ก่อนที่ผมจะเจอเธอ ผมมักจะคิดคำทักทาย คำถาม เพื่อพี่จะได้คุยกับเธอ แบบว่า "เฮ้ยพรุ่งนี้เจอเขากูจะยิ้มให้เขา"
แต่พอเจอจริงๆกับทำตัวปะหลาดอย่างบอกไม่ถูก คือ คำที่จะพูดทักทายกลับพูดไม่ออก  ก็มันเขินหนิ😂😂😂😂 แต่ผมก็จะแอบมองเขาตลอดเลยนะ ประมานว่าพอเขาเห็นว่าผมมอง ผมก็จะแกล้งหันไปมองอย่างอื่นแทน
แล้วมันมีอยู่ครั้งนึงที่ผม เขิน จนทำตัวไม่ถูกเลย
วันนั้นเธอเดินผ่านโต๊ะผม...แล้วเธอก็หยุดแล้วมองหน้าผม มองนานมากเลยนะ  คือผม....ในใจตอนนั้นแบบ ตัวสั่นไปหมด  ใจเต้นแบบแรงมาก แล้วผมไม่สามารถ สู้สายตาที่เธอมองได้  ผมจึงต้องหลบสายตาทำอย่าอื่นแทน ทั้งๆที่ผทชอบตอนนั้นมากๆ มันเขินมากๆ
ผมจะทำยังไงดี ผมอยากพูดอยากคุยกับเธอเหมือนเพื่อนในห้องเรียนทั่วๆไป  เพราะผมเขินมากเวลาที่เธอมาใกล้ๆ