สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดยังไงขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
เริ่มเรื่องเลยนะครับผมกับแฟนคบกันมาก็จะครบ 2 ปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา วันทำงานก็ไปนอนค้างบ้านผมเพราะอยู่ใกล้ที่ทำงานทั้งคู่ วันหยุดผมก็ไปนอนคอนโดเขาครับไปทำงานบ้าน พูดง่ายๆก็คือเราสองคนไม่เคยห่างกันนานๆมาก่อนเลย
แต่ผมเองนี้ที่ทำให้มันเกิดเรื่องจนได้มีช่วงระยะเวลาหนึ่งผมทำตัวไม่ดี ผมเริ่มตีตัวออกห่างจากเธอเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา แต่เราก็ยังคุยกันทุกวันเหมือนเดิม แต่เพียงแค่อาจจะไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเดิม นอนด้วยกันเหมือนเดิม ไปทำงานไม่ว่าจะต่างประเทศหรือต่างจังหวัดผมจะไปนานขึ้น ผมไปเที่ยวก็ไปคนเดียวไม่พาเธอไปด้วย แต่ผมก็ไม่ได้มีใครใหม่และก็ไม่ได้หมดรักเธอ หรือรู้สึกว่าอยากจะเลิกกันนะครับ แต่มันเป็นนิสัยผมที่เป็นก่อนที่จะมีเธอเข้ามาในชีวิต ผมมีนิสัยรักสันโดษ ชอบเก็บตัวอยู่บ้าน ชอบอยู่ตัวคนเดียว ผมโสดมา 9 ปีก่อนจะเจอเธอ แต่ผมก้ไม่ได้บอกเธอนะครับว่าผมเป็นแบบนี้มาก่อน
หลังจากนั้นเธอคงทนไม่ไหวเธอก็มาขอคุยกับผม โดยให้ผมพิสูจน์ว่ายังรักเธอเหมือนเดิมหรือเปล่า ช่วงเวลานั้นผมก็พยายามทำตัวดีที่สุดเพื่อแสดงว่าผมยังรักเธอพร้อมที่จะเดินต่อไปด้วยกัน แต่กลับเป็นเธอเองที่ทำตัวเปลี่ยนไปผมรู้สึกว่าผมยิ่งทำเธอยิ่งถอยห่างออกมา ผมพยายามอยู่แบบนี้มา 2 อาทิตย์ ผมก็ขอคุยกับเธอ เธอก็มาสารภาพกับผมว่าเธอเปิดใจให้อีกคนนึงอยู่ช่วงนี้เราหายไปได้ 2-3 อาทิตย์ ซึ่งเธอก็ไม่รู้จะทำไงดี เธอเคว้ง อยู่คนเดียวไม่ได้ เสียใจหนักมากพอดีมีคนอื่นเข้ามาพอดี ซึ่งคนที่เข้ามาก็รู้นะครับว่าเธอมีแฟนแล้ว แล้วคนที่เข้ามาก็เป็นเพื่อนผมแต่ไม่สนิทเลย เขาคงสังเกตุผมผ่าน Facebook ว่าช่วงนี้ไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกัน
เธอรับสารภาพว่าเธอสับสนมาก อีกคนนึงก็แฟนที่ยังรัก อีกคนก็เป็นคนดีมากคนนึงที่เข้ามาตอนที่เขามีปัญหา เคว้งคว้าง ทำให้เธอสามารถสู้ชีวิตต่อได้ เธอตัดสินใจไม่ได้ เลือกใครไม่ได้ เธอจึงขอผมเวลาตัดสินใจเรื่องนี้ หลังจากนั้นผมได้อยู่กับเธอ 4 วัน ผมก็พยายามตื้อเธอ ขอโทษเธอ แสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาผมได้ทำผิดต่อเธอ แสดงความจริงใจว่าผมพร้อมที่เดินต่อกับเธอ เธอก็บอกว่าเธอรู้
ตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่กับเธอตื้อเธอ ทำทุกอย่างให้เธอกลับ เธอดูเหมือนจะดีขึ้นจะตอบรับสิ่งทีผมทำทำให้ผมมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อ แต่พอไม่อยู่ด้วยกันต่างคนต่างแยกย้านไปทำงานนอนบ้านใครบ้านมันเธอกลับเปลี่ยนไปไปเป็นคนละคนเลยไม่เหมือนตอนอยุ่ด้วยกันเลย เธอดูแข็งแกร่งขึ้น ดูปลงกับชีวิต เธอยังบอกอีกด้วยว่าพยายามอยู่กับตัวเองให้ได้ ควบคุมในสิ่งที่ควบคุมได้คือตัวเอง อันไหนที่ควบคุมไม่ได้ก็ปล่อยมันไป อย่าให้ความทุกข์มาคลอบนำจิตใจ ผมไม่เคยได้ยินเธอพูดคำนี้เหล่านี้เลยตั้งแต่เราคบด้วยกันมา แต่ผมก็พยายามตามง้อตามตื้อเธอ ผมอึดอัดและทรมานมากที่เป็น ณ ตอนนี้ แต่เราสองคนก็ยังคุยไลน์ ก่อนนอนก็ video call กันทุกวันตามปกติ
ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ?
อยากได้แฟนคนเดิมกลับมาทำไงดีครับ?
เริ่มเรื่องเลยนะครับผมกับแฟนคบกันมาก็จะครบ 2 ปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา วันทำงานก็ไปนอนค้างบ้านผมเพราะอยู่ใกล้ที่ทำงานทั้งคู่ วันหยุดผมก็ไปนอนคอนโดเขาครับไปทำงานบ้าน พูดง่ายๆก็คือเราสองคนไม่เคยห่างกันนานๆมาก่อนเลย
แต่ผมเองนี้ที่ทำให้มันเกิดเรื่องจนได้มีช่วงระยะเวลาหนึ่งผมทำตัวไม่ดี ผมเริ่มตีตัวออกห่างจากเธอเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา แต่เราก็ยังคุยกันทุกวันเหมือนเดิม แต่เพียงแค่อาจจะไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเดิม นอนด้วยกันเหมือนเดิม ไปทำงานไม่ว่าจะต่างประเทศหรือต่างจังหวัดผมจะไปนานขึ้น ผมไปเที่ยวก็ไปคนเดียวไม่พาเธอไปด้วย แต่ผมก็ไม่ได้มีใครใหม่และก็ไม่ได้หมดรักเธอ หรือรู้สึกว่าอยากจะเลิกกันนะครับ แต่มันเป็นนิสัยผมที่เป็นก่อนที่จะมีเธอเข้ามาในชีวิต ผมมีนิสัยรักสันโดษ ชอบเก็บตัวอยู่บ้าน ชอบอยู่ตัวคนเดียว ผมโสดมา 9 ปีก่อนจะเจอเธอ แต่ผมก้ไม่ได้บอกเธอนะครับว่าผมเป็นแบบนี้มาก่อน
หลังจากนั้นเธอคงทนไม่ไหวเธอก็มาขอคุยกับผม โดยให้ผมพิสูจน์ว่ายังรักเธอเหมือนเดิมหรือเปล่า ช่วงเวลานั้นผมก็พยายามทำตัวดีที่สุดเพื่อแสดงว่าผมยังรักเธอพร้อมที่จะเดินต่อไปด้วยกัน แต่กลับเป็นเธอเองที่ทำตัวเปลี่ยนไปผมรู้สึกว่าผมยิ่งทำเธอยิ่งถอยห่างออกมา ผมพยายามอยู่แบบนี้มา 2 อาทิตย์ ผมก็ขอคุยกับเธอ เธอก็มาสารภาพกับผมว่าเธอเปิดใจให้อีกคนนึงอยู่ช่วงนี้เราหายไปได้ 2-3 อาทิตย์ ซึ่งเธอก็ไม่รู้จะทำไงดี เธอเคว้ง อยู่คนเดียวไม่ได้ เสียใจหนักมากพอดีมีคนอื่นเข้ามาพอดี ซึ่งคนที่เข้ามาก็รู้นะครับว่าเธอมีแฟนแล้ว แล้วคนที่เข้ามาก็เป็นเพื่อนผมแต่ไม่สนิทเลย เขาคงสังเกตุผมผ่าน Facebook ว่าช่วงนี้ไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกัน
เธอรับสารภาพว่าเธอสับสนมาก อีกคนนึงก็แฟนที่ยังรัก อีกคนก็เป็นคนดีมากคนนึงที่เข้ามาตอนที่เขามีปัญหา เคว้งคว้าง ทำให้เธอสามารถสู้ชีวิตต่อได้ เธอตัดสินใจไม่ได้ เลือกใครไม่ได้ เธอจึงขอผมเวลาตัดสินใจเรื่องนี้ หลังจากนั้นผมได้อยู่กับเธอ 4 วัน ผมก็พยายามตื้อเธอ ขอโทษเธอ แสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาผมได้ทำผิดต่อเธอ แสดงความจริงใจว่าผมพร้อมที่เดินต่อกับเธอ เธอก็บอกว่าเธอรู้
ตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่กับเธอตื้อเธอ ทำทุกอย่างให้เธอกลับ เธอดูเหมือนจะดีขึ้นจะตอบรับสิ่งทีผมทำทำให้ผมมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อ แต่พอไม่อยู่ด้วยกันต่างคนต่างแยกย้านไปทำงานนอนบ้านใครบ้านมันเธอกลับเปลี่ยนไปไปเป็นคนละคนเลยไม่เหมือนตอนอยุ่ด้วยกันเลย เธอดูแข็งแกร่งขึ้น ดูปลงกับชีวิต เธอยังบอกอีกด้วยว่าพยายามอยู่กับตัวเองให้ได้ ควบคุมในสิ่งที่ควบคุมได้คือตัวเอง อันไหนที่ควบคุมไม่ได้ก็ปล่อยมันไป อย่าให้ความทุกข์มาคลอบนำจิตใจ ผมไม่เคยได้ยินเธอพูดคำนี้เหล่านี้เลยตั้งแต่เราคบด้วยกันมา แต่ผมก็พยายามตามง้อตามตื้อเธอ ผมอึดอัดและทรมานมากที่เป็น ณ ตอนนี้ แต่เราสองคนก็ยังคุยไลน์ ก่อนนอนก็ video call กันทุกวันตามปกติ
ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ?