แล้วเราผิดอะไร?

สวัสดีค่ะมีเรื่องจะมาเล่า เรามีลูกสาวคนนึงอายุ4ขวบ ในซอยเดียวกันก็มีเด็กหญิงรุ่นเดียวกันอยู่จึงไม่แปลกที่เด็กจะมาเล่นด้วยกัน แต่ลูกเราจะไม่ไปเล่นบ้านคนอื่นด้วยความที่เราไม่ค่อยให้ไปเพราะเราเกรงใจ กลัวว่าลูกเราจะไปสร้างความรำคาญใจให้เค้า หรืออาจไปดื้อซนทำของเสียหาย เป็นเหตุผลให้เด็กๆมักจะมาเล่นที่บ้านเรามากกว่า เพื่อนของลูกสาวเราเนี่ยมาเล่นกับลูกเรา เราจะบอกลูกเสมอว่า มีอะไรให้แบ่งเพื่อน เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ฉะนั้นเวลาเราซื้อขนมเราจะซื้อเป็นแพคใหญ่ๆเพื่อให้ลูกได้แบ่งเพื่อน เราชอบทำอาหารให้ลูกแล้วตักแบ่งเป็นสองชุดให้ลูกได้กินกับเพื่อน เราจะปฏิบัติแบบนี้ตลอด จนนานๆเข้าเรารู้สึกว่าเหมือนโดนผลักภาระให้รับเลี้ยงเพื่อนของลูกเพราะ.....
6โมงเช้า ยังไม่เจ็ดโมง เพื่อนของลูกจะมาเกาะรั้วแล้วเขย่าให้เราออกไปเปิดประตู เด็กมาแบบหน้ายังไม่ล้างฟันไม่แปรง ข้าวปลาไม่ต้องพูดถึง เราก็พาล้างหน้า หาข้าวให้กิน เช้า เที่ยง จนบ่ายเด็กจะกลับบ้าน ตกเย็นก็มาอีกเพื่อมากินข้าวเย็น แล้วประมาณทุ่มนึงเราก็ไปส่งกลับบ้าน(บ้านอยู่ซอยเดียวกัน) เป็นแบบนี้แทบทุกวันโดยที่แม่เด็กไม่เคยมาดู มาตาม หรืออะไรเลย ความจริงน่าจะห่วงลูกบ้างมั้ยเราคิดนะ แล้วเพื่อนของลูกเนี่ยแกล้งลูกเราตลอดนะจะข่มเหงตลอด อย่างเวลาตัวเองมีขนมจะเอามาล่อนะ เอามาอวดลูกเราขอกินเค้าก็ไม่ให้ เราเคยคุยกะแม่เค้า เค้าเล่าให้ฟังว่าเค้าจะสอนลูกว่าขนมหรือของเล่นอย่าแบ่งให้ใครเพราะถ้าแบ่งตัวเองก็จะอด เราก็ไม่ค่อยชอบนะที่เห็นแบบนี้ เพื่อนของลูกจะพูดคำหยาบตลอดเช่น ไอ้ -กู หรือเรียกพี่ตัวเองว่าอีซึ่งพี่อายุ9ขวบ จนวันนึงฝนตกค่อนข้างหนักและหยุดลง แต่ยังปรอยๆ เพื่อนของลูกก็เดินมาบ้านเราพอดีเราออกไปข้างนอกและกำลังกลับมาจึงเห็นพอดี แม่เรายืนอยู่หน้าบ้านและเด็กก็หน้าบึ้งกลับไป แม่บอกว่าตะกี๊เพื่อนของลูกมาบอกว่าจะมากินข้าว ตัวเลอะมาเลยฝนก็ตกแม่เลยบอกว่าวันนี้กลับไปก่อนลูกเราไม่อยู่ฝนตกเลอะเทอะวันหลังค่อยมาแล้วเด็กก็บอกว่าทำไมๆๆๆ(ตวาดใส่แม่เรา) แม่เราบอกว่าแกโมโหแต่ไม่อยากพูดอะไรเพราะเค้าเป็นเด็กได้แต่บอกกลับไปๆ จนรุ่งขึ้นเราพาลูกเดินเล่นแล้วผ่านหน้าบ้านเค้า เพื่อนของลูกทำท่าจะวิ่งมาหาลูกเราแม่เค้าก็ดึงไว้และชักสีหน้าและบอกลูกว่า อย่าไปยุ่งกะเค้า!! เราดูออกว่าเค้าไม่พอใจ คือเรางงมาก ไม่พอใจอะไร? รบกวนขอความเห็นเพื่อนๆทีค่ะว่า เราควรทำไง เลิกยุ่งไปเลยดีมั้ย?