เรื่องของเรื่องที่มาตั้งกระทู้ในวันนี้ คือเพิ่งโดนเทมาครับ โดนเทจากผู้ชายที่หลอกลวง ก็รู้สึกเศร้านิดหน่อยครับ พอดีได้พี่น้องปลอบใจ ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว
ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับว่า ผมชอบผู้ชาย ในชีวิตผม ผมเคยมีแฟนแค่คนเดียว เวลาที่คบกันก็แสนสั้น ประมาณ 45 วัน จากวั้นนั้นจนถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยครับ เอาจริง ๆ มันค่อนข้างเศร้าพอสมควรนะครับ เพราะทุกครั้งที่คุยกับใคร ผมจริงใจกับเขาเสมอ แต่ก็เกือบทุกครั้งแหละครับ ที่อีกฝ่ายเป็นคนทิ้งผมไป ผมมานั่งคิดนะ โอเคผมอาจจะไม่หล่อ หุ่นไม่ได้ดีมีซิคแพ็ค หรือว่ารวย มันก็คงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่เลือกผม แต่ก็ใช่ว่าคนหล่อ คนรวย หุ่นดี จะจริงใจเสมอไป ยิ่งเขาอยู่ในจุดนั้น เขาคือผู้เลือก ไม่ใช่ผู้ถูกเลือก
แล้วคนอย่างผมที่จริงใจและดีกับเขา ทำไมเขายังทิ้งไปได้ บางทียุคสมัยนี้ความดีและจริงใจ มันคงไม่น่าสนใจเท่าความเลว เถื่อน เซอร์ หรือมีรูปร่างที่ยั่วยวน ในสังคมเกย์ ผมมักเคยได้ยินบ่อย ๆ ว่าอยากมีใครสักคนที่จริงใจ คบกับไปนาน ๆ แต่เท่าที่ได้สัมผัสมา เมื่อคนคนนั้นผ่านมา ก็ไม่เคยรักษาเขาเอาไว้ บางทีก็เลือกมาก คุยหลายคน เลยไม่รู้จะเลือกใครดี ทำไมถึงไม่พยายามสร้างให้มันเป็นจริงขึ้นมาก็ไม่รู้ ทั้งที่ตัวอย่างก็มีตั้งหลายคู่ที่เขาคบกันนาน ๆ
ถ้าเรายังรอคนที่ใช่สำหรับเราที่สุด ก็ไม่รู้จะต้องรอไปถึงเมื่อไร สู้รักษาคนที่โอเค ไม่เลวร้าย รักเรา ไม่เจ้าชู้ เอาไว้ให้นาน ๆ ดีกว่า อีกอย่างความรักของคนสมัยนี้มักเริ่มต้นสวยแต่จบไม่สวย สาเหตุหนึ่งคือ ไม่หนักแน่นอดทน อะไรนิดหน่อย ก็ทะเลาะกัน เรื่องเล็ก ๆ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ บางเรื่องไม่สำคัญอะไรมาก ก็มองข้ามมันไปบ้างก็ได้ เพราะเมื่อคนสองคนมาคบกัน มันไม่มีทางหรอกที่จะชอบอะไรเหมือนกันไปซะทุกอย่าง
ชีวิตคู่สำหรับผม ต้องไม่เอาเปรียบกัน ไม่ใช่ว่าคุณนิยามตัวเองว่าเป็นฝ่ายรับ จะต้องเอาแต่ใจ งอแง ไร้สาระ ต้องตามใจ ต้องเทคแคร์ มันไม่ใช่ป่ะ คุณก็ผู้ชาย ผมก็ผู้ชาย ทำไมเราไม่มาช่วยกันสร้างชีวิตให้มันดีขึ้น ผมไม่เคยต้องการอะไรที่มากมายจากคนที่ผมรัก ผมขอแค่ไม่นอกใจ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่เอาเปรียบกัน มีอะไรก็คุยกันตรง ๆ ไม่จำเป็นต้องหวาน โรแมนติก หรือร่ำรวย แค่คุณมีใจ และหนักแน่นมั่นคงก็พอ
ผมนึกถึงคนรุ่นปู่ย่า รุ่นพ่อแม่ เขาครองรักกันมาได้นาน เพราะอะไร ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยทะเลาะกันนะ ผมยกตัวอย่างญาติผม ลุงกับป้า ทะเลาะกันบ่อยตลอดระยะเวลาที่เขาคบกัน แต่เขาก็ไม่เคยเลิกกัน ผมเฝ้ามองว่าเพราะอะไร หนึ่งเลยคือเขาหนักแน่นมั่นคง สองคือเขาซื่อสัตย์ต่อบทบาทหน้าที่ของเขา ว่าฉันคือสามีของคนนี้นะ คนนี้คือภรรยาของฉันนะ ฉันได้เลือกเขาแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็จะไม่ทอดทิ้ง ไม่ว่าลุงจะสำมะเลเทเมายังไง ทะเลาะกันบ่อยแค่ไหน ผมก็ยังได้เห็นช่วงเวลาที่เขาหยอกล้อกัน รักกัน จนกระทั่งลุงได้จากไป นี่แหละครับชีวิตคู่ของคนใกล้ตัวที่ผมได้สัมผัสใกล้ชิด
ผมเคยอยู่ในงานแต่งงานของน้าสาว เวลารดน้ำสังข์ ผู้หลักผู้ใหญ่มักจะให้พร ให้คำแนะนำ ให้อดทนอดกลั้น ชีวิตคู่มันต้องมีทะเลาะกันเป็นธรรมดา หนักนิดเบาหน่อย ก็ให้อภัยกัน หนักแน่นมั่นคงนะ นี่คือคำที่ผมมักได้ยินบ่อยครั้งในงานแต่งงาน ถ้าเปรียบกับการคบใครสักคนสมัยนี้ ก็อยากให้นึกถึงวันแรก ๆ ที่เราได้รักกัน อย่าให้อุปสรรคเล็กน้อยมาทำลายมันลงไป
แฟนคนแรกของผม เราเริ่มต้นกันดีทุกอย่าง ไปทำบุญที่วัดด้วยกัน ให้อาหารปลา ให้อาหารนก ไปเที่ยวด้วยกัน ตลอดเวลาที่คบกัน ผมคอยให้คำปรึกษาเขาอยู่เรื่อย ๆ แม้ว่าตัวผมเองจะมีปัญหาเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่เคยไปรบกวนเขา เพราะเขาคงช่วยอะไรผมไม่ได้มาก แต่สิ่งที่ทำให้ผมและเขาต้องเลิกกัน คือ นิสัยของเขา เขาอารมณ์แปรปรวน เกรี้ยวกราด เอาแต่ใจมากขึ้น จนผมเริ่มทนไม่ไหว ผมไม่เคยด่าว่าเขาเลย ผมจะพูดดี ๆ กับเขาเสมอ จนครั้งสุดท้ายผมทนไม่ไหว เลยเดินออกมา ผมทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น ทีแรกก็อยากจะจบ แต่นึกถึงวันแรก ๆ มันก็อดเสียดายไม่ได้ เลยกลับไปบอกเขาว่าให้อภัย ขอให้ปรับตรงจุดนี้หน่อยได้ไหม จะได้ไปต่อกันได้ แต่มันก็สายไปแล้วครับ เขาได้ตัดใจจากผมไปแล้ว สุดท้ายการที่ฝ่ายหนึ่งให้โอกาส แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่สานต่อ มันก็คงต้องจบลง เขาไม่พยายามที่จะรักษาความสัมพันธ์เลย
จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง แม้จะเป็นเวลาสั้น ๆ การที่เราจะตกลงคบหาใคร ควรจะใช้เวลาศึกษาเรียนรู้กันให้นาน ๆ ในแบบเพื่อนก่อน จะได้รู้ว่าไปกันได้ไหม มีอะไรต้องปรับเข้าหากันบ้าง และชีวิตคู่มันควรเป็นอะไรที่ช่วยเหลือกันและกัน ไม่ใช่เอาเปรียบกัน หรือดึงให้แย่ลง แบบนี้พยายามไปก็เหนื่อยเปล่า
ผมเฝ้ารอใครสักคน ที่จะเข้ามาเติมเต็มให้กับผม แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้เจอคนคนนั้น เพื่อนบางคนก็บอกว่า ลองหยุดตามหา เดี๋ยวเขาก็มาเอง แต่ดูเหมือนผมนิ่งเฉย มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ผมไม่เคยปิดใจตัวเอง แม้จะเจ็บเพราะความรักมาหลายครั้ง ผมยังคงเปิดใจรอเขาคนนั้นเสมอ แม้กระทั่งคนต่างชาติ อยู่ไกลกัน ผมก็ยังไม่กลัว แต่สุดท้ายอีกฝ่ายมักเงียบหายไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบ ไม่ก็ข้ออ้างไร้สาระ
เวลาที่ผู้ชายอย่างผมจะเริ่มคุยกับใคร มักจะต้องมีคำถามว่านายเป็นรุกหรือรับเสมอ ซึ่งตรงนี้เป็นคำถามที่ผมไม่อยากตอบเลย เพราะผมรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับบทบาททางเพศสัมพันธ์มากไป คือสำหรับผมนะ ผมไม่แคร์เลยว่าคุณจะเป็นรุก รับ ไบ โบท ถ้าผมชอบคุณ ผมก็ชอบ ไอ้สถานะตรงนั้นมันเป็นแค่นิยามที่หลายคนพยายามจะจัดหมวดหมู่เท่านั้นเอง ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นรุกหรือรับ เพราะผมไม่เคย และไม่ได้คิดเลยว่าจะต้องมีเพศสัมพันธ์ในลักษณะนั้น สำหรับผม แค่ได้กอด หอมแก้ม ใช้เวลาอยู่ร่วมกัน มันก็มีความสุขมากแล้ว บางคนอาจจะมองว่าเซ็กส์เป็นเรื่องสำคัญ มันก็ใช่ แต่ไม่เสมอไปและยั่งยืนเท่าการรักใครสักคนที่ใจและพร้อมจะเคียงข้างกันไปจนวันสุดท้าย เมื่ออายุคุณพ้นวัยรุ่น คุณจะตะหนักว่าเรื่องเซ็กส์นั้น มันไม่ได้สำคัญเท่ากับความผูกพันทางใจ และใครที่นิยมความหล่อ มันก็ไม่ได้คงทนหรอกครับ หล่อตามวัยดีกว่า
ผมเองก็จะขึ้นเลขสามแล้ว อยากจะมีใครสักคนที่พร้อมจะดูแลกันและกันไปนาน ๆ ไม่อยากจะรัก ๆ เลิก ๆ ถ้าใครก็ตามที่ได้อ่านมาจนถึงตอนนี้แล้วคุณรู้สึกอยากลองคุยกับผม อยากรู้จัก ก็ทักมาหลังไมค์ได้นะครับ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนกันได้ ผมเองก็ไม่เคยตั้งกระทู้อะไรแบบนี้ มันก็รู้สึกแปลกดีนะที่ได้ลองทำอะไรที่แหวกแนวดูบ้าง ผมอยู่ปริมณฑลนะครับ ถ้าใครอยู่ใกล้ ๆ ก็ทักมาคุยกันได้ครับ แต่ถ้าคุณอยู่ไกล ระยะทางก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม เพราะพี่ชายผมมีแฟนเป็นคนต่างชาติ เขายังรักกันได้ ถ้าคุณเป็นคนที่ผมรอคอย ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหน ผมก็รักคุณ
สุดท้ายก็ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของผม และขออวยพรให้คนที่ยังไม่สมหวังในรัก ได้พบคนที่ใช่ในเร็ววันนะครับ อย่าลืมรักษาเขาเอาไว้ให้ดี ๆ ไม่ว่าคุณจะมีรสนิยมทางเพศแบบไหน ผมเชื่อเสมอว่ารักแท้นั้นมีอยู่จริง ขอเพียงคุณไม่ยอมแพ้ และพยายามทำให้มันเกิดขึ้นจริง มันก็เป็นจริงขึ้นมาได้ครับ
ขอบคุณครับ
ผมแค่อยากมีแฟนสักคนครับ Send someone to love me
ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับว่า ผมชอบผู้ชาย ในชีวิตผม ผมเคยมีแฟนแค่คนเดียว เวลาที่คบกันก็แสนสั้น ประมาณ 45 วัน จากวั้นนั้นจนถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยครับ เอาจริง ๆ มันค่อนข้างเศร้าพอสมควรนะครับ เพราะทุกครั้งที่คุยกับใคร ผมจริงใจกับเขาเสมอ แต่ก็เกือบทุกครั้งแหละครับ ที่อีกฝ่ายเป็นคนทิ้งผมไป ผมมานั่งคิดนะ โอเคผมอาจจะไม่หล่อ หุ่นไม่ได้ดีมีซิคแพ็ค หรือว่ารวย มันก็คงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่เลือกผม แต่ก็ใช่ว่าคนหล่อ คนรวย หุ่นดี จะจริงใจเสมอไป ยิ่งเขาอยู่ในจุดนั้น เขาคือผู้เลือก ไม่ใช่ผู้ถูกเลือก
แล้วคนอย่างผมที่จริงใจและดีกับเขา ทำไมเขายังทิ้งไปได้ บางทียุคสมัยนี้ความดีและจริงใจ มันคงไม่น่าสนใจเท่าความเลว เถื่อน เซอร์ หรือมีรูปร่างที่ยั่วยวน ในสังคมเกย์ ผมมักเคยได้ยินบ่อย ๆ ว่าอยากมีใครสักคนที่จริงใจ คบกับไปนาน ๆ แต่เท่าที่ได้สัมผัสมา เมื่อคนคนนั้นผ่านมา ก็ไม่เคยรักษาเขาเอาไว้ บางทีก็เลือกมาก คุยหลายคน เลยไม่รู้จะเลือกใครดี ทำไมถึงไม่พยายามสร้างให้มันเป็นจริงขึ้นมาก็ไม่รู้ ทั้งที่ตัวอย่างก็มีตั้งหลายคู่ที่เขาคบกันนาน ๆ
ถ้าเรายังรอคนที่ใช่สำหรับเราที่สุด ก็ไม่รู้จะต้องรอไปถึงเมื่อไร สู้รักษาคนที่โอเค ไม่เลวร้าย รักเรา ไม่เจ้าชู้ เอาไว้ให้นาน ๆ ดีกว่า อีกอย่างความรักของคนสมัยนี้มักเริ่มต้นสวยแต่จบไม่สวย สาเหตุหนึ่งคือ ไม่หนักแน่นอดทน อะไรนิดหน่อย ก็ทะเลาะกัน เรื่องเล็ก ๆ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ บางเรื่องไม่สำคัญอะไรมาก ก็มองข้ามมันไปบ้างก็ได้ เพราะเมื่อคนสองคนมาคบกัน มันไม่มีทางหรอกที่จะชอบอะไรเหมือนกันไปซะทุกอย่าง
ชีวิตคู่สำหรับผม ต้องไม่เอาเปรียบกัน ไม่ใช่ว่าคุณนิยามตัวเองว่าเป็นฝ่ายรับ จะต้องเอาแต่ใจ งอแง ไร้สาระ ต้องตามใจ ต้องเทคแคร์ มันไม่ใช่ป่ะ คุณก็ผู้ชาย ผมก็ผู้ชาย ทำไมเราไม่มาช่วยกันสร้างชีวิตให้มันดีขึ้น ผมไม่เคยต้องการอะไรที่มากมายจากคนที่ผมรัก ผมขอแค่ไม่นอกใจ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่เอาเปรียบกัน มีอะไรก็คุยกันตรง ๆ ไม่จำเป็นต้องหวาน โรแมนติก หรือร่ำรวย แค่คุณมีใจ และหนักแน่นมั่นคงก็พอ
ผมนึกถึงคนรุ่นปู่ย่า รุ่นพ่อแม่ เขาครองรักกันมาได้นาน เพราะอะไร ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยทะเลาะกันนะ ผมยกตัวอย่างญาติผม ลุงกับป้า ทะเลาะกันบ่อยตลอดระยะเวลาที่เขาคบกัน แต่เขาก็ไม่เคยเลิกกัน ผมเฝ้ามองว่าเพราะอะไร หนึ่งเลยคือเขาหนักแน่นมั่นคง สองคือเขาซื่อสัตย์ต่อบทบาทหน้าที่ของเขา ว่าฉันคือสามีของคนนี้นะ คนนี้คือภรรยาของฉันนะ ฉันได้เลือกเขาแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็จะไม่ทอดทิ้ง ไม่ว่าลุงจะสำมะเลเทเมายังไง ทะเลาะกันบ่อยแค่ไหน ผมก็ยังได้เห็นช่วงเวลาที่เขาหยอกล้อกัน รักกัน จนกระทั่งลุงได้จากไป นี่แหละครับชีวิตคู่ของคนใกล้ตัวที่ผมได้สัมผัสใกล้ชิด
ผมเคยอยู่ในงานแต่งงานของน้าสาว เวลารดน้ำสังข์ ผู้หลักผู้ใหญ่มักจะให้พร ให้คำแนะนำ ให้อดทนอดกลั้น ชีวิตคู่มันต้องมีทะเลาะกันเป็นธรรมดา หนักนิดเบาหน่อย ก็ให้อภัยกัน หนักแน่นมั่นคงนะ นี่คือคำที่ผมมักได้ยินบ่อยครั้งในงานแต่งงาน ถ้าเปรียบกับการคบใครสักคนสมัยนี้ ก็อยากให้นึกถึงวันแรก ๆ ที่เราได้รักกัน อย่าให้อุปสรรคเล็กน้อยมาทำลายมันลงไป
แฟนคนแรกของผม เราเริ่มต้นกันดีทุกอย่าง ไปทำบุญที่วัดด้วยกัน ให้อาหารปลา ให้อาหารนก ไปเที่ยวด้วยกัน ตลอดเวลาที่คบกัน ผมคอยให้คำปรึกษาเขาอยู่เรื่อย ๆ แม้ว่าตัวผมเองจะมีปัญหาเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่เคยไปรบกวนเขา เพราะเขาคงช่วยอะไรผมไม่ได้มาก แต่สิ่งที่ทำให้ผมและเขาต้องเลิกกัน คือ นิสัยของเขา เขาอารมณ์แปรปรวน เกรี้ยวกราด เอาแต่ใจมากขึ้น จนผมเริ่มทนไม่ไหว ผมไม่เคยด่าว่าเขาเลย ผมจะพูดดี ๆ กับเขาเสมอ จนครั้งสุดท้ายผมทนไม่ไหว เลยเดินออกมา ผมทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น ทีแรกก็อยากจะจบ แต่นึกถึงวันแรก ๆ มันก็อดเสียดายไม่ได้ เลยกลับไปบอกเขาว่าให้อภัย ขอให้ปรับตรงจุดนี้หน่อยได้ไหม จะได้ไปต่อกันได้ แต่มันก็สายไปแล้วครับ เขาได้ตัดใจจากผมไปแล้ว สุดท้ายการที่ฝ่ายหนึ่งให้โอกาส แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่สานต่อ มันก็คงต้องจบลง เขาไม่พยายามที่จะรักษาความสัมพันธ์เลย
จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง แม้จะเป็นเวลาสั้น ๆ การที่เราจะตกลงคบหาใคร ควรจะใช้เวลาศึกษาเรียนรู้กันให้นาน ๆ ในแบบเพื่อนก่อน จะได้รู้ว่าไปกันได้ไหม มีอะไรต้องปรับเข้าหากันบ้าง และชีวิตคู่มันควรเป็นอะไรที่ช่วยเหลือกันและกัน ไม่ใช่เอาเปรียบกัน หรือดึงให้แย่ลง แบบนี้พยายามไปก็เหนื่อยเปล่า
ผมเฝ้ารอใครสักคน ที่จะเข้ามาเติมเต็มให้กับผม แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้เจอคนคนนั้น เพื่อนบางคนก็บอกว่า ลองหยุดตามหา เดี๋ยวเขาก็มาเอง แต่ดูเหมือนผมนิ่งเฉย มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ผมไม่เคยปิดใจตัวเอง แม้จะเจ็บเพราะความรักมาหลายครั้ง ผมยังคงเปิดใจรอเขาคนนั้นเสมอ แม้กระทั่งคนต่างชาติ อยู่ไกลกัน ผมก็ยังไม่กลัว แต่สุดท้ายอีกฝ่ายมักเงียบหายไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบ ไม่ก็ข้ออ้างไร้สาระ
เวลาที่ผู้ชายอย่างผมจะเริ่มคุยกับใคร มักจะต้องมีคำถามว่านายเป็นรุกหรือรับเสมอ ซึ่งตรงนี้เป็นคำถามที่ผมไม่อยากตอบเลย เพราะผมรู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับบทบาททางเพศสัมพันธ์มากไป คือสำหรับผมนะ ผมไม่แคร์เลยว่าคุณจะเป็นรุก รับ ไบ โบท ถ้าผมชอบคุณ ผมก็ชอบ ไอ้สถานะตรงนั้นมันเป็นแค่นิยามที่หลายคนพยายามจะจัดหมวดหมู่เท่านั้นเอง ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นรุกหรือรับ เพราะผมไม่เคย และไม่ได้คิดเลยว่าจะต้องมีเพศสัมพันธ์ในลักษณะนั้น สำหรับผม แค่ได้กอด หอมแก้ม ใช้เวลาอยู่ร่วมกัน มันก็มีความสุขมากแล้ว บางคนอาจจะมองว่าเซ็กส์เป็นเรื่องสำคัญ มันก็ใช่ แต่ไม่เสมอไปและยั่งยืนเท่าการรักใครสักคนที่ใจและพร้อมจะเคียงข้างกันไปจนวันสุดท้าย เมื่ออายุคุณพ้นวัยรุ่น คุณจะตะหนักว่าเรื่องเซ็กส์นั้น มันไม่ได้สำคัญเท่ากับความผูกพันทางใจ และใครที่นิยมความหล่อ มันก็ไม่ได้คงทนหรอกครับ หล่อตามวัยดีกว่า
ผมเองก็จะขึ้นเลขสามแล้ว อยากจะมีใครสักคนที่พร้อมจะดูแลกันและกันไปนาน ๆ ไม่อยากจะรัก ๆ เลิก ๆ ถ้าใครก็ตามที่ได้อ่านมาจนถึงตอนนี้แล้วคุณรู้สึกอยากลองคุยกับผม อยากรู้จัก ก็ทักมาหลังไมค์ได้นะครับ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนกันได้ ผมเองก็ไม่เคยตั้งกระทู้อะไรแบบนี้ มันก็รู้สึกแปลกดีนะที่ได้ลองทำอะไรที่แหวกแนวดูบ้าง ผมอยู่ปริมณฑลนะครับ ถ้าใครอยู่ใกล้ ๆ ก็ทักมาคุยกันได้ครับ แต่ถ้าคุณอยู่ไกล ระยะทางก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม เพราะพี่ชายผมมีแฟนเป็นคนต่างชาติ เขายังรักกันได้ ถ้าคุณเป็นคนที่ผมรอคอย ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหน ผมก็รักคุณ
สุดท้ายก็ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของผม และขออวยพรให้คนที่ยังไม่สมหวังในรัก ได้พบคนที่ใช่ในเร็ววันนะครับ อย่าลืมรักษาเขาเอาไว้ให้ดี ๆ ไม่ว่าคุณจะมีรสนิยมทางเพศแบบไหน ผมเชื่อเสมอว่ารักแท้นั้นมีอยู่จริง ขอเพียงคุณไม่ยอมแพ้ และพยายามทำให้มันเกิดขึ้นจริง มันก็เป็นจริงขึ้นมาได้ครับ
ขอบคุณครับ