ผมเพิ่งมาตั้งกระทู้พันทิปครั้งนี้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดอย่างไรก็ขอโทษด้วยนะครับ
ก่อนที่ผมจะมีสายรหัส ปกติผมไม่ค่อยได้สนอะไรเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว จนพอขึ้นชั้นม.ปลายไปก็เป็นธรรมเนียมธรรมดาของน้องใหม่อยู่แล้วว่า ต้องมีสายรหัส ตอนแรกๆก็ส่วนใหญ่เราก็จะไม่ชอบตรงที่ต้องมาโดนรุ่นพี่เขาว๊ากในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องบ้าง แต่ก็ได้ปรับความเข้าใจกันในวันรับน้อง ซึ่งก็ได้รู้วันนั้นว่าพี่รหัสผมคือผญ.นั้นแหล่ะ ผมนอกเรื่องมามากหล่ะ...
เรื่องมีอยู่ว่า พอเราได้รู้จักกันว่าพี่รหัสเรา ลุง ป้ารหัส เราเป็นใคร ความบรรลัยของจิตใจผมก็มาเยือน
ปกติผมก็ไม่ค่อยสนิทหรือได้คุยกับผญบ่อยๆหรอก พูดง่ายๆในชีวิตแทบไม่ได้ยุ่งกับผญ.เลยนอกจากแม่ตัวเอง55 พอเมื่อผมได้รู้จัก หรือได้คุยสนิทกันบ้าง
กับพี่รหัสผู้หญิงผม อารมณ์ก็เปลี่ยนแปลง กลายเป็นว่า อยากเห็นหน้าเขามากขึ้น อยากคุยกับเขามากขึ้น อยากเจอกันบ่อยๆ พูดอย่างงี้ หลายคนก็คิดว่า
ผมคงชอบเขาแล้วหล่ะ แต่ประเด็นคือ ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่อารมณ์แบบรักหรือชอบ มันเหมือนเป็นความรู้สึกหลงเพราะในชีวิตผมไม่เคยได้สนิทกับผู้หญิงมาก่อน ก็เคยมีแบบอยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง ลงรูป ลงstoryในIG ก็ตามไปดูตลอด และผมก็ยังมีความรู้สึกนี้อยู่ตลอด ทุกวันนี้ผมก็ต้องอยู่ไปอย่างงี้ บางครั้ง
ที่เขาลงรูป หรือทำอะไรที่เกี่ยว"แฟน"ของเขา จิตใจผมรู้สึกแห้วมาก เพราะผมไม่ได้มีแฟนเหมือนใครเขา และว่างเปล่า ทำอะไร ก็นึกแต่เรื่องพี่รหัสตัวเอง
ผมรู้ตัวว่าคงต้องหาคนมาเติมเต็มใจก่อนที่ผมจะใช้ชีวิตอย่างนี้ต่อไปเรื่อย ไม่ก็ผมต้องถ้าหาวิธีที่จะไม่คิดฟุ้งซ่านยังงี้กับพี่เขา
*เรื่องก็ประมาณนี้แหล่ะครับ สรุปแล้วตัวผมเองยังไม่รู้เลยครับจะเรียกว่าแอบชอบหรือเป็นอารมณ์ยังไงก็ไม่รู้*
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ถ้าอ่านไปแล้วรู้สึกว่ามันดูเขียนได้ไม่ค่อยดียังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ 555
ถ้าเป็นไปได้อยากขอคำแนะนำ หรือจะด่า ติ เตือน ยังไงก็ได้นะครับ ผมยอมรับได้เสมอ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะครับ
ผมแค่แอบชอบหรือมีความรู้สึกแปลกๆที่มีต่อพี่รหัสตัวเอง?!
ก่อนที่ผมจะมีสายรหัส ปกติผมไม่ค่อยได้สนอะไรเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว จนพอขึ้นชั้นม.ปลายไปก็เป็นธรรมเนียมธรรมดาของน้องใหม่อยู่แล้วว่า ต้องมีสายรหัส ตอนแรกๆก็ส่วนใหญ่เราก็จะไม่ชอบตรงที่ต้องมาโดนรุ่นพี่เขาว๊ากในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องบ้าง แต่ก็ได้ปรับความเข้าใจกันในวันรับน้อง ซึ่งก็ได้รู้วันนั้นว่าพี่รหัสผมคือผญ.นั้นแหล่ะ ผมนอกเรื่องมามากหล่ะ...
เรื่องมีอยู่ว่า พอเราได้รู้จักกันว่าพี่รหัสเรา ลุง ป้ารหัส เราเป็นใคร ความบรรลัยของจิตใจผมก็มาเยือน
ปกติผมก็ไม่ค่อยสนิทหรือได้คุยกับผญบ่อยๆหรอก พูดง่ายๆในชีวิตแทบไม่ได้ยุ่งกับผญ.เลยนอกจากแม่ตัวเอง55 พอเมื่อผมได้รู้จัก หรือได้คุยสนิทกันบ้าง
กับพี่รหัสผู้หญิงผม อารมณ์ก็เปลี่ยนแปลง กลายเป็นว่า อยากเห็นหน้าเขามากขึ้น อยากคุยกับเขามากขึ้น อยากเจอกันบ่อยๆ พูดอย่างงี้ หลายคนก็คิดว่า
ผมคงชอบเขาแล้วหล่ะ แต่ประเด็นคือ ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่อารมณ์แบบรักหรือชอบ มันเหมือนเป็นความรู้สึกหลงเพราะในชีวิตผมไม่เคยได้สนิทกับผู้หญิงมาก่อน ก็เคยมีแบบอยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง ลงรูป ลงstoryในIG ก็ตามไปดูตลอด และผมก็ยังมีความรู้สึกนี้อยู่ตลอด ทุกวันนี้ผมก็ต้องอยู่ไปอย่างงี้ บางครั้ง
ที่เขาลงรูป หรือทำอะไรที่เกี่ยว"แฟน"ของเขา จิตใจผมรู้สึกแห้วมาก เพราะผมไม่ได้มีแฟนเหมือนใครเขา และว่างเปล่า ทำอะไร ก็นึกแต่เรื่องพี่รหัสตัวเอง
ผมรู้ตัวว่าคงต้องหาคนมาเติมเต็มใจก่อนที่ผมจะใช้ชีวิตอย่างนี้ต่อไปเรื่อย ไม่ก็ผมต้องถ้าหาวิธีที่จะไม่คิดฟุ้งซ่านยังงี้กับพี่เขา
*เรื่องก็ประมาณนี้แหล่ะครับ สรุปแล้วตัวผมเองยังไม่รู้เลยครับจะเรียกว่าแอบชอบหรือเป็นอารมณ์ยังไงก็ไม่รู้*
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ถ้าอ่านไปแล้วรู้สึกว่ามันดูเขียนได้ไม่ค่อยดียังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ 555
ถ้าเป็นไปได้อยากขอคำแนะนำ หรือจะด่า ติ เตือน ยังไงก็ได้นะครับ ผมยอมรับได้เสมอ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะครับ