ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าปัญหานี้มีมาเป็น2ปีแล้วตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนม.4ที่กรุงเทพ ช่วงปี58 (มาอยู่กับแม่ที่แยกทางกับพ่อ) ช่วงแรกที่มาอยู่คือกินอยู่สบายครับ แม่มีงานสบายทำ เป็นช็อปเล็กๆขายของเฉพาะกลุ่มที่แม่ทำมา2-3ปีแล้ว(ลูกจ้างรายเดือน) จนมาช่วงก่อนเปิดเทอมม.4ที่ผมสมัครไว้และปรับพื้นฐานเรียบร้อย เป็นวันจ่ายค่าเทอมแม่ก็มาจ่ายปกติ ระหว่างทางกลับบ้านกับแม่ แม่บอกกับผมว่าแม่โดนไล่ออกจากงานเพราะผู้จัดการร้านหาว่าโกง ซึ่งเป็นคำสั่งมาจากเจ้าของร้านให้ตรวจสอบเนื่องจากยอดเงินรายได้มันไม่ตรงกับสินค้าขายออก ซึ่งเรื่องก็มาแดงทีหลังว่าเป็นผู้จัดการร้านโกงแล้วก็โดนไล่ออกตาม
จากนั้นชีวิตแม่ผมก็ถึงจุดพลิกผันเนื่องจากผมก็เพิ่งเข้าเรียนทำให้รายจ่ายเพิ่มขึ้นจากค่าขนมไปโรงเรียนของผม ตอนนั้นเงินเก็บแม่ก็ไม่มีทำให้แม่ตัดสินใจไปกู้เงินนอกระบบมาจำนวนหนึ่ง(ผมจำจำนวนไม่ได้)เพื่อมาจ่ายค่าห้องและเปิดร้านขายเสื้อผ้าราคาถูกตามตลาด เป็นร้านเล็กๆ + กับเสื้อผ้ามือสอง(ตัวแพงสุดเท่าที่จำได้คือ100บาท ที่เหลือตัวละ20 30) ก็ขายไม่ดีแถมต้องจ่ายรายวัน(ตอนนั้นมีเจ้าเดียว) ไหนจะค่าเช่าห้อง ค่าขนมของผม ค่าที่ขายของ เงินไม่เหลือเก็บจนวันจ่ายค่าเทอมเทอม2วนมาถึง แม่ไม่มีเงินจึงไปกู้มาอีกก้อนมาจ่ายค่าเทอม(ทีแรกผมไม่รู้ว่ามันผ่อนผันได้)
ทำให้มันก็ยิ่งต้องจ่ายเยอะขึ้นไปอีก จนสักพักแม่ได้งานใหม่คือเป็นลูกจ้างร้านกาแฟที่ตลาดเดิม ทำให้มีรายได้แน่นอน(แต่ไม่มั่นคง) วันละ 400 (รายวัน) + ค่าขนน้ำเพื่อมาต้มวันละ3ถังที่นายจ้างให้มา100 (ค่าน้ำ ประมาณ40+)
เงินก็พอใช้แต่ไม่พอเก็บมาไว้จ่ายค่าห้อง ทำให้ต้องล้มหนี้(ผมไม่รู้ความหมายจริงๆ ประมาณเอาหนี้ใหม่มาล้างหนี้เก่า)เพื่อมาจ่ายค่าห้อง ค่าเทอม
มันวนลูปแบบนี้จนเมื่อไม่นานมานี้ผมต้องออกจากโรงเรียนมาหางานทำ ( ยังไม่ได้ทำ ) ตอนนี้ก็ต้องจ่ายวันละ700 แต่รายได้4ร้อยกว่าข้าวก็ต้องกิน ค่าห้องก็ต้องจ่าย ต้องผลัดเจ้านั้นจ่ายเจ้านี้ตลอด (3เจ้า) เมื่อไม่กี่วันก่อนแม่ผลัดเจ้าหนี้ และเจ้าหนี้ขู่ จนเมื่อเช้าตอนกินข้าวเสร็จ แม่พูดขึ้นมาว่า "แม่ไม่ไหวแล้ว แม่ว่าจะให้หนูไปอยู่กับพี่แล้วแม่จะหนี ถ้าหนีไปด้วยกันสงสัยจะตายทั้งคู่ " แม่พูดไปร้องไห้ไป
ผมจะทำยังไงดีครับ สงสารแม่มากๆ สงสารตัวเองก็ด้วย แล้วมีวิธีกู้ธนาคารมาใช้หนี้มั้ยครับ (แต่แม่ไม่มีสลิปเงินเดือนนะครับ)
แม่เป็นหนี้รายวัน3เจ้า จ่ายทุกวันเกินเงินค่าจ้างที่ได้รับทำยังไงดีครับ
จากนั้นชีวิตแม่ผมก็ถึงจุดพลิกผันเนื่องจากผมก็เพิ่งเข้าเรียนทำให้รายจ่ายเพิ่มขึ้นจากค่าขนมไปโรงเรียนของผม ตอนนั้นเงินเก็บแม่ก็ไม่มีทำให้แม่ตัดสินใจไปกู้เงินนอกระบบมาจำนวนหนึ่ง(ผมจำจำนวนไม่ได้)เพื่อมาจ่ายค่าห้องและเปิดร้านขายเสื้อผ้าราคาถูกตามตลาด เป็นร้านเล็กๆ + กับเสื้อผ้ามือสอง(ตัวแพงสุดเท่าที่จำได้คือ100บาท ที่เหลือตัวละ20 30) ก็ขายไม่ดีแถมต้องจ่ายรายวัน(ตอนนั้นมีเจ้าเดียว) ไหนจะค่าเช่าห้อง ค่าขนมของผม ค่าที่ขายของ เงินไม่เหลือเก็บจนวันจ่ายค่าเทอมเทอม2วนมาถึง แม่ไม่มีเงินจึงไปกู้มาอีกก้อนมาจ่ายค่าเทอม(ทีแรกผมไม่รู้ว่ามันผ่อนผันได้)
ทำให้มันก็ยิ่งต้องจ่ายเยอะขึ้นไปอีก จนสักพักแม่ได้งานใหม่คือเป็นลูกจ้างร้านกาแฟที่ตลาดเดิม ทำให้มีรายได้แน่นอน(แต่ไม่มั่นคง) วันละ 400 (รายวัน) + ค่าขนน้ำเพื่อมาต้มวันละ3ถังที่นายจ้างให้มา100 (ค่าน้ำ ประมาณ40+)
เงินก็พอใช้แต่ไม่พอเก็บมาไว้จ่ายค่าห้อง ทำให้ต้องล้มหนี้(ผมไม่รู้ความหมายจริงๆ ประมาณเอาหนี้ใหม่มาล้างหนี้เก่า)เพื่อมาจ่ายค่าห้อง ค่าเทอม
มันวนลูปแบบนี้จนเมื่อไม่นานมานี้ผมต้องออกจากโรงเรียนมาหางานทำ ( ยังไม่ได้ทำ ) ตอนนี้ก็ต้องจ่ายวันละ700 แต่รายได้4ร้อยกว่าข้าวก็ต้องกิน ค่าห้องก็ต้องจ่าย ต้องผลัดเจ้านั้นจ่ายเจ้านี้ตลอด (3เจ้า) เมื่อไม่กี่วันก่อนแม่ผลัดเจ้าหนี้ และเจ้าหนี้ขู่ จนเมื่อเช้าตอนกินข้าวเสร็จ แม่พูดขึ้นมาว่า "แม่ไม่ไหวแล้ว แม่ว่าจะให้หนูไปอยู่กับพี่แล้วแม่จะหนี ถ้าหนีไปด้วยกันสงสัยจะตายทั้งคู่ " แม่พูดไปร้องไห้ไป
ผมจะทำยังไงดีครับ สงสารแม่มากๆ สงสารตัวเองก็ด้วย แล้วมีวิธีกู้ธนาคารมาใช้หนี้มั้ยครับ (แต่แม่ไม่มีสลิปเงินเดือนนะครับ)