มันเป็นอะไรที่ปวดหัวแถมอายเพื่อนๆมากคับ มันอาจจะยาวนิดๆนะผมพยายามเล่าให้ละเอียดเพราะเรื่องมันเกิดขึ้นทุกวันเป็นเวลา2เดือนแล้วและผมเครียดมากไม่กล้าปรึกษาใครแม้แต่เพื่อนและแฟน ผมเองเป็นผู้ชายมัธยมปลายและก็มีแฟนเป็นผู้หญิงปกติทั่วไป ถามว่าหน้าตาผมดีไม๊ก็พอไปวัดไปวาได้แหละ ผมตัวขาวและจัดฟันเหมือนเด็กคนอื่น เหตุการณ์มันเกิดเมื่อ2เดือนที่แล้วผมไปเล่นเกมส์กับเพื่อนๆที่ร้าน ขอบอกก่อนนะครับปกติหลังเลิกเรียนผมจะแวะเข้าร้านเกมส์เกือบทุกวัน นอกจากวันไหนที่แฟนชวนไปเดินห้างก็จะหยุดไป แล้ววันนั้นอยู่ดีๆเด็กร้านเกมส์ก็มาถามเบอร์โทรศัพท์ มันบอกว่ามีผู้ชายคนนึงขอ ผมเองไม่ได้บอกปฏิเสธอะไรแต่พูดไปว่าไม่มีโทรศัพท์เพราะมันเสียส่งซ่อม คือยังไงดีล่ะ..พอรู้ว่าเป็นผู้ชายมาขอเบอร์ก็ไม่ชอบเลยไงแต่ไม่อยากปฏิเสธแบบสร้างศัตรูเลยหาข้ออ้างไป หลังจากวันนั้นผมก็ไปเล่นเกมส์ปกติที่ร้านเดิมก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ผมเล่นเกมส์อยู่ดีๆก็มีเด็กเทคนิคคนนึงมาลากตัวผมออกจากเครื่อง มันพูดกับผมว่าออกมาเดี๋ยว ผมตกใจสุดขีดคือสงสัยต้องมีเรื่องแน่แต่นึกในใจก็ไม่เคยไปสร้างศัตรูที่ไหน ลืมบอกไปครับเพื่อนๆผมที่เป็นผู้ชายอีก3คนรีบตามผมออกมาเพราะกลัวจะมีเรื่องชกต่อย มันลากมือผมมายืนคุยข้างร้าน เพื่อนผมมาถึงก็ถามว่าเกิดไรขึ้น มีเรื่องอะไรกัน ผมเองยังไม่ได้คุยกับคนก่อเรื่องพวกเพื่อนๆผมก็มายืนข้างผมซะก่อน ไอ้ตัวก่อเรื่องมันพูดขึ้นเลยครับ ว่าชอบนะขอเบอร์หน่อยดิ มันไม่อายเพื่อนๆและผมเลยที่พูดแบบนี้เพราะมันเองก็ผู้ชายผมก็ผู้ชาย ผมเองแทบเอาหน้ามุดดิน จากนั้นสีหน้าของเพื่อน3ตัวของผมจากที่เครียดๆกันก็ขำใหญ่เลยครับ ผมตอบมันกลับไปว่าไม่ได้เป็นเกย์และมีแฟนแล้วด้วย มันเองไม่ได้อึ้งกับคำตอบของผมแต่พูดกลับว่า งั้นขอเบอร์หน่อย ผมเองที่ทั้งอายเพื่อนสุดๆกับความหน้าด้านของมัน ผมบอกไปว่าไม่มี.. ไอ้ตัวก่อเรื่องยืนดูหน้าผม แล้วสักพักหนึ่งไอ้เพื่อนตัวแสบผมก็แกล้งผมโดยไปบอกเบอร์ผมให้มัน พอมันได้เบอร์ก็ขับมอไชค์ออกไป จากนั้นผมเองก็ด่าเพื่อนที่ให้เบอร์ไปสักพักเราก็กลับไปเล่นเกมส์ต่อ
เรื่องไม่จบแค่นี้สิครับ ตกดึกมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา ผมก็รับสาย จนคนที่โทรเข้ามาแนะนำตัวผมเลยถึงบางอ้อว่ามันคือไอ้เด็กเทคนิคคนนั้น จากนั้นพอรู้ว่าเป็นใครผมก็บอกมันไปอีกครั้งว่าไม่ได้เป็นเกย์และมีแฟนแล้วและพูดต่อว่าขอวางสายนะ จากนั้นมันเลยรีบพูดกับผมก่อนเลยว่ามันรู้จักผม ผมงงเลยดิ.. มันเล่าว่าตอนม.ต้นมันเคยอยู่โรงเรียนเดียวกับผม แต่อยู่คนละห้องกันจากนั้นพอจบมอต้นก็ย้ายไปเรียนสายอาชีพ ผมเองบอกมันไปว่าจริงดิ ไม่เคยสังเกตุเห็นมันและไม่คุ้นเลย จากนั้นมันก็บรรยายและเล่าถึงโรงเรียนเก่าซึ่งถ้าไม่เคยเรียนอยู่จริงก็จะพูดคุยกันไม่รู้เรื่อง ซึ่งมันรู้ละเอียดมากจึงทำให้ผมเชื่อว่าเราเคยเรียนมอต้นที่เดียวกันจริงๆ พอมันเริ่มคุยเรื่องมอต้นมันก็เลยกลายเป็นทำให้ผมคุยกับมันได้ไหลลื่นขึ้น จากที่ไม่อยากคุยและพยายามจะวางสายกลับกลายเป็นคุยกับมันไปจนถึง5ทุ่ม
มันโทรหาผมทุกวันเลยนะคับเวลา3ทุ่ม ซึ่งผมเองก็ว่างเวลานั้นและมันเองก็รู้ แถมผมเองก็ดันรับสายมันทุกวันเพราะคิดว่ามันไม่ได้โทรมาแบบโรคจิตลามก เพราะเวลาคุยกันก็จะคุยกันเรื่องเกมส์ เรื่องเตะบอล และเรื่องเรียนของมันและผม อ้อๆ..ลืมบอกไปครับหลังจากที่คุยกันครั้งแรกผมบอกมันว่าถ้าอยากคุยกันอย่ามาหาผมเวลาอยู่กับเพื่อนๆได้ป่ะเพราะผมอายเพื่อนและกลัวเพื่อนแซวอีกอย่างไม่อยากให้แฟนรู้เรื่องนี้แฟนผมยังไม่รู้เรื่องนะคร๊าบบ มันเองก็ขับรถมาแอบดูผมตลอดนะแต่ไม่แสดง เพราะคงกลัวผมด่าและจะไม่คุยกับมัน ผมรู้ได้ไงนะเหรอเพราะเวลาคุยโทรศัพท์มันจะเล่าให้ฟังตลอดว่ามาแอบดู แถมมันก็โทรหาผมได้ทุกวันจริงๆครับซึ่งผมเองไม่เคยโทรหามันเลย และแล้วเราเองก็คุยกันทุกวันจนถึงหนึ่งเดือนแรกครับ หลังจากนั้นซิค้าบมันมีเรื่องให้ผมต้องเครียดสุดๆ
หลังจากเราคุยโทรศัพท์กันได้เดือนนึงมั้ง ผมเองก็เริ่มคุ้นและสนิทกับมัน เวลาคุยกันมันเองก็ไม่ได้มีทีท่าหรือคำพูดที่จะแสดงออกว่าจีบผมเลย จนวันเสาร์เที่ยงแฟนชวนผมไปเดินซื้อเสื้อที่ห้างและกินอาหารญี่ปุ่นกัน ผมอยู่ในห้างกับแฟนจนถึง5โมงเย็นได้มั้งก็ไปส่งแฟนที่บ้านเพราะเขาต้องออกไปธุระกับพี่สาว ระหว่างทางขับรถมีเบอร์คุ้นโทรหาผม ผมเองไม่ได้เม็มชื่อมันครับ ผมกดรับสายปกติก็ได้รับคำเชิญไปเตะบอลกับเพื่อนๆมันที่สนามในมหาลัยแห่งหนึ่งซึ่งเปิดให้คนนอกไปเตะบอลได้ ผมเองคิดสักพักก่อนตอบตกลง ในใจก็คิดว่าคงไม่เป็นไรแค่ไปเตะบอล มันเองก็หน้าตาดีใช้ได้คงจะไม่ได้เป็นอาชญากรเหมือนในข่าวทุกวันนี้ ยอมรับว่าคนสมัยนี้น่ากลัวครับ มีข่าวฆ่ากันบ่อยๆ แต่ผมเองก็ดันเสือกรับปากไปแล้ว
ผมเองก็ไปตามนัดแหละคับ เจอมันและเพื่อนๆ มันก็แนะนำผมกับเพื่อนๆมันว่านี่เพื่อนโรงเรียนเก่า ผมก็ยิ้มให้เพื่อนๆมัน จนเตะบอลเสร็จประมาณทุ่มนึง มันและเพื่อนๆชวนผมไปนั่งร้านข้าวข้างมหาลัยที่เตะบอลนั่นแหละและเป็นร้านที่มีเบียร์ขายด้วย ของชอบเลยเบียร์อ่ะ กินสิครับอายุไม่ถึงแต่ร้านอาหารตามสั่งเค้าก็ขายให้ผมนะ กินเสร็จ จากนั้นแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันครับ จากวันนี้มันเป็นบ่อเกิดที่ทำให้ผมกล้าเจอเวลามันนัดไปโน่นนี่นั่นบ่อยๆ เพราะผมเองเริ่มสนิทกับมันมากขึ้นและเห็นมันเป็นเพื่อนแล้วคนหนึ่ง
หลังจากวันนั้นมันก็ชวนผมไปเตะบอลบ้าง กินเบียร์ที่หอเพื่อนที่เรียนเทคนิคกับมันบ้าง หลังๆเราสนิทกันจนผมกล้าชวนมันมาเที่ยวที่บ้านและพ่อแม่ผมเองก็ดูจะชอบและเอ็นดูมัน ผมแนะนำมันกับที่บ้านว่ามันเป็นเพื่อนตอนเรียนมอต้น จากนั้นมันเลยเข้าออกบ้านผมได้อย่างสนิทใจบ่อยๆ ผมเองเวลาอยู่กับมันตอนนี้ยอมรับเลยครับว่าคุยกันอย่างสนิทกว่าเพื่อนสนิทในห้องอีก มันก็จะหยอดใส่ผมเล็กๆบ้างเวลาอยู่กัน2คน ผมเองก็มีเขิลบ้าง
จนถึงเวลาประมาณเดือนครึ่งได้มั้งที่ผมทะเลาะกับแฟนบ่อยๆ ซึ่งมันเกิดจากหลายๆเรื่องที่สะสมมานาน จนเราห่างกันสักพัก ชีวิตผมช่วงที่เศร้าก็ได้มันเป็นเพื่อนคอบคุยและปรับทุกข์ ผมเองหลังๆพอทะเลาะกับแฟนก็จะขอพ่อแม่ไปนอนบ้านมันบ่อยๆ จนวันมีคืนหนึ่งผมอัดอั้นสุดๆร้องไห้ออกมา มันกอดปลอบผม และมันดันจูบผมและผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน เราจูบกันสักพักจนผมเองเริ่มคิดได้จึงถอยหยุด เราแค่จูบกันครับ ยังไม่มีอะไรกันนะ ผมควรทำยังไงดี ผมคิดว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายและไม่ได้เป็นเกย์นะ แต่ทำไมผมถึงยอมให้มันจูบ ผมควรทำตัวยังไงดีครับ ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกจริงๆ
ผู้ชายตามจีบทำไงดี
เรื่องไม่จบแค่นี้สิครับ ตกดึกมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา ผมก็รับสาย จนคนที่โทรเข้ามาแนะนำตัวผมเลยถึงบางอ้อว่ามันคือไอ้เด็กเทคนิคคนนั้น จากนั้นพอรู้ว่าเป็นใครผมก็บอกมันไปอีกครั้งว่าไม่ได้เป็นเกย์และมีแฟนแล้วและพูดต่อว่าขอวางสายนะ จากนั้นมันเลยรีบพูดกับผมก่อนเลยว่ามันรู้จักผม ผมงงเลยดิ.. มันเล่าว่าตอนม.ต้นมันเคยอยู่โรงเรียนเดียวกับผม แต่อยู่คนละห้องกันจากนั้นพอจบมอต้นก็ย้ายไปเรียนสายอาชีพ ผมเองบอกมันไปว่าจริงดิ ไม่เคยสังเกตุเห็นมันและไม่คุ้นเลย จากนั้นมันก็บรรยายและเล่าถึงโรงเรียนเก่าซึ่งถ้าไม่เคยเรียนอยู่จริงก็จะพูดคุยกันไม่รู้เรื่อง ซึ่งมันรู้ละเอียดมากจึงทำให้ผมเชื่อว่าเราเคยเรียนมอต้นที่เดียวกันจริงๆ พอมันเริ่มคุยเรื่องมอต้นมันก็เลยกลายเป็นทำให้ผมคุยกับมันได้ไหลลื่นขึ้น จากที่ไม่อยากคุยและพยายามจะวางสายกลับกลายเป็นคุยกับมันไปจนถึง5ทุ่ม
มันโทรหาผมทุกวันเลยนะคับเวลา3ทุ่ม ซึ่งผมเองก็ว่างเวลานั้นและมันเองก็รู้ แถมผมเองก็ดันรับสายมันทุกวันเพราะคิดว่ามันไม่ได้โทรมาแบบโรคจิตลามก เพราะเวลาคุยกันก็จะคุยกันเรื่องเกมส์ เรื่องเตะบอล และเรื่องเรียนของมันและผม อ้อๆ..ลืมบอกไปครับหลังจากที่คุยกันครั้งแรกผมบอกมันว่าถ้าอยากคุยกันอย่ามาหาผมเวลาอยู่กับเพื่อนๆได้ป่ะเพราะผมอายเพื่อนและกลัวเพื่อนแซวอีกอย่างไม่อยากให้แฟนรู้เรื่องนี้แฟนผมยังไม่รู้เรื่องนะคร๊าบบ มันเองก็ขับรถมาแอบดูผมตลอดนะแต่ไม่แสดง เพราะคงกลัวผมด่าและจะไม่คุยกับมัน ผมรู้ได้ไงนะเหรอเพราะเวลาคุยโทรศัพท์มันจะเล่าให้ฟังตลอดว่ามาแอบดู แถมมันก็โทรหาผมได้ทุกวันจริงๆครับซึ่งผมเองไม่เคยโทรหามันเลย และแล้วเราเองก็คุยกันทุกวันจนถึงหนึ่งเดือนแรกครับ หลังจากนั้นซิค้าบมันมีเรื่องให้ผมต้องเครียดสุดๆ
หลังจากเราคุยโทรศัพท์กันได้เดือนนึงมั้ง ผมเองก็เริ่มคุ้นและสนิทกับมัน เวลาคุยกันมันเองก็ไม่ได้มีทีท่าหรือคำพูดที่จะแสดงออกว่าจีบผมเลย จนวันเสาร์เที่ยงแฟนชวนผมไปเดินซื้อเสื้อที่ห้างและกินอาหารญี่ปุ่นกัน ผมอยู่ในห้างกับแฟนจนถึง5โมงเย็นได้มั้งก็ไปส่งแฟนที่บ้านเพราะเขาต้องออกไปธุระกับพี่สาว ระหว่างทางขับรถมีเบอร์คุ้นโทรหาผม ผมเองไม่ได้เม็มชื่อมันครับ ผมกดรับสายปกติก็ได้รับคำเชิญไปเตะบอลกับเพื่อนๆมันที่สนามในมหาลัยแห่งหนึ่งซึ่งเปิดให้คนนอกไปเตะบอลได้ ผมเองคิดสักพักก่อนตอบตกลง ในใจก็คิดว่าคงไม่เป็นไรแค่ไปเตะบอล มันเองก็หน้าตาดีใช้ได้คงจะไม่ได้เป็นอาชญากรเหมือนในข่าวทุกวันนี้ ยอมรับว่าคนสมัยนี้น่ากลัวครับ มีข่าวฆ่ากันบ่อยๆ แต่ผมเองก็ดันเสือกรับปากไปแล้ว
ผมเองก็ไปตามนัดแหละคับ เจอมันและเพื่อนๆ มันก็แนะนำผมกับเพื่อนๆมันว่านี่เพื่อนโรงเรียนเก่า ผมก็ยิ้มให้เพื่อนๆมัน จนเตะบอลเสร็จประมาณทุ่มนึง มันและเพื่อนๆชวนผมไปนั่งร้านข้าวข้างมหาลัยที่เตะบอลนั่นแหละและเป็นร้านที่มีเบียร์ขายด้วย ของชอบเลยเบียร์อ่ะ กินสิครับอายุไม่ถึงแต่ร้านอาหารตามสั่งเค้าก็ขายให้ผมนะ กินเสร็จ จากนั้นแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันครับ จากวันนี้มันเป็นบ่อเกิดที่ทำให้ผมกล้าเจอเวลามันนัดไปโน่นนี่นั่นบ่อยๆ เพราะผมเองเริ่มสนิทกับมันมากขึ้นและเห็นมันเป็นเพื่อนแล้วคนหนึ่ง
หลังจากวันนั้นมันก็ชวนผมไปเตะบอลบ้าง กินเบียร์ที่หอเพื่อนที่เรียนเทคนิคกับมันบ้าง หลังๆเราสนิทกันจนผมกล้าชวนมันมาเที่ยวที่บ้านและพ่อแม่ผมเองก็ดูจะชอบและเอ็นดูมัน ผมแนะนำมันกับที่บ้านว่ามันเป็นเพื่อนตอนเรียนมอต้น จากนั้นมันเลยเข้าออกบ้านผมได้อย่างสนิทใจบ่อยๆ ผมเองเวลาอยู่กับมันตอนนี้ยอมรับเลยครับว่าคุยกันอย่างสนิทกว่าเพื่อนสนิทในห้องอีก มันก็จะหยอดใส่ผมเล็กๆบ้างเวลาอยู่กัน2คน ผมเองก็มีเขิลบ้าง
จนถึงเวลาประมาณเดือนครึ่งได้มั้งที่ผมทะเลาะกับแฟนบ่อยๆ ซึ่งมันเกิดจากหลายๆเรื่องที่สะสมมานาน จนเราห่างกันสักพัก ชีวิตผมช่วงที่เศร้าก็ได้มันเป็นเพื่อนคอบคุยและปรับทุกข์ ผมเองหลังๆพอทะเลาะกับแฟนก็จะขอพ่อแม่ไปนอนบ้านมันบ่อยๆ จนวันมีคืนหนึ่งผมอัดอั้นสุดๆร้องไห้ออกมา มันกอดปลอบผม และมันดันจูบผมและผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรมัน เราจูบกันสักพักจนผมเองเริ่มคิดได้จึงถอยหยุด เราแค่จูบกันครับ ยังไม่มีอะไรกันนะ ผมควรทำยังไงดี ผมคิดว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายและไม่ได้เป็นเกย์นะ แต่ทำไมผมถึงยอมให้มันจูบ ผมควรทำตัวยังไงดีครับ ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกจริงๆ