ตามหัวกระทู้เลยครับ...
เรื่องมันเริ่มต้นที่ระยะหลังๆ เขาเปลี่ยนไป ไม่ใส่ใจขึ้นเย็นชาขึ้น เลยจับเข่าคุย ถามกันตรงๆจะรัก หรือจะเลิก เขาก้อคิดไปแป็บนึง แล้วพูดขึ้นมาว่าเรามาเป็เพื่อนกันเถอะ... เราเลยถามไปว่า เลิกกันไม่ง่ายกว่าเหรอเขาบอกไม่ง่าย แล้วเป็นเพื่อนกันง่ายเหรอ เขาก้อบอกไม่ง่าย..เอ้า แล้วไรง่ายหว่ะ คือ งง สิครับ ประเด็นคือมันอยู่ห้องเดียวกัน (ห้องเราน่ะ) เราเลย ร้ายๆไปเลย ขอให้ไปอยู่ที่อื่นได้มั้ย ร้องไห้สิครับ เอาแล้ว.. เขาก้อว่ามาเลยปกติก้อไล่แบบนี้ทุกที ก้อจิงครับ ปกติเปนคนปากไว เคยไล่ไป แต่ก้อตั้งแต่เกิดเรื่องรอบก่อนเราก้อปรับเปลี่ยนตัวเองมาตลอด ดูแลเขามากขึ้น ใส่ใจเขามากขึ้น ชดเฉยที่ทำผิดไว้ ทั้งซักผ้า ทำกับข้าว ทั้งทีเราก้อทำงานเหนื่อยน่ะ แต่เพื่อเขาเราทำได้ไง จนวันนี้ที่สถานะมันเปลี่ยนไป แล้วจะให้เราอยู่ยังไง กลายเป็นไม่กล้าพูดอะไร เจ็บเองไปอีก เห้อ...
ขอ How to อยู่ยังไงให้ได้ เมื่อแฟนบอกว่าเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ
เรื่องมันเริ่มต้นที่ระยะหลังๆ เขาเปลี่ยนไป ไม่ใส่ใจขึ้นเย็นชาขึ้น เลยจับเข่าคุย ถามกันตรงๆจะรัก หรือจะเลิก เขาก้อคิดไปแป็บนึง แล้วพูดขึ้นมาว่าเรามาเป็เพื่อนกันเถอะ... เราเลยถามไปว่า เลิกกันไม่ง่ายกว่าเหรอเขาบอกไม่ง่าย แล้วเป็นเพื่อนกันง่ายเหรอ เขาก้อบอกไม่ง่าย..เอ้า แล้วไรง่ายหว่ะ คือ งง สิครับ ประเด็นคือมันอยู่ห้องเดียวกัน (ห้องเราน่ะ) เราเลย ร้ายๆไปเลย ขอให้ไปอยู่ที่อื่นได้มั้ย ร้องไห้สิครับ เอาแล้ว.. เขาก้อว่ามาเลยปกติก้อไล่แบบนี้ทุกที ก้อจิงครับ ปกติเปนคนปากไว เคยไล่ไป แต่ก้อตั้งแต่เกิดเรื่องรอบก่อนเราก้อปรับเปลี่ยนตัวเองมาตลอด ดูแลเขามากขึ้น ใส่ใจเขามากขึ้น ชดเฉยที่ทำผิดไว้ ทั้งซักผ้า ทำกับข้าว ทั้งทีเราก้อทำงานเหนื่อยน่ะ แต่เพื่อเขาเราทำได้ไง จนวันนี้ที่สถานะมันเปลี่ยนไป แล้วจะให้เราอยู่ยังไง กลายเป็นไม่กล้าพูดอะไร เจ็บเองไปอีก เห้อ...