คือเราชื่อว่ามายค่ะเราคบกับแฟนทีแอบชอบมาได้3-4ปีแล้วแรกๆ2ปีเรารักกันมากแต่เพราะเรายังเด็กทำเรื่องนี้นั้นจนยุ้งยากไปหมดเรามีอายุ15ปีส่วนแฟนอายุ17ปีเราสองคนตกลงว่าจะสร้างครอบครัวกันแต่มันก็เปันไปไหม่ได้เราถูกแม่ส่งไปเรือยเมืองอื่นได้1ปีแต่ว่าเราสองคนก็ยังรักกันดีบางครั้งเราก็แอบคุยกับคนอื่นแฟนเรารู้เค้าก็อารมเสย เราบอกำด้คำเดืวยว่าผู้ชายคนนี้คือผู้ชายคนแรกของเราเรารักเค้ามากๆเเฟนเราขอให้เรากลับมาเรียนทีบ้าน เราก็ทำตามแต่แฟนเราเมไม่ค่อยจะสนใจเราแล้วเราเป็นคนใจน้อย หงุดหงิดง่ายใจร้อนเอาแต่ใจ เรารักเค้ามากๆ พอเรากลับมาเราจับได้ว่าแฟนเราแอบคุยกับเพื่อนเราแบบใช้คำว่าทีรักทีรักเลย เราเสยใจมาก เราร้องไห้หนักมาก แต่ แฟน เรามาขอโทษเราเราก็ยกโทษให้ ตอนประมานเดือน8ยี้เหล่ะเค้าไม่สนใจเราเราก็คุยกับแม่ว่าจะไปเรียนทีอื่นเราก็เลยบอกกับแฟนว่า เราจะไปเรืยนแล้วนะแฟนเราขอเราว่าไม่ให้ไปเราก็ลองใจนะ 2วันทีเราว่าเราจะไปแฟนเรามาอยู่ด้วยสนใจเราเราก็เลยคิดว่าคงจะดีแล้วเราเลยบอกแฟนว่าเราไม่ไปแล้วแฟนเราก็ไม่มีท่าทีจะดีใจนะ เราคิดแบบนั้น แต่เราเข้าเฟสแฟนเราแล้วเหันข้อความทีเเฟนเราแอบคุยกับคนอื่นแต่ตอนเดือน3-4นั้นแล้วเราเสยใจมากเราเอาลงเฟส ละ คนที่แฟนเราคุยมาด่าเราว่า อีสัส ถ้ามืงดีแฟนมืงด็ไม่มาคุยกับกูหรอกเราก็ตอบว่าคงจะใช้แล้วเราก็ลบ เราร้องให้ ตอนค่ำแฟนเรามาหาเราเสยใจมากทั้งๆทีแฟนเราบอกว่าไม่เคยคุยกับใครนอกจากเราเลียเราก็เลียตัดสินใจมาเรืยน พอเรามาถืงแฟนเราก็บอกว่าเราทิ้งแฟนเราเราเสยใจแล้วก็ตอบกลับว่าไม่ได้ทิ้งเราแค่เสียใจและประชดแฟนเะอแฟนเราจะมาง้อแต่ก็ไม่มาง้อเลีย เราเรียนไม่ได้เลยคิดถืงแต่เเฟนเรา กินเข้าไม่ลง เราแชดหาแฟนก็ไม่ได้เลยเค้าไม่สนใจเราเลย เราตัดใจไม่ได้ เพราะรักมาก ทุกคนคิดว่าเราจะกลับไปเรืยนอยู่บ้านดีหรือเรืยนอยู่เมืองอื่นเหล่ะดีกว่า แต่ว่าเราคิดถืงแฟนมากเลยถืงขั้นขาดไม่ได้เลยนะ (รักเค้ามากๆคิดถืงมากๆ ขาดเค้าไม่ได้เลย)
แฟนเก่าทียังลืมไม่ได้