........................................................................................................................

วัยชะแรแก่เฒ่าจวนเข้าโลง ยังมาเล่นแผลงโผงโกงเมืองบ้าน อ้างแผ่นดินอ้างฟ้าตลอดกาล ไม่ยอมรับเปลี่ยนผ่านของวารวัน มาเย้ว ๆ ดึงคนรุ่นลูกหลาน ให้จมกับวันวานที่ผ่านผัน ยึดตัวเองอย่างไรต้องอย่างนั้น อัศจรรย์

พลิ้วลมจรลาจากพรากใจหาย หรือจะคลายจะคลาดร้างห่างอกอ้อน เสียงฝากลมฝากลาอย่าอาวรณ์ โปรดคืนคอนคืนค่ำย้ำคำนึง แม้คำลาคำล่วงจะหน่วงหนัก ยังคอยรักคอยรอขอคิดถึง วอนสายลมสั่งหล้าให้ตราตรึง ถึงใจหนึ่งใจนั้นนั

ขออาลัย ให้หมวดแชน แห่งแดนใต้ ผู้มีใจ แกล่งกล้า มหาศาล ผู้ตามกู้ ระเบิด มาช้านาน แต่ถึงกาล ท่านต้องตาย เหมือนหลายคน จีงขอมอบ บทกลอน อาวรณ์ยีง ล้วนสุดยีง ซึ้งใจ ในหลายหน ที่พวกท่าน ทำมา เพื่อปวงชน ให้

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงอสังขตะ และทางที่จะให้ถึงอสังขตะแก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค อสังขตสังยุตต์ วรรคที่ ๑ ดูกรภิก