สวัสดีค่ะ...เราก็มีเรื่องมาระบาย เป็นเรื่องเศร้าๆหรือเรื่องโง่ๆก็ไม่รู้ เราคบกับแฟนมา 9 ปีแล้วค่ะ ในทางพฤตินัยเราคือเมียเขานั่นแหละ คบกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจนถึงตอนนี้ก็วัยทำงาน ในระหว่างที่คบกับแฟน เขานอกใจเรามาตลอด เราก็ให้อภัยมาตลอด มีครั้งนึงเขาแอบคบกับผู้หญิงที่มีแฟนแล้ว เราจับได้เราบุกไปถึงห้องเราก็เจอเขานอนด้วยกัน เราโมโหเราก็เลยสืบจนเจอเฟสแฟนหญิงคนนี้ เราก็เล่าเรื่องต่างๆให้แฟนเขาฟัง หญิงคนนี้โมโหมากตามมาราวีเรา กล่าวหาว่าเราจะพังงานแต่งงานเขา เขาบอกว่ากำลังจะแต่งงานแล้วเราเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับแฟนเราให้แฟนเขาฟังทำไม เราก็งง มันเป็นเพราะตัวเขาเองไม่ใช่หรอ วันหนึ่งหญิงคนนี้ก็มาบุกตบเราถึงห้อง คือเรา งง มาก มันควรจะเป็นเราไม่ใช่หรอที่ต้องทำแบบนั้น แฟนเราก็เลิกยุ่งกับหญิงคนนี้ไปเลย เราสองคนก็ให้อภัยกัน กลับมารักกัน แล้วก็รักกันมากขึ้นด้วย หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เขารักเรามาก เทคแคร์เรามากขึ้น ตามใจเรามากขึ้น เรารู้ว่าสิ่งที่เขาทำไม่ได้เสแสร้ง ในช่วงเวลานั้นเขาทำจากใจเขาจริงๆ เราสองคนคบกันตั้งแต่วันที่เราสองคนเป็นเด็ก ตั้งแต่วันที่เราไม่มีอะไร ตั้งแต่วันที่เราสองคนเดินตากแดดตากฝนยื่นใบสมัครงาน จนวันนี้เรามีงานที่ดี เริ่มจะสร้างอนาคตกัน เราสองคนอยู่ห่างไกลกัน เราอยู่เหนือ เขาเข้าไปทำงานเป็นช่างควบคุมงานใน กทม. ตอนแรกเราไม่อยากให้เขาไป เรารู้ว่าหลายๆคู่ที่ห่างไกลกัน มักจะจบไม่สวย เขาก็สัญญาว่าจะขอไปสร้างเนื้อสร้างตัวสัก 2-3 ปี แล้วจะกลับมาสร้างครอบครัวด้วยกัน เราก็ยอม เขาบอกให้เรารอเราก็รออย่างไม่มีข้อแม้ ปีแรกที่เขาไปทำงาน เขาก็ยังเหมือนเดิมกับเรา รักเรามากขึ้น จนเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาเราก็เริ่มสงสัยเพราะบางอย่างมันเปลี่ยนไป เราก็คิดว่าเราคงเหนื่อยกับงานที่ทำจนไม่ค่อยมีเวลาให้กัน เราเริ่มทะเลาะกัน ไม่คุยกัน 3 วัน จนเราทนไม่ไหวเลยโทรไปถามเป็นอะไรแปลกๆไป เขาก็ตอบว่า เขามีคนใหม่ได้สักพักละ เราจบกันเหอะ ให้เราลืมสัญญาต่างๆ เขายอมรับว่าเขาคบกันนั้นได้เกือบๆ2 เดือนแล้ว เราสับสน เราช็อก เราเสียใจไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ตั้งสติได้ก็สืบหาจนรู้ว่าหญิงคนนั้นอายุ 30 กว่าแล้ว อายุแก่กว่าแฟนเราเกือบสิบปี มีลูกติดอายุ 6 ขวบ 1 คน ทำงานบริษัทเดียวกัน เจอกันทุกวัน ในการทำงานสายนี้เป็นธรรมดาไหมที่ต้องมั่วกันไปมา พี่ๆที่บริษัทของเขาก็เตือนแล้วบอกแล้ว ว่าหญิงคนนี้เป็นยังไง เขาก็ยังจะคบกันโดยไม่คิดถึงเรา ไม่คิดถึงอนาคตและครอบครัวที่กำลังจะสร้างขึ้น เขายอมรับว่ารักหญิงคนนี้ไปแล้ว ยังไงก็ไม่กลับมา หญิงคนนี้คือความสุข คือรอยยิ้มของเขาในทุกๆวัน หญิงคนนั้นมีเงินเก็บ เวลาไปกินไปเที่ยวอะไรหญิงคนนี้ก็เป็นคนจ่ายให้ตลอด (ในเหตุผลข้อนี้ เราไม่รู้ว่าแฟนเราอยากสบาย อยากอยู่แบบไม่อดๆอยากๆกับเราหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้) เราอยู่ไกลกัน เราให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ เราให้ความสุขทางกายเขาไม่ได้เขาเลือกตัดสินใจไปคบหญิงคนนั้น เราคงเด็กที่ทำตัวงอแงบ่อยๆมั้ง แต่หญิงคนนั้นผ่านโลกมามาก เขาช่างประโลม คำพูดของหญิงคนนี้ทุกคำแฟนเรายอมทำตามทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้ ยอมขนของไปอยู่ด้วย (ศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้ชายยังมีอยู่ไหม) สิ่งที่เราเสียใจมากที่สุดคือ หญิงคนนั้นงอนเขาเพราะเขาเคลียร์กับเรา เราไม่ยอมจบ เลยหนีไปกินเหล้าห้องเพื่อน แล้วปล่อยให้แฟนเรานอนเฝ้าลูกเขาหลับ ทำไมเขายอมได้ขนาดนี้ ยอมเฝ้าลูกเขาโดยทิ้งอนาคตทิ้งครอบครัวที่กำลังจะเริ่มกับเรา ยอมให้หญิงคนนี้ควบคุมการใช้เงินต่างๆในชีวิต เราไม่เข้าใจว่า ระยะเวลาแค่ 2 เดือนเขาใช้คำว่ารักได้แล้วหรอ 9 ปีที่ผ่านมาไม่มีค่าอะไรเลยหรอ ... เราไม่ยอมจบง่ายๆ เราเลยสืบหาเฟสหญิงคนนี้จนเจอ เราก็ส่งข้อความไปและได้ความว่าหญิงคนนี้ชอบแฟนเรามานานแล้ว เวลาไปไหนก็ไปด้วยกัน สังสรรค์ด้วยกันทุกที่ โดยหญิงคนนี้รู้มาตลอดว่าเรากับแฟนยังคบกัน วีดีโอคอลหากันเกือบตลอดเวลา หญิงคนนี้รู้ตลอดแต่วันหนึ่งก็เดินมาบอกแฟนเราว่าชอบแฟนเรามาก ขอให้แฟนเราเลิกกับเราได้ไหม แฟนเราก็มาบอกเลิกเราตามที่หญิงคนนั้นขอร้อง โดยแฟนเราเขาให้เหตุผลกับเราว่า เราดีเกินไป เราควรเจอคนที่ดีกว่าเขา เขาจะทำงานที่ กทม.อีกกี่ปีไม่รู้ ปล่อยเขาไปเหอะ เขาให้เราเปิดโอกาสไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เขารู้ตัวว่าเขาเลวกับเรามากแค่ไหน แต่เรายังรัก ยังคิดถึง ยังเป็นห่วงในทุกๆเรื่องของเขา เรายังแอบหวังในใจว่าเขาจะกลับมาเรายังรอเขาเสมอ รอเขามาสร้างครอบครัวที่น่ารักด้วยกัน เรารู้ว่าเขายังรักเรา ยังห่วงเรา แต่สิ่งที่เขารักมากที่สุดคือรักตัวเอง เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสุขเพียงแค่สั้นๆในช่วงที่อยู่ กทม. ถ้าให้เลือก ใครๆก็อยากได้แม่ของลูกที่ดีเสมอใช่ไหมคะ เราสับสนมากทำไมเราถึงอดทนได้มากขนาดนี้ อดทนกับสิ่งที่ลูกผู้หญิงคนนึงไม่ควรจะเจออะไรแบบนี้...สิ่งต่างๆแค่นี้เหรอคะ เหตุผลของคนที่จะไป
จะทำอย่างไรดี เมื่อใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว