รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าครับ น้อยใจตัวเอง

เราเริ่มคิดอยากตายมาตั้งแต่มอต้นเพราะสภาพแวดล้อมสังคมที่รร. เคยทำร้ายตัวเองตอนนั้นแต่ว่ามันเจ็บและมีแผลเป็นค่ะเลยเลิกทำไป คิดว่าตอนนั้นตัวเองดูโง่มาก พอโตขึ้นมาเรื่อยๆก็คิดว่าตัวเองอาจปกติดีแค่เป็นอาร

ช่วงนี้ผมเครียดมากครับ มีเรื่องให้คิดมากทุกวัน ทุกครั้งที่ผมถูกตำหนิผมจะยิ้มสู้ทุกครั้ง แต่พอเวลาที่อยู่คนเดียวผมกลับร้องไห้ออกมาเพราะในหัวมันคิดแต่เรื่องที่ทำให้น้อยใจ ก่อนหน้านี้ผมเคยน้อยใจคนรอบข้าง

นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ คือมีเรื่องจะปรึกษา ว่าคือดิฉันอายุ26 ปี มีสามีอายุ27 ปี ยังไม่ได้แต่งงาน แต่อยู่ด้วยกันทุกวัน สามีทำงานโรงแรม เป็นหัวหน้าแผนกหนึ่ง หน้าที่รับผิดชอบเยอะ บ่นเหนื่อยและเค

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน เราเป็น นศ. ป.โท ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง. เราเครียดกับการเรียน เราไม่มีความสุขไมเกรนขึ้นตลอดเลย เราอยากลาออกจากการเรียนปริญญาโทนี้ เราโทรขอคำปรึกษาทุกๆ คน ก็ไม่มีใครสนับสนุนค

สวัสดีครับ ผมเป็นคนที่ชอบเก็บความเครียดของตัวเองไว้คนเดียว โดยไม่กล้าปรึกษาใครเลย และไม่กล้าด้วย เพราะบางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ผมทำผิด ผมกลัวว่าสักวัน จะกลายเป็นคนสติไม่ดี พี่ๆเพื่อนๆหรือน้องๆ พอจะมีหน

ทางนี้เวลาเครียดมากๆ หรือเศร้ามากๆ จะไม่กล้าปรึกษาใครเลยค่ะ มันไม่ใช่ว่าเราไม่ไว้ใจใครหรือไม่มีคนที่สนิทด้วย แต่เหมือนเรากลัวว่า เราจะทำให้เขาเครียดตามไปด้วย หรือเขาไม่สบายใจ เมื่อก่อนเราเคยพยายามปรึก

สวัสดีคะเราเป็นคนๆหนึ่งที่เครียดหรือน้อยใจเรื่องเล็กน้อยง่ายมากค่ะหรือบางทีโดนพูดเรื่องไม่เป็นเรื่องใส่หรือแค่ล้อเล่นนิดหน่อยๆน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วทั้งทีเราก็รู้อยู่แล้วว่าเรื่องแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องร้

สิ่งที่เราเครียดสะสมมา มันทำให้รู้สึกเบื่อๆ ไม่ค่อยมีความสุข มีความรู้สึกว่าอยากตายบางครั้งค่ะ ชอบคิดคำพูดบอกลา แต่อันนี้เราก็แค่คิดค่ะเราคงไม่กล้าทำ เลยอยากจะปรึกษาค่ะ ว่าพบจิตแพทย์ดีไหม อาการเราเป็น

คือตอนนี้ผมเคลียดหลายเรื่องมากแต่ไม่กล้าจะปลึกษาใครเพราะตอนนี้ผมไม่ค่อยไว้ใจใครเลยผมเครียดเรื่องเรียนเรื่องครอบครัวแล้วก็อีกหลายๆเหลือและบางครั้งผมน้อยใจมากคิดที่อยากจะจบชีวิตแต่ผมก็อยากจะทำตามความฝัน

วันนี้เราเครียดมากเพราะเก็บความเครียดอยากคิดฆ่าตัวตายมาสักพัก แต่ไม่รู้จะไปปรึกษาปัญหากับใครเพราะไม่ไว้ใจใคร เลยsearch google เจอ สายด่วนสุขภาพจิต 1323 เลยโทรไป เราก็บอกว่าเรากำลังเครียด และก็หัวเราะ