สวัสดี เราชื่อหนมตาล ฝากเนื้อฝากตัว ฝากเพื่อนๆมาแชร์ความคิดเห็นเรื่องของเราด้วยนะ เราเจอปัญหาที่หาทางออกไม่ได้จริงๆ จะไประบายไปแชร์ความรู้สึกกับใครก้ไม่ได้ เข้าเรื่องเลยละกันเนาะ เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นนักศึกษาฝึกสอนปี 5 เราฝึกสอนอยู่ที่โรงเรียนแถวๆกรุงเทพฯ เราอยู่เอกไทย เป็นครูสอนภาษาไทยนั่นเอง ตอนไปฝึกสอนน่ะเหรอเราก็ไปเจอนักศึกษาฝึกสอนด้วยกันเขาเป็นผู้ชายตัวสูงๆ จมูกโด่งๆ หน้าขาวๆ เขาเป็นครูสอนพละ แรกๆเราก็ไม่กล้าคุยกับเขาหรอก แต่ก็แอบมองเขาบ่อยมาก ชอบอะแหละ เวลาที่เขาเข้ามาคุย มาอยู่ใกล้ๆใจเราเต้นแรงมาก แต่ไม่รู้ด้วยโชคชะตา พรหมลิขิต หรือความบังเอิญ ก็ทำให้เรากับเขาได้มาสนิทกันไปไหนมาไหนด้วย พูดคุยกัน เขาก็มาแนวๆแกล้งเรา แหย่เรา ชอบแซว หยอดมุกจีบให้เรา เราก็ยอมรับนะว่าหวั่นไหว ขนาดจะมาขอเบอร์เรายังบอกว่าจะยืมโทรศัพท์ไปโทรหาแม่เลย แต่ก็แอบเอาเบอร์เราไปจนได้ นั่นแหละหลังจากนั้นเขาก็โทรหาเรา เราคุยกันทุกวัน ขนาดไปสอนเวลาไหนที่เขาว่างยังโทรหาเราเลย ตอนอยู่โรงเรียนนะคาบไหนที่เขาว่างเขาจะออกไปซื้อน้ำชาชงที่เราชอบกินมาให้ แล้วเดินมาให้ถึงห้องพักครูด้วยนะ น่ารักเลยแหละ >< เวลาเราไม่สบาย (ด้วยความที่เราเป็นโรคหัวใจ เราจะป่วยบ่อย) เขาก็จะคอยดูแลเรา ดูแลไม่ห่างเลยนะ ห่วงใยเรามากอะ ตอนไปดริ้งคืด้วยกันเราขอไปเข้าห้องน้ำเขายังตามไปเฝ้าหน้าห้องน้ำ เราเมากลับหอไม่ได้เขาก็นอนข้างๆเป็นเพื่อนเรารู้ว่าเราหนาวก็กอดเราไว้ อุ่นแหละ เวลามีปัญหาเขาก็จะคอยให้กำลังใจ คอยกอดเรา เขาเป็นคอนชอบกอดมากๆๆๆ แต่เขาไม่เคยขอเราเป็นแฟนนะ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาทำให้เราคิดไปเองคือ เขาชอบไปบอกคนที่เขารู้จักว่า เราเป็น #แฟน เขา ไม่รู้หรอกว่าเขาจริงจัง หรือพูดเล่น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างดีๆที่เขาทำให้เราอะ มันทำให้เรารู้สึกดีจนถึงขั้นรักเขาไปแล้ว มันผูกพันแบบเขาหายไปเราก็เหมือนขาดอะไร แต่...มาวันหนึ่งซึ่งเราไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด เขาเปลี่ยนไป เขาเย็นชา เจอกันก้เมินเฉย ทำเหมือนเป็นคนไม่รู้จักกัน ไม่โทรหา ไม่ดูแลเราแบบเหมือนก่อน แต่รู้ไหมสิ่งดีๆที่เขาเคยทำให้กับเรา ตอนนี้น่ะเหรอเขาไปทำให้กับเพื่อนสนิทเรา โคตรเจ็บเลยนะ แต่ที่เจ็บจนทรมานก็คือ เรา เขา และเพื่อนสนิทเรา ต้องอยู่หอด้วยกัน 3 คน เขากับเพื่อนเราก็จะคอยทำแต่สิ่งดีๆให้กัน แกล้งกัน หยอกล้อกัน กอดกัน มันเป็นสิ่งที่เขาเคยทำให้เราทั้งนั้น แล้วเราล่ะจะทำอะไรดีๆให้เขาเราก็ต้องแอบทำไม่ให้เขารู้ ต้องทนดูเขากับเพื่อนเรารักกัน เขาคงลืมความรู้สึกดีๆที่เขาเคยมีให้เราไปหมดแล้ว เสียใจนะ ทุกข์ใจนะ แต่ตอนอยู่ด้วยกัน 3 คน เราต้องยิ้ม ต้องทำเหมือนไม่คิด ไม่รู้สึกอะไร ต้องยอม ยอมเป็นอากาศที่เขามองไม่เห็น เราต้องทนอยู่กับความรู้สึกแย่ๆนี้ไปตลอดระยะเวลาที่ฝึกสอน เรามันคนแพ้...แพ้ให้กับความหวั่นไหวของตัวเอง คนแพ้...ที่ต้องหันกลับมาดูแลตัวเอง รักแกนะ #โค้ช
เคยทำให้เรารู้สึกดีจนถึงขั้นรักแต่เขากลับเปลี่ยนไป แล้วไปทำดีกับเพื่อนสนิทของเรา จะทำอย่างไรดี?