คือเรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนของ จขกท. ครอบครัวแตก พ่อแม่เลิกกัน

แล้วพ่อมีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย

เพื่อนของ จขกท.จึงถูกเลี้ยงมาโดยที่เหมือนมีพ่อ 2 คน... แต่ จขกท.รู้สึกว่าเพื่อนเรามีปมเพราะเป็นคนคิดมากแล้วพักหลังๆไม่ค่อยพูดจากับใคร
หรืออาจเป็นเพราะอายเรื่องพ่อของเขาหรือเปล่าคะ
อยากถามเพื่อนๆที่มีประสบการตรงทางเรื่องนี้ หรือมีข้อมูลที่จะให้คำตอบได้ว่า "เราควรปลอบเพื่อนของเรายังไง?"
ช่วยหน่อยนะคะ คือเครียดจริงๆอยากให้เพื่อนกลับมาเป็นคนร่าเริงเหมือนเดิมค่ะ
หรือใครมีประสบการณ์ที่เป็นคล้ายๆแบบนี้เล่าสู่กันฟังได้นะคะ เผื่อจะเป็นกำลังใจให้เพื่อนเราได้บ้างค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ


เพื่อนมาปรึกษาว่าพ่อเลิกกับแม่เพราะพ่อเป็นเกย์
เพื่อนของ จขกท.จึงถูกเลี้ยงมาโดยที่เหมือนมีพ่อ 2 คน... แต่ จขกท.รู้สึกว่าเพื่อนเรามีปมเพราะเป็นคนคิดมากแล้วพักหลังๆไม่ค่อยพูดจากับใคร
หรืออาจเป็นเพราะอายเรื่องพ่อของเขาหรือเปล่าคะ
อยากถามเพื่อนๆที่มีประสบการตรงทางเรื่องนี้ หรือมีข้อมูลที่จะให้คำตอบได้ว่า "เราควรปลอบเพื่อนของเรายังไง?"
ช่วยหน่อยนะคะ คือเครียดจริงๆอยากให้เพื่อนกลับมาเป็นคนร่าเริงเหมือนเดิมค่ะ
หรือใครมีประสบการณ์ที่เป็นคล้ายๆแบบนี้เล่าสู่กันฟังได้นะคะ เผื่อจะเป็นกำลังใจให้เพื่อนเราได้บ้างค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ