น่าจะเข้ากลางเรื่องของเรื่องนี้แล้ว
นิยายของ กฤษณา อโศกสิน มักมีอะไรที่ได้นอกจากความบันเทิง
นั่นคือความไม่สมบูรณ์เหมือนโลกนิยาย แต่คือชีวิตจริงที่ไม่มีอะไรดีพร้อม
เพลิงบุญก็เป็นตัวอย่าง แล้วเรื่องนี้มีอะไรเหมือนกับงานเขียนที่เป็นละครที่ผ่านมาบ้าง
บางคนอาจคิดว่าเพลิงบุญ ก็ไม่ต่างจากน้ำเซาะทรายหรือเมียหลวงที่ทำกันมาหลายรอบ
เพลิงบุญไม่ใช่ละครที่เราดูครอบครัวชาวบ้านผ่านจอทีวีเหมือนอย่างที่เข้าใจ
แต่เป็นการหยิบนามธรรมคือ ความชั่ว ความดี มาสร้างเป็นรูปธรรมในแบบตัวละคร
ที่มีทั้งคนดี คนชั่ว คนธรรมดา ซึ่งก็คงไม่ต่างจากนิยายทั่วไป
ผ่านการสร้างมาเป็นตัวละครหลักคือ พิมาลา ฤกษ์และใจเริง
ที่ทั้งสามคนมีความสัมพันธ์ที่อึดอัดทั้งต่อเรื่องต่อผู้อ่านและคนดู
และถ้า
ตัวเดินเรื่องคือ พิมาลาที่เป็นตัวแทนของคนดีที่ดูเพียบพร้อมแต่ทำไมยังมีปัญหา
เพราะ พิมาลาเป็นคนดี หรือเรื่องนี้เป็นการกระเทาะเปลือกคนดี ?
คนดี คำนี้มีความหมายเชิงบวก แต่มายุคปัจจุบันคำนี้อาจไม่มีความหมายแบบเดียว
ไม่ใช่แค่เป็นเพียงคำชม แต่แฝงการเย้ยหยันและกล่าวว่าในโลกนี้ไม่มีคนดี คนดีเป็นเพียงนามธรรม
นี่คงเป็นจุดสนใจที่ว่าคนดีมีจริงหรือไม่ และที่ตัวละครเป็นคือคนดีหรือเปล่า
แล้วทำไมคนดีที่มีความดีกลับสร้างปัญหาที่สุดท้ายก็วกกลับเข้ามาหาตัว
เพลิงบุญมีจุดเด่นอย่างหนึ่งคือการรวมตัวละครที่คนดูเกลียดผูกกันเอาไว้ บางครั้งอาจถอดใจกับตัวละครเหล่านี้
ถ้าเป็นเรื่องอื่นมันต้องมีตัวละครสักตัวที่คนดูจะตามติดไปกับตัวละครแต่เรื่องนี้ไม่มีให้
คนดีที่อ่อนแอเกินไป คนชั่วที่สนแต่ความต้องการตัวเอง และคนธรรมดาที่หลงผิดเป็นผู้ชายสองใจ
ถ้าตัวละครใดตัวละครหนึ่งไปอยู่เรื่องอื่นคงไม่มีทางเกิดเรื่องนี้ แต่เพราะคน 3 คน 3 แบบ
ที่มีความสัมพันธ์กันและถูกร้อยไว้เพราะความดีจากคนเพียงคนเดียวคือ พิมาลา
พิมาลาเป็นตัวเดินเรื่องที่อ่อนแอมากในการให้คนดูติดตาม
เธอไม่ใช่ เรยา ลำยอง กะรัตหรือแย้มที่เป็นตัวเดินเรื่องที่คนติดตามได้ง่าย
แถมเธอยังมีตัวละครที่คอยขัดขวางคือ ใจเริง ซึ่งเป็นตัวละครที่คนดูให้ความสนใจในตัวละครนี้มากกว่าตัวเธอ
กองเพลิงจากตัวละครใจเริงมีความสนใจร่วมกับบุญของพิมาลาที่เอาเข้ามาโหมให้ชีวิตเข้าสู่ความบันเทิงแบบหายนะ
ทั้งที่จริง พิมาลาก็มีความน่าสนใจ น่าค้นหาไม่ต่างจากใจเริง
หากใจเริง คือตัวละครที่เข้าใจยาก แต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ
แต่พิมาลาคือ ตัวละครที่เข้าใจไม่น่ายาก แต่ยากเกินกว่าจะเข้าใจ
เรารู้ทุกซอกความคิดชีวิตอารมณ์ของใจเริง แต่กลับรู้จักพิมาลาน้อยมาก
นี่คงเป็นเหตุผลที่หลายคนยังไม่รู้สึกอะไรกับพิมาลา ทั้งที่พิมาลาก็มีอะไรไม่ต่างจากใจเริงเหมือนกัน
โดยเฉพาะความรัก หลายคนคิดว่าใจเริงคือเพลิงที่เผาพิมาลา แต่ความรักของพิมาลาต่างหากที่เผาตัวเธอเอง
ทำไมความรักของพิมาลาถึงกลายเป็นกองเพลิงได้ !!
อาทิตย์หน้าเราจะมาทำความรู้จัก พิมาลา มิตรอมร ที่น่าสนใจพอกับ ใจเริง มนต์ประสิทธิ์ก็ได้
พิมาลาเป็นคนดีจริงหรือไม่ หรือแค่คนโลกสวย คนโง่หรือเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเอง
แล้วมารู้จักพิมาลาที่พบเจอกับทุกคนบนโลก ความพิมาลาที่มีอยู่ตัวทุกคน
ใจกลางเพลิงบุญ (1) : กองไฟความรักที่เกิดจากคนดี
นิยายของ กฤษณา อโศกสิน มักมีอะไรที่ได้นอกจากความบันเทิง
นั่นคือความไม่สมบูรณ์เหมือนโลกนิยาย แต่คือชีวิตจริงที่ไม่มีอะไรดีพร้อม
เพลิงบุญก็เป็นตัวอย่าง แล้วเรื่องนี้มีอะไรเหมือนกับงานเขียนที่เป็นละครที่ผ่านมาบ้าง
บางคนอาจคิดว่าเพลิงบุญ ก็ไม่ต่างจากน้ำเซาะทรายหรือเมียหลวงที่ทำกันมาหลายรอบ
เพลิงบุญไม่ใช่ละครที่เราดูครอบครัวชาวบ้านผ่านจอทีวีเหมือนอย่างที่เข้าใจ
แต่เป็นการหยิบนามธรรมคือ ความชั่ว ความดี มาสร้างเป็นรูปธรรมในแบบตัวละคร
ที่มีทั้งคนดี คนชั่ว คนธรรมดา ซึ่งก็คงไม่ต่างจากนิยายทั่วไป
ผ่านการสร้างมาเป็นตัวละครหลักคือ พิมาลา ฤกษ์และใจเริง
ที่ทั้งสามคนมีความสัมพันธ์ที่อึดอัดทั้งต่อเรื่องต่อผู้อ่านและคนดู
และถ้าตัวเดินเรื่องคือ พิมาลาที่เป็นตัวแทนของคนดีที่ดูเพียบพร้อมแต่ทำไมยังมีปัญหา
เพราะ พิมาลาเป็นคนดี หรือเรื่องนี้เป็นการกระเทาะเปลือกคนดี ?
คนดี คำนี้มีความหมายเชิงบวก แต่มายุคปัจจุบันคำนี้อาจไม่มีความหมายแบบเดียว
ไม่ใช่แค่เป็นเพียงคำชม แต่แฝงการเย้ยหยันและกล่าวว่าในโลกนี้ไม่มีคนดี คนดีเป็นเพียงนามธรรม
นี่คงเป็นจุดสนใจที่ว่าคนดีมีจริงหรือไม่ และที่ตัวละครเป็นคือคนดีหรือเปล่า
แล้วทำไมคนดีที่มีความดีกลับสร้างปัญหาที่สุดท้ายก็วกกลับเข้ามาหาตัว
เพลิงบุญมีจุดเด่นอย่างหนึ่งคือการรวมตัวละครที่คนดูเกลียดผูกกันเอาไว้ บางครั้งอาจถอดใจกับตัวละครเหล่านี้
ถ้าเป็นเรื่องอื่นมันต้องมีตัวละครสักตัวที่คนดูจะตามติดไปกับตัวละครแต่เรื่องนี้ไม่มีให้
คนดีที่อ่อนแอเกินไป คนชั่วที่สนแต่ความต้องการตัวเอง และคนธรรมดาที่หลงผิดเป็นผู้ชายสองใจ
ถ้าตัวละครใดตัวละครหนึ่งไปอยู่เรื่องอื่นคงไม่มีทางเกิดเรื่องนี้ แต่เพราะคน 3 คน 3 แบบ
ที่มีความสัมพันธ์กันและถูกร้อยไว้เพราะความดีจากคนเพียงคนเดียวคือ พิมาลา
พิมาลาเป็นตัวเดินเรื่องที่อ่อนแอมากในการให้คนดูติดตาม
เธอไม่ใช่ เรยา ลำยอง กะรัตหรือแย้มที่เป็นตัวเดินเรื่องที่คนติดตามได้ง่าย
แถมเธอยังมีตัวละครที่คอยขัดขวางคือ ใจเริง ซึ่งเป็นตัวละครที่คนดูให้ความสนใจในตัวละครนี้มากกว่าตัวเธอ
กองเพลิงจากตัวละครใจเริงมีความสนใจร่วมกับบุญของพิมาลาที่เอาเข้ามาโหมให้ชีวิตเข้าสู่ความบันเทิงแบบหายนะ
ทั้งที่จริง พิมาลาก็มีความน่าสนใจ น่าค้นหาไม่ต่างจากใจเริง
หากใจเริง คือตัวละครที่เข้าใจยาก แต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ
แต่พิมาลาคือ ตัวละครที่เข้าใจไม่น่ายาก แต่ยากเกินกว่าจะเข้าใจ
เรารู้ทุกซอกความคิดชีวิตอารมณ์ของใจเริง แต่กลับรู้จักพิมาลาน้อยมาก
นี่คงเป็นเหตุผลที่หลายคนยังไม่รู้สึกอะไรกับพิมาลา ทั้งที่พิมาลาก็มีอะไรไม่ต่างจากใจเริงเหมือนกัน
โดยเฉพาะความรัก หลายคนคิดว่าใจเริงคือเพลิงที่เผาพิมาลา แต่ความรักของพิมาลาต่างหากที่เผาตัวเธอเอง
ทำไมความรักของพิมาลาถึงกลายเป็นกองเพลิงได้ !!
อาทิตย์หน้าเราจะมาทำความรู้จัก พิมาลา มิตรอมร ที่น่าสนใจพอกับ ใจเริง มนต์ประสิทธิ์ก็ได้
พิมาลาเป็นคนดีจริงหรือไม่ หรือแค่คนโลกสวย คนโง่หรือเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเอง
แล้วมารู้จักพิมาลาที่พบเจอกับทุกคนบนโลก ความพิมาลาที่มีอยู่ตัวทุกคน