ขอปรึกษาแนวทางธุรกิจ เกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์ ต็อกต๋อย ของคนไทยด้วยครับ

ผมอยากปรึกษา แนวทางธุรกิจครับ  ผมหาอ่านในอินเตอร์เน็ต รวมทั้งใน pantip แต่ยังไม่แน่ใจครับ หากท่านคิดว่า มันไม่ตอบโจทย์เลย จะทำขึ้นมาทำไม ก็ช่างหัวมันครับ บอกผมตรงๆได้เลย ไม่จำเป็นต้องมาสงสารหรือ ปลอบใจผม เพราะโลกธุรกิจ มันโหดร้ายอยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ผมลองไปปรึกษา กรมส่งเสริมอุตสาหกรรมในโคราชมาแล้วครับ ของผมไม่เข้าข่าย ผมต้องกลับไปทำกล้วยฉาบ  ปลูกหม่อนเลี้ยงไหม สินค้า OTOP ถึงจะเข้าข่ายให้การส่งเสริม และคำปรึกษา

ผมขอเล่า Story เกี่ยวกับตัวผมสักนิดครับ ซึ่งแค่จะบอกว่า ผมจนตรอก และเหลือเงินก้อนสุดท้าย และทำไมผมจึงสร้างสิ่งนี้ขึ้นมา แค่นั้น  สามารถข้ามไปได้เลยครับ

ผมขอเล่าย่อๆนะครับ

ชีวิตผมตกต่ำสุดๆตอนอายุ 35 มีเงินติดตัวก้อนสุดท้ายประมาณ 20K  กับคอม 1 เครื่อง  ไม่มีทีซุกหัวนอน จึงขอเช่าห้องเก็บของด้านหลังร้านเน็ตของเพื่อน เพราะต้องการใช้เน็ต ไม่ได้สนใจว่าห้องจะเป็นอย่างไร เพื่อนที่แสนดีก็ ให้เช่า เดือนละ 1000 บาท พร้อมกับให้ผมใช้เน็ตได้ฟรี ซึ่งต้องขอบคุณเพื่อนคนนั้นมากๆ เมื่อได้ที่ซุกหัวนอน กับที่ทำงานแล้ว ก็สู้ต่อครับจะรออะไร เนื่องจากผมมีความรู้แค่เขียนโปรแกรม จึงกะจะหาเงินจากการทำ เว็ปไซด์ เพื่อติดadsense กับเขียนแอฟ เกมส์[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://play.google.com/store/apps/details?id=com.iUnity.zombieKiller&hl=th และ youtube ตอนนั้นคิดได้แค่นั้น หากเงินหมดก็กะจะไปรับจ้างส่งแก็สที่ร้านเพื่อนอีกคนที่เป็นร้านส่งแก็สเป็นแผน 2 ครับ  

บางครั้งน้องที่เฝ้าร้านมีธุระ ก็จะวานฝากร้านไว้กับผม ผมก็จะมาเฝ้าร้านให้ พอบ่อยๆ เพื่อนผมก็ตกลงกับผมว่า สนใจไหมหากเฝ้าร้าน ตั้งแต่ 1 ทุ่ม จนถึง เที่ยงคืน โดยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า  ผมก็ตกลงทันทีครับ เพราะยืดชีวิตการเป็นเด็กส่งแก๊สของผมออกไปอีก

ต่อมาธุรกิจร้านเน็ตก็ถึงช่วงขาลง รายได้ลดลงอย่างต่อเนื่อง  จนน้องที่เฝ้าร้านขอลาออกเพื่อไปหางานใหม่ เพื่อนผมจึงจ้างผมแทน แต่ผมเป็นลูกจ้างร้านเน็ตได้ แค่ 3 เดือน ฟ้าก็เมตตาทนไม่ได้ที่เห็นคนอย่างผมเป็นแค่ลูกจ้าง  เพื่อนผมเสนอ ยกร้านเน็ตให้ (เพื่อนผมเปิดร้านนี้มาแล้ว 5 ปี ) พร้อมเครื่องซักผ้าหยอด เหรียญ 3 เครื่อง โดยต้องจ่ายค่าเช่าเดือนละ 10,000 บาท ไม่ต้องเซ้งร้าน  ซึ่งในตอนนั้นร้านยังพอมีรายได้ประมาณ 2 หมื่นกว่าบาท ผมก็พอจะรู้ตัวนะครับ ว่าแนวโน้มในวันข้างหน้า ผมจะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า เพราะลูกค้าจะหายไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้ผมก็ยังอยู่ที่ร้านเน็ตครับ คอมเหลือแค่ 8 เครื่องจาก 18 เครื่อง รายได้ร้านเน็ตตอนนี้จ่ายค่าเช่าหมดครับ ที่พออยู่ได้ผมได้จากเครื่องซักผ้า ที่ผมหามาเพิ่มอีก 2 เครื่องเป็น 5 เครื่อง

ในระหว่างที่ได้เป็นเจ้าของกิจการ ผมหาวิธีเพิ่มรายได้ จากการขายบัตรเติมเงิน เติมโทรศัพท์  ขายน้ำมันขวด จากที่เคยขายมาม่าถ้วย ก็ตัดออกเพราะกำไรน้อย ขายเป็นมาม่าทรงเครื่องแทน   พูดถึงน้ำมันขวดเนื่องจากต้องคอย ยกชั้นขายน้ำมันขวดเข้าๆออกๆ ทำให้บางวันลืมครับ ก็มีหายบ้าง ไม่หายสิแปลก หลังๆลืมบ่อย ก็จะเขียนไว้ที่ห้องนอนว่า อย่าลืมเก็บน้ำมันขวด  จะเลิกขายก็ไม่ได้ เพราะผมใช้กำไรจากการขายน้ำมันขวด จ่ายค่าเน็ตได้ ผมจึงเปรียบเทียบกับเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ ว่า น่าจะทำให้มันขายน้ำมันได้ จะได้ไม่ต้องคอย ยกเข้ายกออก  แถมยังสามารถขายได้ตลอด 24 ชั่วโมงอีก

ตู้น้ำมันหยอดเหรียญมีอยู่แล้ว ทำไมไม่ซื้อมาขาย ? บ้างเจ้าสามารถผ่อนตู้ได้  ผมมีปัญหาเรื่องการเติมน้ำมันใส่ตู้มากกว่าครับ เพราะผมไม่มีรถกระบะ หรือจะให้รถขนน้ำมันมาเติมก็ ไม่เหมาะ เนื่องจากติดร้านส้มตำ เวลาโหลดน้ำมันใส่ตู้ เหม็นน้ำมันเข้าไปอีกพาลจะมีปัญหากันได้ แถมสำรวจแล้วไม่มีที่ติดตั้ง ผมจึงคิดจะทำตู้เอง ให้หยอดเหรียญแล้วออกมาเป็นขวดน้ำมันเลย  เนื่องจากไม่มีทุนผมจึง ผมกำหนดเงินที่ต้องใช้ในการประดิษฐ์ตู้ขายน้ำมันขวดไว้แต่ละเดือนไม่เกิน 1,000 บาท ไม่มีความรู้ อีเล็กทรอนิกส์ เลย มาศึกษาใหม่ล้วนๆ

ช่วงแรกๆ ที่ผมได้แนวทางการสร้างตู้แล้ว ผมซื้อ แต่อะไหล่มือสอง สั่งของจาก จีนเพราะราคาถูกถึงจะรอของนาน ก็ยังดีกว่าซื้อมาแล้วใช้ไม่ได้ ช่วงเวลาที่ผมรอของจากจีน ผมก็จะศึกษาเรื่องอีเล็กทรอนิกส์  จาก  youtube และ google

ทุกอย่างไม่ได้ง่าย และ ไม่ได้ยากเกินไปครับ หากพยายามทำทุกวัน ผมใช้เวลาทำประมาณ 3 ปี ตอนนี้วางขายที่ข้างร้านมาเกือบเดือนแล้วครับ ยังไม่เจอปัญหาอะไร

ลงมือทำครั้งแรก แบบไม่รู้อะไรเลย

ศึกษาและลงมือทำวันแล้ว วันเล่า โดยอดทนอดกลั่น ต่อคำพูดของผู้หวังดี จนหลังๆเวลามีคนมาถาม ว่าผมกำลังทำอะไรผมก็จะตอบว่ากำลังต่อ เครื่อง print 3d แทน ซึ่งดูจะถูกใจคนอื่นๆ มากกว่าๆ ที่บอกว่าผม กำลังทำเครื่องขายน้ำมันขวด หยอดเหรียญ


ตู้แรกขายได้ 2 วัน ไม่รอดครับ ล้มเหลว   หากผมไม่ทำต่อ ก็จะจบแค่นี้ ความรู้สึกผมตอนนี้ ขอบอกว่าท้อมากๆครับ

ผมหยุดไปประมาณ 1 เดือนกว่าๆเพื่อตัดสินใจว่า จะทำต่อ หรือไปทำอย่างอื่นๆ สุดท้ายผมขอสู่ต่อครับ
และใช้เวลาอีกประมาณ 1 ปีในการสะสางเรื่องนี้ให้จบครับ
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นครับ ตอนนี้ถือว่าเสร็จก็ได้ เพราะผมตั้งมาจะเดือนแล้วยังสามารถขายให้ผมได้ทุกวันครับ