ผลักคนดีๆในชีวิตออกไป เพราะไม่อยากให้เค้าต้องมาเจอสิ่งร้ายๆที่เราต้องเจอ แต่ตัวเองเจ็บเหลือเกิน

ใครเคยมีประสบการณ์อย่างนี้บ้างมั้ยคะ มาแชร์ ช่วยให้ข้อคิดกันค่า

เราเพิ่งรู้ว่าคนในครอบครัวเรา มีความคิดไม่ดีกับคนๆนึงที่เรารัก เคารพ และ แคร์อย่างมาก

เราสองคนเคยคุยเรื่องนี้หลายครั้งแล้ว ว่าการที่ตัวเราคุยกับเค้า คนในครอบครัวตั้งข้อสงสัยในตัวเค้า คิดว่าเค้ามีเจตนาแอบแฝงที่จะเป็นภัยต่อตัวเราในอนาคต ซึ่งทั้งหมดทั้งปวนนี้ เราก็นั่งยัน นอนยัน ยืนยัน เลยว่า เค้าไม่มีเจตนาอย่างนั้นเลย เค้าเป็นคนที่จริงใจ และ ซื่อตรงมาก

จนวันนี้เราตัดสินใจ ที่อยากจะให้เค้าไม่ต้องเจอกับความวุ่นวายจากครอบครัวเราอีก เราเลยส่งเพลง อย่าเสียดาย ของ มิ้คกี้ ให้เค้าฟัง
ซึ่งเพลงนี้ถ้าใครรู้จัก ก็จะรู้ว่าขึ้นต้นเพลงมาก็กระแทกหัวใจอย่างแรง (ออกจากชีวิตฉันไปได้ไหม)

https://www.youtube.com/watch?v=O6rb-Tdevl8

เราเพียงแค่อยากจะปกป้องความรู้สึกเค้า และไม่อยากให้เค้าเหนื่อยใจอีก

เค้าบอกว่าเค้าจะเสียใจมาก ถ้าเค้าต้องเดินออกจากชีวิตเราไป แต่เรารู้สึกว่า เค้ามีค่ามากสำหรับเรา และเค้าไม่ควรจะดูเสียหายในสายตาใคร
เราต้องกัดฟัน ขอให้เค้าไป

ตอนแรกเค้าไม่ไป แต่คงถึงจุดที่เค้าเหนื่อยใจมาก จนบอกว่าเค้าขอถอยก่อนดีกว่า แต่เราจะยังคุยกัน เพียงแค่ไม่ใกล้ชิดเหมือนเดิม
อ่านข้อความนี้ที่เค้าส่งมา ทำใจเราชาไปหมด เสียใจมากที่ทำร้ายความรู้สึกเค้า แต่จะดีกว่าถ้าเค้าได้หลุดพ้นจากความหนักใจที่เราโยนให้เค้าอยู่เรื่อยๆ

ปล เค้าคนนี้ไม่ได้เป็นแฟนเรานะคะ เพียงแต่เราสนิทกันมาก