แบบนี้...เรียกว่าเราเป็นเมียน้อยมั้ย..ขอกำลังใจด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ...นี่เป็นตั้งกระทู้เเรกของเรา
ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยค่ะ
ตอนนี้เราอายุ 30 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 51
เรารู้จักกับแฟนเราเพราะเค้าเคยเป็นลูกค้า
เราคุยและทำความรู้จักกันมาเรื่อยๆ
จนมั่นใจว่าเค้าโสดและเป็นแฟนกัน.
ต่อมาเราเริ่มทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน เพราะชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวของเรา จนเราตัดสินใจออกจากงาน..ออกมาทำธุรกิจของที่บ้านต่อ
เราคบกับแฟนจนตอนหลังเรามาทราบว่าเค้าเคยมีลูกเมียแต่หย่ากันแล้ว...และไม่ได้เจอหน้าลูกนานมาก เพราะเมียเก่าเค้าไม่ให้เจอ  ไม่ให้คุยกับลูกเลย เมียเก่าเค้าทิ้งไปเพราะเค้าไม่มีเงินเค้าเอาใบหย่าให้เราดู เพื่อความมั่นใจ
เค้าชวนเรามาอยู่ด้วยที่บ้าน...เรามาอยู่กับแฟนเราได้หลายเดือนเเล้ว...เราสองคนไม่ได้รวยอะไรแต่เราสองคนก็มีความสุข แต่ที่น้อยใจ คือคนรอบข้างมองว่าเราเป็นเมียน้อย มองว่าเราเป็นคนไม่ดี พากันไม่ชอบหน้าทั้งที่เราอยู่ของเราเฉยๆ ไม่เคยไปทำให้ใครเดือดร้อน..เเละตอนนี้เราก็ท้องแล้ว และเราดีใจที่ได้มีลูกให้เค้า
เรากำลังช่วยกันคิดเรื่องหาเงินเพื่อแต่งงาน
เพื่อไม่ให้พ่อแม่เราเสียหน้า..
เรารักพ่อกับแม่ ไม่อยากให้ท่านเสียใจ
มันอาจจะดูไร้สาระ แต่เรารู้สึกอัดอั้น
เคยมั้ย...ที่เราไม่เคยไปทำอะไรใคร ไม่ไปยุ่งกับใคร แต่ก็โดนเกลียด โดนนินทา
ที่เรามาตั้งกระทู้เพราะอยากขอกำลังใจ..
หรือติอะไรเราก็ได้..
เราไม่ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง..จนเป็นคนเก็บกด...แต่ได้มาเล่าให้คนที่ไม่รู้จัก ก็คงไม่เป็นไร..ขอบคุณที่อ่านเรื่องของเราค่ะ