เมื่อวันจันท์ที่ผ่านมา ผมกำลังเดินไปขึ้นรถตู้ที่สายใต้เก่า ท่ามกลางฝนโปรยปราย ในขณะนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งกางร่มเดินอยู่และถามผมว่าติดร่มไปด้วยกันมั้ย
แล้วผมก็ติดร่มไปด้วยผมเป็นคนถือร่มให้ ความรู้สึกผมเหมือนในหนังเลยอ่า ผมชวนคุยถามไปเยอะมากแต่จำอะไรไม่ได้เลยเพราะตื่นเต้นอยู่สายตาผมมันแอบมองเขาอยู่ตลอด เท่าที่จำได้เหมือนเขาเคยเรียนเกี่ยวกับการถ่ายภาพ และกำลัวจะเดินทางไปนครปฐม และเมื่อถึงท่ารถเราก็แยกย้ายกันไป โดยไม่ได้ถามซักคำว่าชื่ออะไร ที่จริงอยากจะถามนะแต่ไม่กล้า เพราะด้วยความน่ารักของเขา ทำให้ผมพูดไม่ออกนึกละน่าเสียดายจริงๆ (ถ้าคุณเห็นข้อความนี้แล้วจำได้ ตอบกลับมาด้วยนะครับ)
อยากรู้จังว่าคุณชื่ออะไร
แล้วผมก็ติดร่มไปด้วยผมเป็นคนถือร่มให้ ความรู้สึกผมเหมือนในหนังเลยอ่า ผมชวนคุยถามไปเยอะมากแต่จำอะไรไม่ได้เลยเพราะตื่นเต้นอยู่สายตาผมมันแอบมองเขาอยู่ตลอด เท่าที่จำได้เหมือนเขาเคยเรียนเกี่ยวกับการถ่ายภาพ และกำลัวจะเดินทางไปนครปฐม และเมื่อถึงท่ารถเราก็แยกย้ายกันไป โดยไม่ได้ถามซักคำว่าชื่ออะไร ที่จริงอยากจะถามนะแต่ไม่กล้า เพราะด้วยความน่ารักของเขา ทำให้ผมพูดไม่ออกนึกละน่าเสียดายจริงๆ (ถ้าคุณเห็นข้อความนี้แล้วจำได้ ตอบกลับมาด้วยนะครับ)