จากความคิดเห็นของผมนะครับ สังเกตจากประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง
ทำไมคนไทยถึงให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีของตัวเอง มากกว่าความละอายต่อความผิดครับ
เรื่องบางเรื่องผิดจริงยังแถ ไม่ยอมรับ เถียงผิดเป็นถูก แทนที่จะยอมรับแล้วขอโทษ = ไม่ละอายต่อความผิด
แต่ใครมาหยามไม่ได้นะ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วสวนกลับแบบเสียมารยาท จนถึงร้ายแรง
แล้วจะะมีข้ออ้างว่า ผมทำไปเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง และพี่น้องของผม = รักศักดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิตตัวเองอีก
คือส่วนใหญ่ที่ผมเจอเป็นแบบนี้จริงๆ ไม่ละอายต่อความผิด ไม่ขอโทษ แต่รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ
ใครพอจะตอบได้บ้างว่าเพราะเหตุใดถึงเป็นแบบนั้น
ขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าครับ
ศักดิ์ศรี Vs ความละอายต่อความผิด ของคนไทย (บางส่วน)
ทำไมคนไทยถึงให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีของตัวเอง มากกว่าความละอายต่อความผิดครับ
เรื่องบางเรื่องผิดจริงยังแถ ไม่ยอมรับ เถียงผิดเป็นถูก แทนที่จะยอมรับแล้วขอโทษ = ไม่ละอายต่อความผิด
แต่ใครมาหยามไม่ได้นะ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วสวนกลับแบบเสียมารยาท จนถึงร้ายแรง
แล้วจะะมีข้ออ้างว่า ผมทำไปเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง และพี่น้องของผม = รักศักดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิตตัวเองอีก
คือส่วนใหญ่ที่ผมเจอเป็นแบบนี้จริงๆ ไม่ละอายต่อความผิด ไม่ขอโทษ แต่รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ
ใครพอจะตอบได้บ้างว่าเพราะเหตุใดถึงเป็นแบบนั้น
ขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าครับ