การที่เป็นคนไม่ค่อยแสดงอารมณ์นี่ก็ทำให้อึดอัดเหมือนกันนะครับ...

ไม่มีสาระอะไรครับออกแนวระบาย+หาเพื่อนคุยมากกว่า
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้แสดงความรู้สึกสนุก สุข เศร้า กับอะไรรอบๆตัว
การแสดงออกทางสีหน้าแทบจะไม่มี ไม่ใช่เพราะรู้สึกเบื่อหรืออะไรนะครับ
แต่มันเหมือนกับเราไม่รู้ว่าควรใช้สีหน้าท่าทางอย่างไร หรือบางทีก็มันไม่ใช่เรื่องที่น่ารู้สึกอะไรด้วยอย่างนี้

...แต่ผมกลับมีน้ำตาอะ
มันไหลออกมาเองเลย ทั้งๆที่ไม่ได้เศร้า ไม่ได้คิดถึงอะไร
มันน่าอึดอัดใจดีนะครับที่ร่างกายเราเองแท้ๆ แต่กลับไม่เข้าใจมัน
พยายามเข้าใจความคิดตัวเอง ที่คิดว่าเข้าใจดีแล้ว พอเจอแบบนี้เข้ามากๆก็ต้องกลับมาทบทวนอีกรอบ

เหนื่อยจนบางทีเราไร้พลังชีวิตอะไรแบบนี้ เราบอกคนอื่นได้ว่าเราเหนื่อยนะครับ แต่เพราะการแสดงออกที่มันน้อย/ไม่ค่อยออกมาให้เห็น ทำให้เราดูเหมือนสบถ/พูดเล่น ทั้งๆที่ข้างในมันพัง เจอแบบนี้เข้านอกจากจะไม่แสดงออกอะไร ก็ยังไม่กล้าบอกกล้าพูดกับใครอีกด้วย...

มีใครคล้ายๆอย่างนี้บ้างครับ จัดการมันยังไงดี?