ถึงขั้นต้องสงสัยในขนานใหญ่ ถึงขนาดต้องสมัคร Account กันเลยทีเดียว
ต้องบอกก่อนว่า เราโสด โสดมานาน 7 ปีได้แล้ว แต่ระหว่างนั้นไม่เคยคุยกับใครเลย
เพราะมัวแต่ทำในสื่งที่ตัวเองอยากทำอยู่ โดยเฉพาะการเรียนและการท่องเที่ยว
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา มีคนมาจีบอยู่บ้าง แต่ก็ต้องล่าถอยกลับไปเพราะเราไม่อยากมีแฟน
เราอยากใช้ชีวติแบบโสดๆ กับเพื่อนสาวโสด ในกลุ่มนี้โสดกันหมด และที่ผ่านมาเราคิดว่าอย่างเราก็อายุไม่มาก
ค่อยมีก็ได้ เวลาก็ล่วงเลยมา ตอนนี้ 27 ละค่ะ จะมีแฟนก็ได้ไม่มีก็ได้ ถ้าเจอที่ชอบก็คงได้มีแฟนกันละ
คิดแบบนี้ละค่ะ ดังนั้นใจค่อนข้างหวั่นไหนยาก มันเฉยๆ จนวันหนึ่งได้งานใหม่
คนเก่าๆ ในที่ทำงานใหม่ทุกคนต้อนรับเราเป็นอย่างดี และไม่นานนักความรู้สึกของเพื่อนร่วมงานคนนี้ก็เปลี่ยนไป
เริ่มรู้สึกว่ามีผู้ชายคนหนึ่งมาจีบ แรกๆ เราไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะผู้ชายคนนี้ เขาก็ดูเป็นคนดี มีน้ำใจกับเพื่อนร่วมงานทุกคน
ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง เขาโสด เพราะเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ชอบชงผู้หญิงให้เขา เขาพูดคุยกับเราไม่เหมือนพูดคุยกับคนอื่นๆ
ชอบมาถามเรื่องความสนใจส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็นหนัง แนวเพลง การออกกำลังกาย
วิถีชีวิตต่างๆ พอเลิกงานก็ชอบอาสามาส่ง ถามว่ากลับด้วยกันไหม ถามทุกวัน (บ้านอยู่ทางเดียวกันแต่บ้านเขาจะถึงก่อนเรา
ซึ่งถ้าไปบ้านเราต้องผ่านบ้านเขาก่อน ) เราเคยลองใจหลายครั้ง ปฏิเสธว่านัดเพื่อนบ้างล่ะ มีธุระบ้างละ
วันไหนที่ต่อจากวันที่ปฏิเสธ เขาก็จะกล้าๆ กลัวๆ และก็ถามว่าจะกลับกับผมไหม ถ้ากลับให้รอนะ
พอเรายืนรอกลับกับเขา สีหน้าและแววตาเขาดูดีใจมากเลยอะ
ระหว่างทางกลับบ้าน เขาจะถามนู้นถามนี้เกี่ยวกับชีวิตเราความเป็นไปในแต่ละวัน และเขาก็จะบอกว่าเขาชอบสิ่งนู้น
สิ่งนี้ มาหลังๆ นี้ก็จะพูดว่าดีใจที่ได้เจอเรา ได้กลับบ้านด้วยกัน เราชอบทำเป็นไม่ได้ยิน หรือพูด อือๆ พยักหน้า รับรู้แค่นั้น จะไม่สานต่อ
เราจะปฏิเสธความปรารถดีอยู่เป็นครั้งคราว เพื่อรักษาน้ำใจ เพราะว่าต้องทำงานด้วยกันอยู่
แต่ในทุกๆ วัน เราจะเย็นชา เพื่อรักษาระยะห่าง บางครั้งเห็นได้ชัดว่าเขาเกร็งๆ ไม่กล้าเข้ามาคุย หรือเงียบๆ กันไป
จนเราต้องเข้าไปคุยก่อน เขาถึงกล้าคุยกับเรา หลายครั้งที่รู้สึกว่ามีคนมองก็หันไป เจอเขามองมา แล้วเขาก็หลบสายตา
บางทีเรากลับบ้านเอง โดยที่หนีเขา ไม่บอกลา แต่บอกลาเพื่อนร่วมงานคนอื่น แบบจงใจให้เขารู้สึกถึงความเย็นชา
ลองใจกันไป
ส่วนที่น่าแปลกใจคือ เห็นได้ว่าจีบ เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกว่าแบบนี้เขาเรียกว่าจีบละ จีบแน่ๆ
ที่แปลกใจคือ ทำไมเขาถึงไม่ขอหรือแอดโชเชียลเรามาเลย ทั้งๆ ที่เขาติดมือถือ เล่นทุกโชเชียลเพราะถามอยู่
ซึ่งเราก็ไม่แอดไปนะ เพราะไม่ได้ชอบ ถ้าชอบคงแอดเขาไปแล้ว คิดว่าต่อจากนี้ไปจะปฏิเสธกันไปตรงๆ เลย
เราเลยอยากถามความคิดเห็นจากคนอื่นๆ ว่า ผู้ชายคนนี้เขาคิดอะไรอยู่ เป็นผู้ชายแบบนั้นกัน
เคยเจอสถานการณ์แบบนี้หรือ คนแบบนี้กันไหม คือเราไม่ค่อยเข้าใจคนแบบนี้เลยอ่ะ
ไม่เข้าใจผู้ชายที่เหมือนกำลังจีบเราอยู่ ต่อหน้าก็พูดคุยกันดี แต่ไม่ได้พูดคุย หรือติดต่อกันทางโซเชียลเลย
ต้องบอกก่อนว่า เราโสด โสดมานาน 7 ปีได้แล้ว แต่ระหว่างนั้นไม่เคยคุยกับใครเลย
เพราะมัวแต่ทำในสื่งที่ตัวเองอยากทำอยู่ โดยเฉพาะการเรียนและการท่องเที่ยว
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา มีคนมาจีบอยู่บ้าง แต่ก็ต้องล่าถอยกลับไปเพราะเราไม่อยากมีแฟน
เราอยากใช้ชีวติแบบโสดๆ กับเพื่อนสาวโสด ในกลุ่มนี้โสดกันหมด และที่ผ่านมาเราคิดว่าอย่างเราก็อายุไม่มาก
ค่อยมีก็ได้ เวลาก็ล่วงเลยมา ตอนนี้ 27 ละค่ะ จะมีแฟนก็ได้ไม่มีก็ได้ ถ้าเจอที่ชอบก็คงได้มีแฟนกันละ
คิดแบบนี้ละค่ะ ดังนั้นใจค่อนข้างหวั่นไหนยาก มันเฉยๆ จนวันหนึ่งได้งานใหม่
คนเก่าๆ ในที่ทำงานใหม่ทุกคนต้อนรับเราเป็นอย่างดี และไม่นานนักความรู้สึกของเพื่อนร่วมงานคนนี้ก็เปลี่ยนไป
เริ่มรู้สึกว่ามีผู้ชายคนหนึ่งมาจีบ แรกๆ เราไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะผู้ชายคนนี้ เขาก็ดูเป็นคนดี มีน้ำใจกับเพื่อนร่วมงานทุกคน
ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง เขาโสด เพราะเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ชอบชงผู้หญิงให้เขา เขาพูดคุยกับเราไม่เหมือนพูดคุยกับคนอื่นๆ
ชอบมาถามเรื่องความสนใจส่วนตัว ไม่ว่าจะเป็นหนัง แนวเพลง การออกกำลังกาย
วิถีชีวิตต่างๆ พอเลิกงานก็ชอบอาสามาส่ง ถามว่ากลับด้วยกันไหม ถามทุกวัน (บ้านอยู่ทางเดียวกันแต่บ้านเขาจะถึงก่อนเรา
ซึ่งถ้าไปบ้านเราต้องผ่านบ้านเขาก่อน ) เราเคยลองใจหลายครั้ง ปฏิเสธว่านัดเพื่อนบ้างล่ะ มีธุระบ้างละ
วันไหนที่ต่อจากวันที่ปฏิเสธ เขาก็จะกล้าๆ กลัวๆ และก็ถามว่าจะกลับกับผมไหม ถ้ากลับให้รอนะ
พอเรายืนรอกลับกับเขา สีหน้าและแววตาเขาดูดีใจมากเลยอะ
ระหว่างทางกลับบ้าน เขาจะถามนู้นถามนี้เกี่ยวกับชีวิตเราความเป็นไปในแต่ละวัน และเขาก็จะบอกว่าเขาชอบสิ่งนู้น
สิ่งนี้ มาหลังๆ นี้ก็จะพูดว่าดีใจที่ได้เจอเรา ได้กลับบ้านด้วยกัน เราชอบทำเป็นไม่ได้ยิน หรือพูด อือๆ พยักหน้า รับรู้แค่นั้น จะไม่สานต่อ
เราจะปฏิเสธความปรารถดีอยู่เป็นครั้งคราว เพื่อรักษาน้ำใจ เพราะว่าต้องทำงานด้วยกันอยู่
แต่ในทุกๆ วัน เราจะเย็นชา เพื่อรักษาระยะห่าง บางครั้งเห็นได้ชัดว่าเขาเกร็งๆ ไม่กล้าเข้ามาคุย หรือเงียบๆ กันไป
จนเราต้องเข้าไปคุยก่อน เขาถึงกล้าคุยกับเรา หลายครั้งที่รู้สึกว่ามีคนมองก็หันไป เจอเขามองมา แล้วเขาก็หลบสายตา
บางทีเรากลับบ้านเอง โดยที่หนีเขา ไม่บอกลา แต่บอกลาเพื่อนร่วมงานคนอื่น แบบจงใจให้เขารู้สึกถึงความเย็นชา
ลองใจกันไป
ส่วนที่น่าแปลกใจคือ เห็นได้ว่าจีบ เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกว่าแบบนี้เขาเรียกว่าจีบละ จีบแน่ๆ
ที่แปลกใจคือ ทำไมเขาถึงไม่ขอหรือแอดโชเชียลเรามาเลย ทั้งๆ ที่เขาติดมือถือ เล่นทุกโชเชียลเพราะถามอยู่
ซึ่งเราก็ไม่แอดไปนะ เพราะไม่ได้ชอบ ถ้าชอบคงแอดเขาไปแล้ว คิดว่าต่อจากนี้ไปจะปฏิเสธกันไปตรงๆ เลย
เราเลยอยากถามความคิดเห็นจากคนอื่นๆ ว่า ผู้ชายคนนี้เขาคิดอะไรอยู่ เป็นผู้ชายแบบนั้นกัน
เคยเจอสถานการณ์แบบนี้หรือ คนแบบนี้กันไหม คือเราไม่ค่อยเข้าใจคนแบบนี้เลยอ่ะ