โกรธเป็น แล้วเป็นสุขอย่างยิ่ง

ไปโกรธทำไมคนอื่น  ต้องโกรธตนเอง ที่โกรธไม่เป็น โกรธเป็นใจมันจะดูความโกรธ ศึกษาความโกรธอยู่ ให้เห็นว่าสาเหตุแห่งความโกรธก็คือตัณหา ที่ทำให้ใจมีกิเลส เราอยาก คือตัณหา แล้วใจไม่ได้สมความอยาก ใจมันก็โกรธ เราดูศึกษาเห็นตัณหา เราก็รู้ว่า ความโกรธทำไมถึงเกิดผล คืออะไร เราโกรธเป็น ต่อไปเราก็เบื่อความโกรธ