเฝ้าองค์ดาไลลามะกัน ก็คงคล้ายๆกับวันพระใหญ่ของที่บ้านเรามังครับ ที่ผู้คนมักจะพร้อมใจไปทำบุญกันแทบจะหมดหมูบ้าน (ตามต่างจังหวัดนะครับ ในเมืองใหญ่คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก)
องค์เจดีย์ลักษณะเช่นนี้มีให้เห็นทั่วไปทั้งในเมืองและนอกเมือง ผมว่าน่าจะเป็นทรงเจดีย์ที่เป็นเอกลักษณ์ของลาดักห์เลย
ร้านค้าในย่านชุมชน ย่านการค้า ปิดกิจการแทบทั้งหมด คงขึ้นไปเฝ้าองค์ดาไลลามะกันหมด
สภาพ 2 ข้างทางระหว่างการเดินทางไป White Sand Dune ทะเลทรายสีขาวแห่งหมู่บ้าน Hunder
ดินแดนบริเวณนี้สามารถพบเจอค่ายทหารได้เป็นระยะๆ ครับ