เพลงกล่อมเด็กทาเคดะเป็นเพลงพื้นบ้านที่ขับร้องกันทั่วไปในหมู่ชนชั้นชาวนาที่เป็นสังคมชายขอบของญี่ปุ่นแต่โบราณ มีต้นกำเนิดแถบชานเมืองเกียวโต เป็นเพลงที่มีท่วงทำนองง่ายๆ เศร้าสร้อย แฝงด้วยความทุกข์ยากเสียดแทงใจ
ความยากจนของชาวนาญี่ปุ่นสมัยโบราณต้องส่งลูกยังเล็กตัวเองออกไปหางานทำเพื่อลดภาระค่ากินอยู่ในบ้าน ถ้าใครเคยดูหนังโอชินจะเข้าใจสภาพความแร้นแค้นโหดร้ายของชาวนาญี่ปุ่นและเด็กที่ถูกส่งออกไปทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กได้เป็นอย่างดี จนเกิดกบฏชาวนาขึ้นหลายครั้ง
เพลงนี้ยังใช้เป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่อง Seven nights in Japan รักโรแมนติกรหว่างเจ้าชายอังกฤษกับไกด์สาวญี่ปุ่น ประทับใจจนทุกวันนี้
Takeda lullaby
I would hate baby-sitting beyond Bon Festival,
The snow begins to fall, and the baby cries.
How can I be happy even when Bon Festival is here?
I don't have nice clothes or a sash to wear.
This child continues to cry and is mean to me.
Every day I grow thinner.
I would quickly depart here and go back.
In the distance, I can see my parents' home.
In the distance, I can see my parents' home.
ฉันแสนกลียดต้องเลี้ยงเด็กวันรวมญาติ
หิมะสาดอีกเด็กน้อยยิ่งโยเย
นั่งซึมเศร้าในบ้านเขาที่ฮาเฮ
เสื้อสับปะรังเคผ้าคาดเอวก็ไม่มี
เด็กบนหลังเอาแต่ร้องไม่หยุดหย่อน
มันกัดกร่อนฉันจนผอมไม้เสียบผี
ฉันอยากไปให้พ้นจากที่นี่
กลับบ้านแม่ที่อยู่ใกล้แค่สายตา
เพลงกล่อมเด็กแห่งทาเคดะ (Takeda lullaby)
เพลงกล่อมเด็กทาเคดะเป็นเพลงพื้นบ้านที่ขับร้องกันทั่วไปในหมู่ชนชั้นชาวนาที่เป็นสังคมชายขอบของญี่ปุ่นแต่โบราณ มีต้นกำเนิดแถบชานเมืองเกียวโต เป็นเพลงที่มีท่วงทำนองง่ายๆ เศร้าสร้อย แฝงด้วยความทุกข์ยากเสียดแทงใจ
ความยากจนของชาวนาญี่ปุ่นสมัยโบราณต้องส่งลูกยังเล็กตัวเองออกไปหางานทำเพื่อลดภาระค่ากินอยู่ในบ้าน ถ้าใครเคยดูหนังโอชินจะเข้าใจสภาพความแร้นแค้นโหดร้ายของชาวนาญี่ปุ่นและเด็กที่ถูกส่งออกไปทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กได้เป็นอย่างดี จนเกิดกบฏชาวนาขึ้นหลายครั้ง
เพลงนี้ยังใช้เป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่อง Seven nights in Japan รักโรแมนติกรหว่างเจ้าชายอังกฤษกับไกด์สาวญี่ปุ่น ประทับใจจนทุกวันนี้
Takeda lullaby
I would hate baby-sitting beyond Bon Festival,
The snow begins to fall, and the baby cries.
How can I be happy even when Bon Festival is here?
I don't have nice clothes or a sash to wear.
This child continues to cry and is mean to me.
Every day I grow thinner.
I would quickly depart here and go back.
In the distance, I can see my parents' home.
In the distance, I can see my parents' home.
ฉันแสนกลียดต้องเลี้ยงเด็กวันรวมญาติ
หิมะสาดอีกเด็กน้อยยิ่งโยเย
นั่งซึมเศร้าในบ้านเขาที่ฮาเฮ
เสื้อสับปะรังเคผ้าคาดเอวก็ไม่มี
เด็กบนหลังเอาแต่ร้องไม่หยุดหย่อน
มันกัดกร่อนฉันจนผอมไม้เสียบผี
ฉันอยากไปให้พ้นจากที่นี่
กลับบ้านแม่ที่อยู่ใกล้แค่สายตา