25มกราคม2560
ค่ำคืนแห่งความสนุกสนานครื้นเครง มีเสียงเพลงบรรเลงเป็นระยะๆ ร้านอาหารตั้งเรียงรายบนฟุตบาทและมีผู้คนมากมายเดินเที่ยวชมสินค้าที่มีให้เลือกมากกว่าร้อยอย่าง เสียงดนตรีดังมาจากงานกาชาดซึ่งจะมีขึ้นในช่วงเดือนพฤศจิกายนและมกราคมของทุกๆปี
เมื่อสิ้นสุดเสียงเพลงของศิลปิน ผู้คนต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตน บางส่วนเดินทางไปเที่ยวต่อที่ผับหรือสถานบรรเทิงที่ขึ้นชื่อของที่นี่ นั่นคือ SPEED MUSIC HALL หนึ่งในนักท่องเที่ยวคืนนั้นดันมีฉันอยู่ด้วยสิ (อ่ะๆลืมบอกฉันชื่อเกมนะ) จากที่ออกจากงานกาชาดฉันก็มีนัดกับรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อพี่นุ เพราะวันนี้เป็นวันเงินออกของพี่นุแกเลยพาเลี้ยงฉลองสักหน่อย อิอิ ฉันมานั่งดื่มรอแกที่ร้านนั่งชิวหน้าสปีดกับเพื่อนๆของฉัน พอเวลาประมาณเกือบเที่ยงคืนได้ พี่นุก็มาถึงร้านพร้อมกับพาชายแปลกหน้ามาด้วยหนึ่งคน ด้วยความที่ฉันอัธยาศัยดีจึงเอ่ยปากทักทายกับชายแปลกหน้าคนนั้น “พี่ๆชื่อไรคะ พี่ใช่พี่เกมหรือเปล่าคะ” ชายคนนั้นยิ้มแล้วบอกว่าไม่ใช่ พวกเรานั่งกินเบียร์กันสักพักก็เริ่มเคลื่อนย้ายกันเพื่อที่จะเข้าไปต่อในสปีด แต่เพื่อนของฉันคนหนึ่งอายุไม่ถึงเกณฑ์จึงไม่สามารถเข้าในผับได้ เหลือฉันกับมีนเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยอีกหนึ่งคน แต่มีนก็อยู่ได้สักพักแฟนก็ตามกลับ ตอนนี้โต๊ะที่พวกเรานั่งเหลือฉันที่เป็นผู้หญิงคนเดียวและฉันก็รู้จักแค่พี่นุคนเดียวจากผู้ชายทั้งหมด5คน (555 เหมือนจะแร๊งงงงง) แต่.. อีกหนึ่งคนที่ฉันอยากรู้จักนั้นก็คือผู้ชายแปลกหน้าที่มากับพี่นุเมื่อตอนแรก หลักจากที่กินหมดไปหลายแก้วฉันเริ่มมีอาการมึนๆ(เริ่มจะเมาแร่ะ 555) ฉันถามผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นว่า “พี่มีแฟนยังคะ ทำไมพี่น่ารักจังเลย” ด้วยความที่เราเมาพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแกเลยเอามือสองข้างมาจับหน้าเราไว้ไม่ให้ส่ายไปส่ายมา แล้วเราก็นิ่งอยู่ชั่วขณะแบบมองตากันเหมือนในหนังเลยล่ะ แต่สักพักพี่นุแกก็มาขวาง(555 แกคงหวงน้องสาวคนสวยอ่ะนะ) พอผับปิดพวกเราก็ชวนกันไปต่ออีกร้านหนึ่ง ฉันเดินออกจากโต๊ะโดยมีชายแปลกหน้าคนนั้นประคองออกมายืนอยู่หน้าผับ ขณะที่ทุกคนกำลังตกลงกันว่าจะไปไหนต่อ ชายแปลกหน้าที่ประคองฉันอยู่เขาหันมาจูบฉันเบาๆอย่างอ่อนโยน มันทำให้ฉันเคลิ้มและอึ้งไปชั่วขณะแล้วฉันก็ถามเขาแบบงงๆเขินๆว่า “พี่ทำอะไร” จากนั้นพี่นุก็มาดึงร่างฉันออกด้วยความเป็นห่วง ฉันเริ่มเมามากแล้วและพี่นุก็หายไปกับสาว ฉันเมาจนฉันอ๊วกใส่ชายแปลกหน้าคนนั้นและในที่สุดชายแปลกหน้าก็อาสาไปส่งฉันที่หอพักไม่นานพี่นุก็ตามกลับมา ตื่นเช้ามาฉันก็พบว่าในห้องของฉันมีผู้ชายนอนกองกันอยู่2คน คนหนึ่งคือพี่ชายฉัน(พี่นุ)และอีกคนคือชายแปลกหน้าคนนั้น เมื่อทุกคนเริ่มส่างเมาก็แยกย้ายกันกลับห้องของตน เหลือฉันที่งุนงงกับเหตุการณ์เมื่อคืน ชายแปลกหน้าคนนั้นเขาทำไมทำให้ฉันรู้สึกดีได้ขนาดนี้ แล้วทำไมฉันถึงต้องคิดถึงเขาด้วย แต่..ฉันกลับรู้แค่ว่าเขาชื่ออะไร ส่วนเบอร์ เฟส ไลน์ หรืออื่นๆที่เกี่ยวกับเขาฉันไม่รู้เลย
หนึ่งวันผ่านไป ชายแปลกหน้าคนนั้นติดต่อมา เขาบอกว่าเขาหาทางติดต่อฉันยุ ฉันดีใจมาก เราเริ่มคุยกันและมันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก เขาบอกว่าเขาแอบมองฉันเวลาที่ไปรับส่งพี่นุมาหลายครั้งแล้ว ก่อนที่จะมาเจอกันเขาค้นหาเฟสฉันจากเฟสพี่นุแต่กลับเห็นฉันกับพี่นุสนิทสนมกันจนเหมือนแฟนเลยคิดจะตัดใจ พอฉันได้ยินแบบนั้นก็เขินไม่น้อย เขาบอกว่าชอบที่ฉันร่าเริง น่ารัก ยิ้มสดใส อัธยาศัยดี (ปัจจุบันเราคุยกันมา7เดือนกว่าละ)
ชอบคนแปลกหน้า
ค่ำคืนแห่งความสนุกสนานครื้นเครง มีเสียงเพลงบรรเลงเป็นระยะๆ ร้านอาหารตั้งเรียงรายบนฟุตบาทและมีผู้คนมากมายเดินเที่ยวชมสินค้าที่มีให้เลือกมากกว่าร้อยอย่าง เสียงดนตรีดังมาจากงานกาชาดซึ่งจะมีขึ้นในช่วงเดือนพฤศจิกายนและมกราคมของทุกๆปี
เมื่อสิ้นสุดเสียงเพลงของศิลปิน ผู้คนต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตน บางส่วนเดินทางไปเที่ยวต่อที่ผับหรือสถานบรรเทิงที่ขึ้นชื่อของที่นี่ นั่นคือ SPEED MUSIC HALL หนึ่งในนักท่องเที่ยวคืนนั้นดันมีฉันอยู่ด้วยสิ (อ่ะๆลืมบอกฉันชื่อเกมนะ) จากที่ออกจากงานกาชาดฉันก็มีนัดกับรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อพี่นุ เพราะวันนี้เป็นวันเงินออกของพี่นุแกเลยพาเลี้ยงฉลองสักหน่อย อิอิ ฉันมานั่งดื่มรอแกที่ร้านนั่งชิวหน้าสปีดกับเพื่อนๆของฉัน พอเวลาประมาณเกือบเที่ยงคืนได้ พี่นุก็มาถึงร้านพร้อมกับพาชายแปลกหน้ามาด้วยหนึ่งคน ด้วยความที่ฉันอัธยาศัยดีจึงเอ่ยปากทักทายกับชายแปลกหน้าคนนั้น “พี่ๆชื่อไรคะ พี่ใช่พี่เกมหรือเปล่าคะ” ชายคนนั้นยิ้มแล้วบอกว่าไม่ใช่ พวกเรานั่งกินเบียร์กันสักพักก็เริ่มเคลื่อนย้ายกันเพื่อที่จะเข้าไปต่อในสปีด แต่เพื่อนของฉันคนหนึ่งอายุไม่ถึงเกณฑ์จึงไม่สามารถเข้าในผับได้ เหลือฉันกับมีนเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยอีกหนึ่งคน แต่มีนก็อยู่ได้สักพักแฟนก็ตามกลับ ตอนนี้โต๊ะที่พวกเรานั่งเหลือฉันที่เป็นผู้หญิงคนเดียวและฉันก็รู้จักแค่พี่นุคนเดียวจากผู้ชายทั้งหมด5คน (555 เหมือนจะแร๊งงงงง) แต่.. อีกหนึ่งคนที่ฉันอยากรู้จักนั้นก็คือผู้ชายแปลกหน้าที่มากับพี่นุเมื่อตอนแรก หลักจากที่กินหมดไปหลายแก้วฉันเริ่มมีอาการมึนๆ(เริ่มจะเมาแร่ะ 555) ฉันถามผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นว่า “พี่มีแฟนยังคะ ทำไมพี่น่ารักจังเลย” ด้วยความที่เราเมาพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแกเลยเอามือสองข้างมาจับหน้าเราไว้ไม่ให้ส่ายไปส่ายมา แล้วเราก็นิ่งอยู่ชั่วขณะแบบมองตากันเหมือนในหนังเลยล่ะ แต่สักพักพี่นุแกก็มาขวาง(555 แกคงหวงน้องสาวคนสวยอ่ะนะ) พอผับปิดพวกเราก็ชวนกันไปต่ออีกร้านหนึ่ง ฉันเดินออกจากโต๊ะโดยมีชายแปลกหน้าคนนั้นประคองออกมายืนอยู่หน้าผับ ขณะที่ทุกคนกำลังตกลงกันว่าจะไปไหนต่อ ชายแปลกหน้าที่ประคองฉันอยู่เขาหันมาจูบฉันเบาๆอย่างอ่อนโยน มันทำให้ฉันเคลิ้มและอึ้งไปชั่วขณะแล้วฉันก็ถามเขาแบบงงๆเขินๆว่า “พี่ทำอะไร” จากนั้นพี่นุก็มาดึงร่างฉันออกด้วยความเป็นห่วง ฉันเริ่มเมามากแล้วและพี่นุก็หายไปกับสาว ฉันเมาจนฉันอ๊วกใส่ชายแปลกหน้าคนนั้นและในที่สุดชายแปลกหน้าก็อาสาไปส่งฉันที่หอพักไม่นานพี่นุก็ตามกลับมา ตื่นเช้ามาฉันก็พบว่าในห้องของฉันมีผู้ชายนอนกองกันอยู่2คน คนหนึ่งคือพี่ชายฉัน(พี่นุ)และอีกคนคือชายแปลกหน้าคนนั้น เมื่อทุกคนเริ่มส่างเมาก็แยกย้ายกันกลับห้องของตน เหลือฉันที่งุนงงกับเหตุการณ์เมื่อคืน ชายแปลกหน้าคนนั้นเขาทำไมทำให้ฉันรู้สึกดีได้ขนาดนี้ แล้วทำไมฉันถึงต้องคิดถึงเขาด้วย แต่..ฉันกลับรู้แค่ว่าเขาชื่ออะไร ส่วนเบอร์ เฟส ไลน์ หรืออื่นๆที่เกี่ยวกับเขาฉันไม่รู้เลย
หนึ่งวันผ่านไป ชายแปลกหน้าคนนั้นติดต่อมา เขาบอกว่าเขาหาทางติดต่อฉันยุ ฉันดีใจมาก เราเริ่มคุยกันและมันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก เขาบอกว่าเขาแอบมองฉันเวลาที่ไปรับส่งพี่นุมาหลายครั้งแล้ว ก่อนที่จะมาเจอกันเขาค้นหาเฟสฉันจากเฟสพี่นุแต่กลับเห็นฉันกับพี่นุสนิทสนมกันจนเหมือนแฟนเลยคิดจะตัดใจ พอฉันได้ยินแบบนั้นก็เขินไม่น้อย เขาบอกว่าชอบที่ฉันร่าเริง น่ารัก ยิ้มสดใส อัธยาศัยดี (ปัจจุบันเราคุยกันมา7เดือนกว่าละ)