แต่ทุกครั้งที่คุยกับเค้าก็รู้สึกดี มีปัญหาอะไรก็เหมือนเค้าคือคนที่เข้าใจ คุยด้วยแล้วสบายใจมาตลอด
หลายๆครั้ง ก็ยิ้มได้หัวเราะได้ อารมณ์ดี ก็เพราะมีความสุขที่ได้คุยกับเค้า
เจอกันทุกครั้งก็รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้เจอ ก็คิดนะคะ ว่าคนนี้ คือ "คนที่ใช่"

แต่ปัญหาคือ อยู่ไกลกัน คนละจังหวัด โอกาสที่จะได้เจอกันบ่อยๆน้อยมาก
อนาคตแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นแฟนกันแล้วคบกันจนแต่งงาน นั้นคือเหตุผลที่ทำให้เค้าไม่อยากผูกมัดเราไว้
อีกอย่าง...เค้าก็เคยมีปัญหาเรื่องความรักที่อยู่ไกลกัน ทำให้เป็นอดีตที่ฝังใจ

เค้าก็อยากให้เราเจอคนที่ดี ดูแลเราได้ อยู่ใกล้ๆ แต่เราไม่เคยต้องการแบบนั้นเลย
เราไม่เคยคิดอยากจะสบาย โดยให้คนอื่นมาดูแล
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เราดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว
แต่เราแค่ต้องการคนที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตเรา อยากอยู่กับคนที่เข้าใจเรา

สำหรับคนที่ดี ถึงจะรวยล้นฟ้า ถ้าเราไม่ได้รัก
เราก็ไม่อยากฝืนความรู้สึกตัวเองไปตลอดชีวิต ถึงแม้ว่าจะทำให้ชีวิตจะสบายก็ตาม
เรายอมลำบาก ถ้าเรามีความสุขมากกว่า
กว่าจะหาคนที่เข้าใจเราได้ มันก็ยากมากพอสมควร

แต่เค้าก็อยากให้เราใช้สติ มากกว่าหัวใจในการตัดสินใจคบใครสักคน
เราจะถอยหลายครั้งแล้ว...แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้สักที TT  เหมือนเดินชนกำแพงมาตลอด

ควรทำยังไงต่อดีคะ.....