เหมือนฟ้าพยายามแกล้งฉัน

เราเป็นลูกคนกลางขอบ้าน เป็นลูกผญคนกลาง เรามีพี่ชาย และมีน้องสาว พ่อแม่ไม่ยอมรับในการที่เราเป็นแบบนี้ คือไม่ถึงขั้นไม่ยอมรับหรอกคะ
เหมือนเค้าจะแคร์คำพูดชาวบ้านมากกว่า ดูดิลูกสาวบ้านนี้เกิดเป็นผญ แต่ทำตัวเหมือนผช ดูดิกลับบ้านกี่รอบตัดผมผชมาเลย เป็นผญดีๆไม่ชอบ
แล้วญาตฝ่ายพ่อนะ ก่อนที่จะมองหน้าหลาน ถามว่าเรียนเป็นยังไง พิจารณารูปร่างกูก่อนเป็นอันดับแรก คือเอาง่ายๆมองนมก่อนมองหน้ากุอีก มองอยู่นั่นแหละ มองตั้งแต่หัวจรดเท้า คือไรอะ กูมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอวะ
   เราแคร์ความรู้สึกพ่อแม่นะ ท่านไม่ควรจะมาเสียความรู้สึกกับคำพูดคนเหล่านี้เลยอะ เราไม่เคยทำให้เท่าเสียใจเรื่องอื่น ไม่เคยเกเร ตั้งใจเรียนตลอดเลยอะ
แต่เหมือนฟ้าพยายามแกล้งฉัน กลับบ้านทีไม่เหมือนบ้านอะอิสระไม่มี อยู่แค่บ้านไม่ออกไปไหน ไม่อยากให้คนอื่นมองเราแบบนั้น เพราะเราแคร์ความรู้สึกแม่มาก ไม่รู้ว่าความทำยังไงกับเรื่องนี้ การเป็นตัวเราเองมันช่างยากสำหรับเรามากเลยคะ เราแค่ชอบผญเอง แล้วการแต่งตัวเราก็แบบนี้ ไม่ใช่อยากเป็นผชเลยนะ ไม่ถึงขั้นต้องแปลงเพศเลยนะ มันไม่มีความคิดนั้นในหัวเลย เราเป็นผญที่มีลุ๊คเห้าๆแมนๆแบบนี้ แล้วชอบผญด้วยกัน มันผิดตรงไหน อาจจะเรียกว่าทอมก็ได้ไม่ว่า เพราะลักษณะเรามันใช่ แต่ทอมก็เป็นผญปะ ถ้าอยากเป็นผชคือผญที่ผ่านการแปลงเพศแล้ว ซึ่งเราไม่ใช่ไง เราแค่เป็นของเราแบบนี้ ตอนนี้ก็อยู่ปี4แล้วจะจบอยู่แล้ว เราโตพอที่จะเป็นตัวเองได้หรือยัง ?
สรุปคือ อยากให้พ่อแม่เข้าใจ ยอมรับในตัวเรา ไม่อยากอึดอัดอีกแล้วคะ ตัดผมสั้นก็ไม่ได้ อีกเยอะ บลาๆๆ เรื่องมันจะเศร้าๆสำหรับเราหน่อย
แค่ระบายเฉยๆ ใครมีไรแนะนำบอกได้ค่าา