นี่คือการบอกเลิกแบบสุภาพใช่มั้ยค้ะ!

เข้าเรื่องนะค้ะ
ืเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเราที่อยู่คนละโรงเรียน เราชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นจากรูปในเฟส เราเรยไปตามส่อง แอดเฟสไป เราทักเค้าก่อน คุยกันมาเรื่อยๆ เกือบ 6 ปีได้ค้ะ เรารู้สึกดีมากๆ และต่างคนต่างไปใช้ชีวิตของตัวเอง จนเราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เค้าดูเป็นผู้ใหญ่ทั้งที่อายุเท่าเรา ยิ่งปลื้ม ประจวบว่าเค้ามาฝึกงานที่ กท. ใกล้เราพอดีก้เจอกันได้ค้ะแต่เค้าไม่ค่อยมีเวลา เราไปดูหนังกันครั้งแรก พอต่างคนต่างแยกย้ายกลับ เค้าถามเราว่า "เคยรอเค้าขอคบเราเป็นแฟนมั้ย" ค้ะเราตอบอย่างไม่รีรอ จนได้คบกัน ตอนแรกแฮปปี้มากค้ะ เราทำทุกอย่างเพื่อได้อยู่ใกล้เค้า เราย้ายกลับไปเรียนที่บ้านเรยค้ะตั้งใจแบบนั้น จะมองเราโง่ก้ได้ค้ะ จนวันนึงเค้าเปลี่ยนไปค้ะ เราปรึกษาเพื่อนไปทั่ว จนบอกเค้าเองว่าเราไม่สบายใจเพราะเค้าเปลี่ยนไป เค้าบอกว่า "ก้ปกติ คิดไปเอง" เราพยายามเข้าใจว่าเค้าเรียนเยอะพยายามไม่ตาม จนดีได้ 2 วันค้ะ ก้เป็นเหมือนเดิมอีก เราขอเลิกค้ะ เค้าบอกว่า "เค้ายอมรับว่าเค้าเปลี่ยนไปและไม่มีอะไรจะแก้ตัว เค้าไม่เหมาะที่จะรักใครจิงๆ เค้าห่วยเอง เค้าก้หนักใจและยังรู้สึกดีกับเรา" เราถามว่าเราตามมากไปรึไม่ดีตรงไหน เค้าบอกว่า"ไม่เรย แต่เค้าฝืนคบต่อเพราะสงสารเราที่รักเค้ามาก แต่เราจะลำบากใจ และเค้าบอกเราว่าจะกลับมาคุยเหมือนเดิมได้มั้ย" และเรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เราเองก้ไม่อนากเสียเค้าไปแต่ต้องทำค้ะ