สวัสดีค่ะ เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่ออยากถามความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่
1.เราอยากถามความเห็นของคนในสังคม ว่าคิดยังไงกับ"ประกันชีวิต"
สิ้นเปลือง ไร้ค่า หรือ เอาไว้ยามฉุกเฉิน ออมเงิน ซื้อเพื่อช่วยญาติหรือ???
2.คุณคิดยังไงกับอาชีพ ตัวแทนประกันชีวิต???
สำหรับเราแล้วเราเป็นคนนึงที่ลาออกจากงานประจำในหน่วยงานรัฐเพื่อออกมาทำอาชีพตัวแทนประกันชีวิต ด้วยเหตุผลที่ว่าอาชีพนี้ตอบโจทย์ทุกอย่างที่เราอยากเป็น
1.เวลา
2.การเป็นโยชน์ต่อผู้อื่น
3.ชีวิตที่ดีขึ้นของเราและครอบครัวเรา
อาชีพตัวแทนเป็นอาชีพที่เข้ามาง่ายและมีคนเดินออกไปง่ายๆมากมายเช่นกัน จากที่เราทำงานมาเรายอมรับว่างานนี้เป็นงานที่ยากที่สุดในชีวิตที่เราทำมา เพราะเป็นงานที่ละเอียดอ่อนทำกับชีวิตคนและยังต้องต้านกับทัศนคติด้านลบที่มองเกี่ยวกับประกันหรือตัวแทน
เราเข้ามาทำอาชีพนี้ด้วยความตั้งใจจะช่วยให้คน ส่งต่อความห่วงใยของคนๆนึงถึงคนที่เค้ารักความปรารถนาดีของคนๆนึงที่ตั้งใจทำงานหนักเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี ของคนที่เค้ารัก
เพราะเราเองก็อดทนทำงานหนักเพื่อพ่อแม่
เราอดทนเผื่อในส่วนของน้องสาว(ขอเล่าเพิ่มเติมค่ะเราพึ่งเสียน้องสาวไปอย่างกะทัน เลยเข้าใจดีว่าในฐานะคนที่สูญเสียมันแย่แค่ไหนและมองกลับกัน ถ้าวันนี้เป็นเราที่จากไปก่อน แทนที่จะเป็นน้อง เราคงเสียใจที่ไม่ได้ตอบแทนพ่อแม่ และเราเชื่อว่าน้องเราก็คงรู้สึกเหมือนกัน)
เราคิดว่าคนทุกคนควรมีประกันชีวิต เพราะคนทุกคนมีมูลค่าความห่วงใยที่เกิดมาเพื่อทำบางอย่างให้ใครสักคนหนึ่ง
คนทุกคนควรมีประกันชีวิตที่เหมาะสม และแน่นอนค่ะว่าแต่ละคนไม่เท่ากัน
เราเองเป็นตัวแทนที่ทำงานค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่นๆ เราไม่ได้เน้นการขาย
หลายครั้งเราได้มีโอกาสได้ไปดูแลกรมธรรม์ลูกค้าเพื่อช่วยวางแผน
เราก็เห็นหลายๆคน "มีประกันชีวิต"แล้ว แต่พอถามเข้าจริงๆกลับไม่รู้เลยว่าตัวเองความคุ้มครองอยู่เท่าไหร่?
ทำประกันฉบับนั้นไปเพื่ออะไร?
แล้วจริงๆตัวเองควรจะมีประกันเท่าไหร่?
ที่มีอยู่พอแล้ว? มากไป? หรือไม่พอ?
เราไม่ปฎิเสธนะคะ ว่าส่วนหนึ่งมาจากตัวแทนที่มาง่ายไปง่ายและไม่ได้เข้าใจหัวใจของประกันชีวิตจริงๆ ทำให้คนส่วนใหญ่มีประกัน แต่ไม่รู้และเข้าใจว่าประกันจำเป็นเพียงพอ หรือมีข้อดีข้อเสีย เหมาะกับความต้องการของตัวเองหรือไม่ จนกว่าจะถึงเวลาฉุกเฉินหรือจำเป็น
และก็ไม่แปลกที่เพราะเป็นแบบนี้ทำให้ภาพประกันนั้นดูติดลบ
แต่เราเป็นแค่มนุษย์คนนึงที่มีอาชีพตัวแทนประกัน
เราอยากทำให้คนได้รับประโยชน์และเห็นคุณค่าของประกันชีวิตอย่างแท้จริง
เราอยากให้คนได้ส่งต่อความห่วงของเค้าถึงคนที่เค้ารัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนที่เค้ารักยังอยู่ต่อได้อย่างดี
นี่คือปนิธานในการทำงานของเราค่ะ
แต่บางทีเราก็ท้อเหลือเกินกับการต้านทัศนคติของคนที่ติดลบกับภาพประกัน
เราเป็นตัวแทน แต่เราไม่เคยยัดเยียดขาย
เราไม่เคยขอร้องให้ซื้อ
เพราะคนที่จะซื้อประกันจากเราเค้าต้องเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นประโยขน์กับเค้าจริงๆ
แต่หลายคนถึงกับไม่คุยกับเราทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปขายประกันหรือไปทำร้ายเค้าเลย เราเข้าใจดีการถูกปฎิเสธเป็นเรื่องปกติของอาชีพนี้
แต่เราก็เสียใจเหลือเกิน กับบางคนที่เค้าไม่เคยคุยกัยเราด้วยซ้ำทำไมถึงทำเหมือนเกลียดกันขนาดนี้
(ย้ำว่าวิธีการทำงานของเราไม่ได้เข้าไปขายแต่เข้าไปคุยเพื่อค้นหาความต้องการของลูกค้า)
บางทีเราเสียใจมากค่ะ
ท้อ
จนคิดจะหยุดด้วยซ้ำแต่พอมองหลายๆคนที่เค้าสูญเสีย เราก็หยุดไม่ได้
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ
เลยอยากถามมุมมองของคนส่วนใหญ่ค่ะ ว่าคิดเห็นยังไงกันบ้าง
เราจะได้มองเห็นในต่างมุม และเข้าใจมากขึ้น
ขอบคุณมากค่ะ
ปล. แทบไม่เคยตั้งกระทู้เลย ถ้าแท็กผิดขออภัยด้วยค่า><
ปล. 1 พิมพ์สดในมือถือ อาจจะมีคำผิดเยอะหน่อยขออภัยค่าx)
สุดท้าย ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นค่า
ถามความคิดเห็นคนส่วนใหญคิดยังไงกับเรื่องนี้
1.เราอยากถามความเห็นของคนในสังคม ว่าคิดยังไงกับ"ประกันชีวิต"
สิ้นเปลือง ไร้ค่า หรือ เอาไว้ยามฉุกเฉิน ออมเงิน ซื้อเพื่อช่วยญาติหรือ???
2.คุณคิดยังไงกับอาชีพ ตัวแทนประกันชีวิต???
สำหรับเราแล้วเราเป็นคนนึงที่ลาออกจากงานประจำในหน่วยงานรัฐเพื่อออกมาทำอาชีพตัวแทนประกันชีวิต ด้วยเหตุผลที่ว่าอาชีพนี้ตอบโจทย์ทุกอย่างที่เราอยากเป็น
1.เวลา
2.การเป็นโยชน์ต่อผู้อื่น
3.ชีวิตที่ดีขึ้นของเราและครอบครัวเรา
อาชีพตัวแทนเป็นอาชีพที่เข้ามาง่ายและมีคนเดินออกไปง่ายๆมากมายเช่นกัน จากที่เราทำงานมาเรายอมรับว่างานนี้เป็นงานที่ยากที่สุดในชีวิตที่เราทำมา เพราะเป็นงานที่ละเอียดอ่อนทำกับชีวิตคนและยังต้องต้านกับทัศนคติด้านลบที่มองเกี่ยวกับประกันหรือตัวแทน
เราเข้ามาทำอาชีพนี้ด้วยความตั้งใจจะช่วยให้คน ส่งต่อความห่วงใยของคนๆนึงถึงคนที่เค้ารักความปรารถนาดีของคนๆนึงที่ตั้งใจทำงานหนักเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี ของคนที่เค้ารัก
เพราะเราเองก็อดทนทำงานหนักเพื่อพ่อแม่
เราอดทนเผื่อในส่วนของน้องสาว(ขอเล่าเพิ่มเติมค่ะเราพึ่งเสียน้องสาวไปอย่างกะทัน เลยเข้าใจดีว่าในฐานะคนที่สูญเสียมันแย่แค่ไหนและมองกลับกัน ถ้าวันนี้เป็นเราที่จากไปก่อน แทนที่จะเป็นน้อง เราคงเสียใจที่ไม่ได้ตอบแทนพ่อแม่ และเราเชื่อว่าน้องเราก็คงรู้สึกเหมือนกัน)
เราคิดว่าคนทุกคนควรมีประกันชีวิต เพราะคนทุกคนมีมูลค่าความห่วงใยที่เกิดมาเพื่อทำบางอย่างให้ใครสักคนหนึ่ง
คนทุกคนควรมีประกันชีวิตที่เหมาะสม และแน่นอนค่ะว่าแต่ละคนไม่เท่ากัน
เราเองเป็นตัวแทนที่ทำงานค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่นๆ เราไม่ได้เน้นการขาย
หลายครั้งเราได้มีโอกาสได้ไปดูแลกรมธรรม์ลูกค้าเพื่อช่วยวางแผน
เราก็เห็นหลายๆคน "มีประกันชีวิต"แล้ว แต่พอถามเข้าจริงๆกลับไม่รู้เลยว่าตัวเองความคุ้มครองอยู่เท่าไหร่?
ทำประกันฉบับนั้นไปเพื่ออะไร?
แล้วจริงๆตัวเองควรจะมีประกันเท่าไหร่?
ที่มีอยู่พอแล้ว? มากไป? หรือไม่พอ?
เราไม่ปฎิเสธนะคะ ว่าส่วนหนึ่งมาจากตัวแทนที่มาง่ายไปง่ายและไม่ได้เข้าใจหัวใจของประกันชีวิตจริงๆ ทำให้คนส่วนใหญ่มีประกัน แต่ไม่รู้และเข้าใจว่าประกันจำเป็นเพียงพอ หรือมีข้อดีข้อเสีย เหมาะกับความต้องการของตัวเองหรือไม่ จนกว่าจะถึงเวลาฉุกเฉินหรือจำเป็น
และก็ไม่แปลกที่เพราะเป็นแบบนี้ทำให้ภาพประกันนั้นดูติดลบ
แต่เราเป็นแค่มนุษย์คนนึงที่มีอาชีพตัวแทนประกัน
เราอยากทำให้คนได้รับประโยชน์และเห็นคุณค่าของประกันชีวิตอย่างแท้จริง
เราอยากให้คนได้ส่งต่อความห่วงของเค้าถึงคนที่เค้ารัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนที่เค้ารักยังอยู่ต่อได้อย่างดี
นี่คือปนิธานในการทำงานของเราค่ะ
แต่บางทีเราก็ท้อเหลือเกินกับการต้านทัศนคติของคนที่ติดลบกับภาพประกัน
เราเป็นตัวแทน แต่เราไม่เคยยัดเยียดขาย
เราไม่เคยขอร้องให้ซื้อ
เพราะคนที่จะซื้อประกันจากเราเค้าต้องเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นประโยขน์กับเค้าจริงๆ
แต่หลายคนถึงกับไม่คุยกับเราทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปขายประกันหรือไปทำร้ายเค้าเลย เราเข้าใจดีการถูกปฎิเสธเป็นเรื่องปกติของอาชีพนี้
แต่เราก็เสียใจเหลือเกิน กับบางคนที่เค้าไม่เคยคุยกัยเราด้วยซ้ำทำไมถึงทำเหมือนเกลียดกันขนาดนี้
(ย้ำว่าวิธีการทำงานของเราไม่ได้เข้าไปขายแต่เข้าไปคุยเพื่อค้นหาความต้องการของลูกค้า)
บางทีเราเสียใจมากค่ะ
ท้อ
จนคิดจะหยุดด้วยซ้ำแต่พอมองหลายๆคนที่เค้าสูญเสีย เราก็หยุดไม่ได้
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ
เลยอยากถามมุมมองของคนส่วนใหญ่ค่ะ ว่าคิดเห็นยังไงกันบ้าง
เราจะได้มองเห็นในต่างมุม และเข้าใจมากขึ้น
ขอบคุณมากค่ะ
ปล. แทบไม่เคยตั้งกระทู้เลย ถ้าแท็กผิดขออภัยด้วยค่า><
ปล. 1 พิมพ์สดในมือถือ อาจจะมีคำผิดเยอะหน่อยขออภัยค่าx)
สุดท้าย ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นค่า