เครียดหาทางออกไม่เจอจนคิดว่าตัวเองเสียสติ

สวัสดีค่ะ อันนี้กระทู้แรกของเราเลย คือเรามีปัญหาหนักมากในชีวิตเลยค่ะ คือคอนนี้เราเรียนอยู่ที่อเมริกาคือถูกกฎหมายบังคับมาเพราะเกิดที่อเมริกา พอถึงอายุ15ก็ต้องกลับบ้านเกิด แล้วทีนี้เรารู้สึกว่าเราไม่เหมาะกับที่นี่มากๆคือเราไม่มีเพื่อนในคาบเลยค่ะ แล้วทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษเราค่อนข้างเกร็งมากเพราะฟังไม่ค่อยเข้าใจ กลัวด้วยค่ะ เวลาไปนั่งเรียนก็กลัวตัวสั่นเลย เราเป็นคนที่เคยมีอดีตที่ไม่ดีกับฝรั่งเท่าไหร่ โตมามันเลยฝังใจทำให้ค่อนข้างกลัวฝรั่งค่ะ เราเครียดมากถึงมากที่สุด เครียดจนเอาเก็บมาฝัน เรียนปีนี้ปีที่2ค่ะ เครียดมากๆมาปีนึงแล้ว ครั้งนี้เครียดจนคิดว่าตัวเองเสียสติ กลัวว่าตัวเองจะเป็นบ้า ตอนนอนก็จะผวากลัว คิดว่าจะมีคนมาเอาชีวิตนอนร้องไห้ คือเราปรึกษาใครแทบไม่ได้ ปรึกษาไปก็เท่านั้น เค้าก็ได้แต่ปลอบใจให้สู้สู้ คือเราเบื่อคำว่า สู้สู้ อดทนแปปเดียวมากอ่ะ คือไม่เป็นเราก็พูดได้ดิ คือเราโมโห เราอยากให้เค้าช่วย ไม่ได้แยากให้ปลอบ เราพยายามหาทางออกเองมาตลอด เค้าก็เอาแต่พูดว่าทำได้ทำได้ คือพูดอย่างเดียวอ่ะค่ะ มาพูดให้หนูหวังให้หนูดีใจเสร็จแล้วก็หายเงียบ คือหนูจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว มีแต่คนมาให้ความหวังแล้วก็ไป เราร้องไห้จนเบื่ออ่ะ ไม่มีคนปลอบ คิดแต่เรื่องตาย เรารู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว คือไม่รู้จะตื่นมาทำไม ตื่นมาเพื่อมาทำในสิ่งที่คนอื่นบอกว่าดี เราก็ต้องฝืนเรียนฝืนอยู่ทั้งๆที่เราไม่ต้องการ เราอยากเรียนที่ไทย อยากอยู่ไทย อยากเรียนในสิ่งที่เราชอบ เรียนที่นี่เรียนยากมาก แล้วครูเค้าอธิบายเราแล้วเราไม่ค่อยเข้าใจ เค้าก็พูดๆ ถึงเวลาก็สั่งงานสั่งการบ้านทั้งๆที่หนูยังเรียนไม่รู้เรื่องเลย คือเค้าให้หนูที่แบบพูดอังกฤษยังไม่ค่อยได้ไปอยู่ไปเรียนกะฝรั่งคนอื่นที่เค้าเข้าใจภาษา คือเราเกร็งกลัวมากอ่ะ กลัวครูด่า กลัวเค้าไม่พอใจที่เราทำงานไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีเพื่อน ไม่ได้เที่ยวเหมือนคนอื่น มันเครียด อึดอัด เศร้า โมโห อารมดีในเวลาเดียวกันเราเริ่มสังเกตุตัวเองแล้วว่าเราไม่เหมือนเดิมไม่มีความสุข ของที่ชอบเดี้ยวนี้ก็ไม่ชอบ ซึมๆ ปัสสาวะบ่อย ปวดเนื้อปวดตัว ปวดหัวข้างเดียว ร้องไห้บ่อย อยู่ดีดีก็อยากร้องไห้ บางทีร้องไห้เสร็จเราก็หัวเราะเหมือนคนบ้าอ่ะแล้วก็ทำตัวเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เบื่อ อ่อนไหวง่าย นิดๆหน่อยๆก็จะร้อง ต่างจากเมื่อก่อนมาก เมื่อก่อนนี่ร้องยาก แทบไม่ร้อง ตกใจง่าย เหม่อ คิดแต่เรื่องตาย อยากตาย ไม่อยากตื่น คนอื่นอาจมีพ่อแม่ให้ปรึกษานะ เราไม่มี เราถูกเค้าหลอก เค้าด่า ด้วยซ้ำ เราร้องไห้ เครียดมาก ขอคำตาบหน่อยน้ะคะ ช่วยหนูด้วย หนูหาทางออกไม่เจอ หนูอยากกลับไทย